Κάπου ξεχαστήκαμε, μέσα σε επίπλαστες καταστάσεις, μέσα σε πρόσκαιρα κομμάτια της ζωής που νομίζουμε πως ζούμε. "Ανεβαίνουμε ψηλά" όπως νομίζουμε σε επίπεδο, στην εξέλιξή μας, στις απόψεις μας. Είμαστε μορφωμένοι, καλλιεργημένοι, έτσι ίσως νομίζουμε. Άλλη εποχή αυτή! Μα που ζεις; Μαθαίνουμε τόσα πολλά με την πληροφόρηση που έχουμε στο διαδίκτυο,...

Απόψε συμβαίνουν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.

Μέσα σε ένα πυκνό δάσος μια μυστική συνάντηση απόψε γίνεται για το κοινό Καλό. Οι Νεράιδες που ασκούν την θεραπευτική μέθοδο προς βοήθεια των ανθρώπων και όλων των ψυχών, απόψε ετοιμάζουν κάποιο φίλτρο για να βοηθήσουν στα προβλήματα που υπάρχουν. Όλες μαζί ξανά, συμβουλεύονται και πάλι όπως παλαιότερα το βιβλίο των Ευχών της προ-γιαγιάς Νεράιδας....

Σας κάλεσα πάλι για να ετοιμάσουμε τα μαθήματα της Καλοκαιρινής περιόδου, όσες φυσικά είσαστε πρόθυμες για συνεργασία

Συμβαίνουν κι αυτά, ίσως να ήταν όνειρο, ίσως πάλι και όχι. Πάντως το μοιράζομαι μαζί σας και νομίζω πως θα χαμογελάσετε με αυτήν τη μικρή «απογείωση» που θα σας προσφέρει.

Σκέφτομαι μερικές στιγμές πως η πραγματική ζωή είναι έξω από τον κόσμο που φτιάξαμε.

Μερικές στιγμές σκέφτομαι πως κάθε μέρα είναι μια μικρή Ανάσταση. Κάθε μέρα που ο Ήλιος Ανατέλλει γεμάτος λάμψη και δώρα, ένας πλούσιος Βασιλιάς ανεβαίνει στον Ουρανό με χαμόγελο, ανοίγει την αγκαλιά Του και περιμένει να του χαμογελάσουμε και εμείς, με χαμόγελο στην ίδια την Ζωή. Κοιτάζοντας γύρω μας με Ελπίδα και Αγάπη μοιράζοντας το Φως αυτό και...

Την ντύνεις στα όνειρά σου με Φως

που κρύβεις στο εσωτερικό της καρδιάς σου

Μπορείς να προσπαθείς με όποιο τρόπο θέλεις να διαλύσεις ότι σε ενοχλεί, να προσπαθείς να ξεριζώσεις ότι αναπνέει. Ακόμα και να εφεύρεις οτιδήποτε θα σε βοηθήσει σε αυτόν τον σκοπό. Να μην αφήσεις τίποτα όρθιο, σαν ένας τυφώνας δυνατός που ξεσπά με μένος στη Φύση, θέλεις κι αυτή να την "εξαφανίσεις" ακόμα, ίσως και να φτιάξεις μια δική σου ψεύτικη,...

Βραδιάζει, Γλυκά αφήνει η μέρα τη θέση της στην νύχτα. Ο τελευταίος χαρταετός πέταξε αποκαμωμένος στο βάθος του ορίζοντα, αρκετά για σήμερα, Οι άνθρωποι δεν είναι ευχαριστημένοι ποτέ, ψιθύριζε την στιγμή που διέσχιζε την ατμόσφαιρα στην τελευταία διαδρομή. Ένας κύκλος έκλεισε σκέφτηκε θλιμμένος, τίποτα δεν αλλάζει, είναι πάντα το ίδιο, κάθε χρόνο...

Ευτυχώς που γράφω ποιήματα, η προσπαθώ τουλάχιστον! Σε αυτό τον κόσμο μερικές στιγμές δεν αντέχω, θέλω να το βάλω στα πόδια, να φωνάξω, να πω πολλά από αυτά που μου έρχονται στο νου μου. Να τα ψάλω χύμα σε μερικούς που το παρακάνουν με τα θέματα που, αλήθεια τι σύμπτωση! Ασχολείται όλος ο κόσμος με τα ίδια και τα ίδια. ...

Νομίζεις πως σου δείχνει τα δόντια του μερικές στιγμές, σαν να βλέπεις ένα παράξενο άνθρωπο, κοινώς στραβόξυλο, όπως έχεις εκφραστεί για κάποιους δύσκολους και δύστροπους ανθρώπους. Σε πλησιάζει με μια έκφραση περίεργη, σαν να θέλει να σε μαλώσει. Τα μάτια του σε διαπερνούν, σε παγώνουν με το βλέμμα τους.

Έχουμε μια τάση να καταστρέφουμε τα πάντα. Δημιουργούμε προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν. Σαν να μην χαιρόμαστε με τίποτα... Από την μια στιγμή στην άλλη αλλάζουμε σκέψεις και αποφάσεις πολλές φορές. Μπαίνουμε στη θέση των άλλων; Σπάνιο πράγμα. Όλα τα βλέπουμε με τον δικό μας τρόπο, τουλάχιστον να ήταν όμορφος αυτός ο τρόπος! Ο κόσμος θα ήταν για...

Κυριακάτικο βραδάκι, το κρύο είναι τσουχτερό.

Οι μικρές νιφάδες του χιονιού, άρχισαν να διαγράφουν κύκλους στην ατμόσφαιρα την ώρα που ο αέρας φυσούσε αρκετά. Έμοιαζε να τις ξεσηκώνει και να τις προετοιμάζει για μεγαλύτερο στροβίλισμα έχοντας όλη την διάθεση για ξεσηκωμό.

Μια αγκαλιά μερικές στιγμές, είναι όμορφα συναισθήματα στοργής, αγάπης, συντροφιάς...Εδώ είμαι, σου φωνάζει η αγκαλιά με τον τρόπο της!

Αυτό το βραδάκι έχει μια υπέροχη ατμόσφαιρα χαράς και μια αίσθηση γαλήνης.

Ένας Ήλιος στάθηκε δίπλα μου το πρωί, την ώρα που κοιτούσα στο ημερολόγιο, κίνηση καθημερινή, μια ματιά πάντα στην ημερομηνία, έτσι κι αυτή την ημέρα σήμερα. Ξαφνικά η ατμόσφαιρα άλλαξε, σαν σε μια ομίχλη που παρουσιάστηκε να φάνηκε να ανοίγει ένα πέρασμα στο χθες...Έμοιαζε σαν μια ελεημοσύνη του " τώρα" καθώς αισθάνθηκα πως μου μίλησε, όχι με...

Όσο πλησιάζουν οι στιγμές της αλλαγής του χρόνου , αυτές που ο περισσότερος κόσμος περιμένει, σκεφτόμουν πάντα πως ταυτόχρονα με την χαρά της προετοιμασίας, με αργά βήματα ακολουθεί και μια βουβή θλίψη για κάποιους. Σαν να συγκρούονται οι δυνάμεις των ψυχών, σαν να περνούν από την μια άκρη στην άλλη, βαδίζοντας σε ένα τεντωμένο σχοινί που οι...

Κάθε νύχτα, ιδιαίτερα όταν πλησιάζουν οι Εορτές της Γης, όταν έρχεται η νύχτα των Χριστουγέννων, οι αγαθές ψυχές που αγαπούν να χαρίζουν καλοσύνη στους ανθρώπους, πετούν ψηλά. Ανεβαίνουν τόσο ψηλά, ώστε να βλέπουν από εκεί στις ασημένιες λάμψεις των αστεριών καλύτερα τους ανθρώπους. Εκείνοι, που συνήθως κοιμούνται εκείνες τις ώρες, αφήνουν ελεύθερη...

Για την ίδια την ζωή που ο καθένας την δημιουργεί με τον τρόπο του, με τα θέλω του, με τις επιθυμίες του.

Ό,τι κάνετε να το κάνετε με χαρά και αγάπη,

"Κάποτε, ήταν ένα κοριτσάκι...."

Η μικρή Νιόβη απόψε απομακρύνθηκε από τους ανθρώπους και από τον κόσμο γενικά. Στο ειδικό μέρος που κατέφευγε συνήθως, ήθελε όπως και άλλοτε, να σκεφτεί πάνω στα ζητήματα που προέκυψαν και την απασχολούσαν τελευταία. Στο μυστικό βιβλίο των ευχών όπως έχουμε ξαναπεί, υπάρχουν όλες οι συνταγές και τα φίλτρα που οι προγιαγιάδες της Νεράιδες είχαν...

Μερικές στιγμές χρειάζονται περισσότερο,

Ίσως και εσύ να αναζητάς, ίσως να έχεις βάλλει τον ίδιο στόχο...

Κάποιες στιγμές, σαν μια πόρτα μικρή μέσα στον εσωτερικό μου χώρο να ανοίγει. Ο χρόνος τότε σταματά, σαν την αναπνοή που κόβεται στο λαχάνιασμα μιας ανηφόρας. Ένα δάκρυ πικρό κατηφορίζει στο πρόσωπο, να τρέξει να χαθεί, να μην υπάρχει. Να βρει μέρος να ξεκουραστεί, να σωπάσει, να στερέψει.
Τότε ακούγονται παντού φωνές, απελπισμένες ψυχές,...

Υπάρχουν κάποια σπίτια που αδειάζουν, οι άνθρωποι τα εγκαταλείπουν και ερημώνουν, τότε μοιάζουν περίεργα απόκοσμα μέσα στο συνηθισμένο τοπίο. Σαν να τα τύλιξε μια ομίχλη και τα μετέφερε από κάπου αλλού. Κάπου εκεί σκέφτομαι πως ίσως ο χρόνος να κύλισε διαφορετικά και έδωσε ένα ραντεβού με το τώρα. Μοιάζουν σαν δυο κόσμοι ενωμένοι και παράξενα...

Μερικές στιγμές συνειδητοποιώ περισσότερο πως η ζωή επαναλαμβάνεται. Μια ατελείωτη κίνηση που επαναφέρει τα μοτίβα της στην επιφάνεια που είναι ορατή, αλλά πάλι, όχι και τόσο για όλους! Τελικά, όποιος θέλει καταλαβαίνει και φυσικά τις περισσότερες στιγμές καταλαβαίνει αυτά που θέλει, μπορεί να λες τα ίδια πράγματα, να γράφεις επίσης, εδώ και κάτι...