Αγαπημένοι μου φίλοι, για όλο αυτό το διάστημα που περάσαμε μαζί, αλλά και το επόμενο που θα έρθει και ελπίζω να συναντιόμαστε σε αυτή την σελίδα. Πολλές στιγμές μοιραστήκαμε μαζί και φυσικά αυτό συνεχίζεται, όσο είμαστε καλά και μας δίνει χαρά η συντροφιά αυτή. θέλω να σας ευχαριστήσω ολόψυχα για την αγάπη, την εμπιστοσύνη σας και την κατάθεση και...

Νομίζεις πως σου δείχνει τα δόντια του μερικές στιγμές, σαν να βλέπεις ένα παράξενο άνθρωπο, κοινώς στραβόξυλο, όπως έχεις εκφραστεί για κάποιους δύσκολους και δύστροπους ανθρώπους. Σε πλησιάζει με μια έκφραση περίεργη, σαν να θέλει να σε μαλώσει. Τα μάτια του σε διαπερνούν, σε παγώνουν με το βλέμμα τους.

Έχουμε μια τάση να καταστρέφουμε τα πάντα. Δημιουργούμε προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν. Σαν να μην χαιρόμαστε με τίποτα... Από την μια στιγμή στην άλλη αλλάζουμε σκέψεις και αποφάσεις πολλές φορές. Μπαίνουμε στη θέση των άλλων; Σπάνιο πράγμα! Όλα τα βλέπουμε με τον δικό μας τρόπο, τουλάχιστον να ήταν όμορφος αυτός ο τρόπος! Δεν θα υπήρχε τόσο...

Κυριακάτικο βραδάκι, το κρύο είναι τσουχτερό.

Οι μικρές νιφάδες του χιονιού, άρχισαν να διαγράφουν κύκλους στην ατμόσφαιρα την ώρα που ο αέρας φυσούσε αρκετά. Έμοιαζε να τις ξεσηκώνει και να τις προετοιμάζει για μεγαλύτερο στροβίλισμα έχοντας όλη την διάθεση για ξεσηκωμό...

Μια αγκαλιά μερικές στιγμές, είναι όμορφα συναισθήματα στοργής, αγάπης, συντροφιάς...Εδώ είμαι σου φωνάζει η αγκαλιά με τον τρόπο της!

Αυτό το βραδάκι έχει μια υπέροχη ατμόσφαιρα χαράς και μια αίσθηση γαλήνης.

Ένας Ήλιος στάθηκε δίπλα μου το πρωί, την ώρα που κοιτούσα στο ημερολόγιο, κίνηση καθημερινή, μια ματιά πάντα στην ημερομηνία, έτσι κι αυτή την ημέρα σήμερα. Ξαφνικά η ατμόσφαιρα άλλαξε, σαν σε μια ομίχλη που παρουσιάστηκε να φάνηκε να ανοίγει ένα πέρασμα στο χθες...Έμοιαζε σαν μια ελεημοσύνη του " τώρα" καθώς αισθάνθηκα πως μου μίλησε, όχι με...

Όσο πλησιάζουν οι στιγμές της αλλαγής του χρόνου , αυτές που ο περισσότερος κόσμος περιμένει, σκεφτόμουν πάντα πως ταυτόχρονα με την χαρά της προετοιμασίας, με αργά βήματα ακολουθεί και μια βουβή θλίψη για κάποιους. Σαν να συγκρούονται οι δυνάμεις των ψυχών, σαν να περνούν από την μια άκρη στην άλλη, βαδίζοντας σε ένα τεντωμένο σχοινί που οι...

Κάθε νύχτα, ιδιαίτερα όταν πλησιάζουν οι Εορτές της Γης, όταν έρχεται η νύχτα των Χριστουγέννων, οι αγαθές ψυχές που αγαπούν να χαρίζουν καλοσύνη στους ανθρώπους, πετούν ψηλά. Ανεβαίνουν τόσο ψηλά, ώστε να βλέπουν από εκεί στις ασημένιες λάμψεις των αστεριών καλύτερα τους ανθρώπους. Εκείνοι, που συνήθως κοιμούνται εκείνες τις ώρες, αφήνουν ελεύθερη...

Για την ίδια την ζωή που ο καθένας την δημιουργεί με τον τρόπο του, με τα θέλω του, με τις επιθυμίες του.

Ό,τι κάνετε να το κάνετε με χαρά και αγάπη,

"Κάποτε, ήταν ένα κοριτσάκι...."

Η μικρή Νιόβη απόψε απομακρύνθηκε από τους ανθρώπους και από τον κόσμο γενικά. Στο ειδικό μέρος που κατέφευγε συνήθως, ήθελε όπως και άλλοτε, να σκεφτεί πάνω στα ζητήματα που προέκυψαν και την απασχολούσαν τελευταία. Στο μυστικό βιβλίο των ευχών όπως έχουμε ξαναπεί, υπάρχουν όλες οι συνταγές και τα φίλτρα που οι προγιαγιάδες της Νεράιδες είχαν...

Μερικές στιγμές χρειάζονται περισσότερο,

Ίσως και εσύ να αναζητάς, ίσως να έχεις βάλλει τον ίδιο στόχο...

Κάποιες στιγμές, σαν μια πόρτα μικρή μέσα στον εσωτερικό μου χώρο να ανοίγει. Ο χρόνος τότε σταματά, σαν την αναπνοή που κόβεται στο λαχάνιασμα μιας ανηφόρας. Ένα δάκρυ πικρό κατηφορίζει στο πρόσωπο, να τρέξει να χαθεί, να μην υπάρχει. Να βρει μέρος να ξεκουραστεί, να σωπάσει, να στερέψει.
Τότε ακούγονται παντού φωνές, απελπισμένες ψυχές,...

Υπάρχουν κάποια σπίτια που αδειάζουν, οι άνθρωποι τα εγκαταλείπουν και ερημώνουν, τότε μοιάζουν περίεργα απόκοσμα μέσα στο συνηθισμένο τοπίο. Σαν να τα τύλιξε μια ομίχλη και τα μετέφερε από κάπου αλλού. Κάπου εκεί σκέφτομαι πως ίσως ο χρόνος να κύλισε διαφορετικά και έδωσε ένα ραντεβού με το τώρα. Μοιάζουν σαν δυο κόσμοι ενωμένοι και παράξενα...

Μερικές στιγμές συνειδητοποιώ περισσότερο πως η ζωή επαναλαμβάνεται. Μια ατελείωτη κίνηση που επαναφέρει τα μοτίβα της στην επιφάνεια που είναι ορατή, αλλά πάλι, όχι και τόσο για όλους! Τελικά, όποιος θέλει καταλαβαίνει και φυσικά τις περισσότερες στιγμές καταλαβαίνει αυτά που θέλει, μπορεί να λες τα ίδια πράγματα, να γράφεις επίσης, εδώ και κάτι...

Στα βάθη ενός πυκνού δάσους, κατοικούσε μια Νεράιδα που την ονόμαζαν Σμιρύλη, πήγαινε στις αρχές του φθινοπώρου και συνομιλούσε με ένα τεράστιο γέρικο δέντρο. Εκεί έλεγαν οι θρύλοι από τα παλιά χρόνια, πως τα πνεύματα των δέντρων όταν ο άνεμος φυσούσε δυνατά, ψιθύριζαν πολλά μυστικά για τη ζωή και τους ανθρώπους. Τα δέντρα ήξεραν πολλά και όταν...

"Ακόμα και στο πυκνό σκοτάδι μπορεί να εισχωρήσει μια ακτίνα φωτός. Ακόμα και μέσα στο σκοτεινό της πέπλο η νύχτα φαντάζει υπέροχη. Παντού υπάρχει Φως..."

Σε τι κόσμο μερικές στιγμές νομίζουμε πως ζούμε, σε κόσμο που πλανά και διαλύει τις ψυχές, το άδικο θέλει να ευλογεί και να λιγοστεύει το Φως, απομακρύνοντάς το όσο μπορεί. Σε τι κόσμο θαρρείς κι εσύ πως βρέθηκες; Αναζητάς, αναζητάς λίγο από τον εαυτό σου που ξεχάστηκε, θέλεις να τον βρεις και λαχταράς, Με μια αίσθηση διαρκώς του φόβου...

Λένε πολλοί πως αυτοί που συγγράφουν, που ασχολούνται κυρίως με το μοίρασμα του εσωτερικού τους κόσμου με κάποιο τρόπο που επέλεξαν, οι ποιητές ας πούμε, βοηθούν αυτό τον κόσμο "να αλλάξει". Η γνώμη μου είναι πως όλοι μπορούμε να συμβάλλουμε σε αυτό, αρχίζοντας από τον εαυτό μας. Ως ποιήτρια-συγγραφέας κειμένων λοιπόν και εγώ αντιλαμβάνομαι την ζωή...

Ο Ήλιος δύει, απαλά γέρνει στο βάθος του ορίζοντα με ένα χαμόγελο πλατύ, οι τελευταίες λάμψεις του ξεχύνονται στο χρυσαφένιο του Φως, τρέχουν ατίθασες στο σημείο της καρδιάς μου. Ένα καρδιοχτύπι ξαφνικά με έκανε να αισθανθώ μια περίεργη συγκίνηση. Τα μάτια μου όπως κοιτούσα προς το μέρος του δάκρυσαν, ο Ευεργέτης μου σκέφτηκα θέλει να ξεκουραστεί...

Μια μέρα θα έρθουν να σε συναντήσουν,

Ας επιτρέψουμε λίγο στον εαυτό μας να αναπνεύσει.

Από αυτούς τους ανθρώπους προσέχω,

Να μη λυπάσαι, να χαίρεσαι ψυχή μου!

Πονάς, γύρω σου φωτιές και μαύροι καπνοί έζωσαν τα πάντα.

συνδέθηκες με τις ιδιαίτερες στιγμές της ζωής μου,