~Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ~
Τι όμορφα που θαυμάζεις! Σου αρέσει μικρή μου Νεράιδα που θυμάσαι τη γνώση σου σιγά-σιγά.
Φίλοι αναγνώστες, σε αυτό τον χώρο, τα περισσότερα κείμενα, όπως τα μικρά διηγήματα κάποια σε μορφή παραμυθιών, προέρχονται από τις δημοσιεύσεις μου στο Facebook στη σελίδα μου Μαριάνθη και στην σελίδα με το όνομα του βιβλίου μου Κρυστάλλινη Γη. Παραθέτω και τον σύνδεσμο αν θέλετε να την επισκεφτείτε και να διαβάζετε και τις δημοσιεύσεις περισσότερο από αποσπάσματα του βιβλίου-ποιητικής συλλογής, αλλά και πνευματικών επικοινωνιών μου με ανώτερα πεδία ύπαρξης όπου αποτελούν την πηγή στις εμπνεύσεις μου: https://www.facebook.com/profile.php?id=100091655835185
Δημιούργησα αυτό το μπλοκ κατόπιν παρότρυνσης φίλων και αναγνωστών, ώστε να μπορούν να συμμετέχουν και εκείνοι που δεν έχουν κάποιο προφίλ στον συγκεκριμένο χώρο, αλλά να μπορούν να διαβάζουν διαδικτυακά. Κάποια άρθρα και ποιήματά μου επίσης, υπάρχουν στην ιστοσελίδα των Εκδόσεων Γλαύκα. Σας παραθέτω τον σύνδεσμο σε περίπτωση που θα θέλατε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα. https://www.ekdoseisglauka.gr/author/marianthi-maria_charitou/ όπως και τον σύνδεσμο της ιστοσελίδας "Μεταξύ μας" όπου συνεργάζομαι με τα άρθρα μου https://metaximas.org/author/mariacharis/ Θα χαρώ να μου αφήσετε κάποιο σχόλιο με τις απόψεις σας. Σας ευχαριστώ πολύ για την αγάπη και τα όμορφα σχόλια που αφήνετε κυρίως στη σελίδα μου Μαριάνθη καθημερινά.
Τι όμορφα που θαυμάζεις! Σου αρέσει μικρή μου Νεράιδα που θυμάσαι τη γνώση σου σιγά-σιγά.
Τόσο λίγα που δεν το καταλαβαίνουμε. Χανόμαστε βλέπεις στα "πολλά" που μάθαμε να ζητάμε, μάθαμε πως είναι αναγκαία, αλλά τα περισσότερα είναι άχρηστα. Λίγα χρειαζόμαστε, από τα λίγα αυτά μπορούμε να αντλήσουμε χαρά και ευτυχία. Μέσα στα "λίγα" υπάρχει η αξία. Τα ακριβά μας "κοσμήματα" είναι αυτά τα λίγα, αυτά που ξεχωρίζουν από άλλα. Στα πολλά...
Να τις χαρείς με την ψυχή σου, την ψυχούλα σου!
Στον δικό μου κόσμο, υπάρχει μόνο Φως. Η ζωή είναι παιχνίδι, χαρά, αγάπη, δώρα και αγκαλιές.
Επιτέλους, ένα χρόνο περίμενα αυτή τη στιγμή! Κάποτε πρέπει να θυμηθούν πως "υπάρχω", να με φρεσκάρουν από την αποθήκη που με έκλεισαν, για τη Μεγάλη μέρα που επιτέλους ήρθε! Πόσο χαρούμενος είμαι! Θα πετάξω ψηλά, ακόμα κι αν έχει σύννεφα, ακόμα κι αν ο αέρας μοιάζει να απειλεί να με τσαλακώσει...Δεν με νοιάζει!
Σε περιμένω, ίσως σήμερα, ίσως αύριο. Για εκείνο το καφεδάκι που είπαμε να πιούμε. Ευκαιρία ήταν να συναντηθούμε, να θυμηθούμε τα παλιά, η μήπως δεν χρειάζεται; Ίσως να μην το ήθελες και το απέφυγες, όμως εγώ όταν στο πρότεινα το αισθανόμουν, να το ξέρεις, είχα επιθυμία να σε δω, να μιλήσουμε για πολλά, να μιλήσουμε για όλα, αλλά και για...
Δεν είναι ο κόσμος σου αυτός...Όχι, δεν είναι...
Το παιδί, αυτό που έρχεται στη ζωή μας, το κάθε παιδί, όχι απαραίτητα αυτό που γεννήσαμε, αλλά αυτό που με έναν περίεργο τρόπο μας "διδάσκει" μεταφέροντας ένα μήνυμα πίσω από κάθε επιφανειακή σχέση μαζί του, αλλά σημαντική...Το παιδί, που πρέπει να μάθουμε, να γνωρίσουμε, να καταλάβουμε, να αφουγκραστούμε. Να το αγκαλιάσουμε και να το οδηγήσουμε...
Μην περιμένετε να έρθουν απαραίτητα, δώρα, εκπλήξεις, προτάσεις ή προσκλήσεις για να περάσετε καλά, για να είσαστε χαρούμενοι. Τις περισσότερες φορές δεν έρχεται αυτό που ζητάς, αυτό που περίμενες, αλλά κάτι άλλο ίσως που δεν φανταζόσουν. Άσε που τελικά η παρέα μπορεί να μην ήταν και τόσο κατάλληλη.
Έρχομαι κοντά σου όταν πονάς,
Στις στιγμές που ζήτησα να την ξεκουράσω από τα φορτία της ζωής, άλλα δικά μου, άλλα των όσων ήρθαν κοντά μου.
Το πρώτο βραδάκι του Δεκέμβρη έφτασε κι αυτό, φύσηξε το αεράκι μετά τη βροχή που έπεσε στον ερχομό αυτού του μήνα. Αυτός ο παππούλης με τα λευκά γένια που πλησιάζει, με τα μάτια του τα καλοσυνάτα και γελαστά, ρίχνοντας ένα βλέμμα στη γύρω περιοχή, κοντοστάθηκε με νόημα. Τα φώτα του δρόμου τρεμόπαιξαν για μια στιγμή, νόμιζα πως μου φάνηκε,...
Θέλεις να ακούσεις τις "φωνές"
Τα μικρά πλάσματα που δύσκολα διακρίνονται από τα βλέμματα των ανθρώπων, κατοικούν ανάμεσα στις τρυφερές καρδιές των λουλουδιών. Η μικρή Ασημούλα, απόψε πάλι, όπως και άλλες βραδιές, αποφάσισε την ώρα που η Φύση ησυχάζει από τις συνηθισμένες αναστατώσεις της ημέρας, να επισκεφτεί τα λουλούδια. Αγγίζει απαλά, με περίσσια χάρη κάθε λουλουδάκι και...
Αυτή η Νύχτα θα είναι λίγο απαιτητική. Τα πλάσματα του δάσους έχουν πυρετώδεις προετοιμασίες. Η τελευταία μέρα του Αυγούστου βλέπετε ξημερώνει, έ, όπως και να πεις έχουνε να κάνουνε πολλά τα πλάσματα που κατοικούν στο Δάσος. Όπως καταλαβαίνεται όλοι, είπε με δυνατή φωνή η Νεράιδα Διώνη-η πρώτη σε όλες τις εκδηλώσεις αυτού του είδους- έχουμε πολύ...
Καλέ μας Αύγουστε, θερμέ και ονειροπόλε, μας πίκρανες να ξέρεις.
περπατάς σιγά ανάμεσα στα αποκαϊδια,
Κάπου ξεχαστήκαμε, μέσα σε επίπλαστες καταστάσεις, μέσα σε πρόσκαιρα κομμάτια της ζωής που νομίζουμε πως ζούμε. "Ανεβαίνουμε ψηλά" όπως νομίζουμε σε επίπεδο, στην εξέλιξή μας, στις απόψεις μας. Είμαστε μορφωμένοι, καλλιεργημένοι, έτσι ίσως νομίζουμε. Άλλη εποχή αυτή! Μα που ζεις; Μαθαίνουμε τόσα πολλά με την πληροφόρηση που έχουμε στο διαδίκτυο,...
Απόψε συμβαίνουν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα…
Μέσα σε ένα πυκνό δάσος μια μυστική συνάντηση απόψε γίνεται για το κοινό Καλό. Οι Νεράιδες που ασκούν την θεραπευτική μέθοδο προς βοήθεια των ανθρώπων και όλων των ψυχών, απόψε ετοιμάζουν κάποιο φίλτρο για να βοηθήσουν στα προβλήματα που υπάρχουν. Όλες μαζί ξανά, συμβουλεύονται και πάλι όπως παλαιότερα το βιβλίο των Ευχών της προ-γιαγιάς Νεράιδας....
Καλό μήνα, με υγεία, με πρόοδο, με κάθε επιτυχία όπου θέλετε και όπως εσείς θέλετε, με αγάπη, με ηρεμία.
"Σας κάλεσα πάλι για να ετοιμάσουμε τα μαθήματα της Καλοκαιρινής περιόδου, όσες φυσικά είσαστε πρόθυμες για συνεργασία"
Αφήνοντας πίσω το σκοτάδι η ημέρα ξεκίνησε το βήμα με ένα χαμόγελο πλατύ. Ανέβηκε ψηλά τότε η Ζωή και μου φώναξε: -Πιάσε με αν μπορείς!
Σκέφτομαι μερικές στιγμές πως η πραγματική ζωή είναι έξω από τον κόσμο που φτιάξαμε.
Μερικές στιγμές σκέφτομαι πως κάθε μέρα είναι μια μικρή Ανάσταση. Κάθε μέρα που ο Ήλιος Ανατέλλει γεμάτος λάμψη και δώρα, ένας πλούσιος Βασιλιάς ανεβαίνει στον Ουρανό με χαμόγελο, ανοίγει την αγκαλιά Του και περιμένει να του χαμογελάσουμε και εμείς, με χαμόγελο στην ίδια την Ζωή. Κοιτάζοντας γύρω μας με Ελπίδα και Αγάπη μοιράζοντας το Φως αυτό και...
Την ντύνεις στα όνειρά σου με Φως
που κρύβεις στο εσωτερικό της καρδιάς σου
Μπορείς να προσπαθείς με όποιο τρόπο θέλεις να διαλύσεις ότι σε ενοχλεί, να προσπαθείς να ξεριζώσεις ότι αναπνέει. Ακόμα και να εφεύρεις οτιδήποτε θα σε βοηθήσει σε αυτόν τον σκοπό. Να μην αφήσεις τίποτα όρθιο, σαν ένας τυφώνας δυνατός που ξεσπά με μένος στη Φύση, θέλεις κι αυτή να την "εξαφανίσεις" ακόμα, ίσως και να φτιάξεις μια δική σου ψεύτικη,...
Γλυκά αφήνει η μέρα τη θέση της στην νύχτα. Ο τελευταίος χαρταετός πέταξε αποκαμωμένος στο βάθος του ορίζοντα, αρκετά για σήμερα, Οι άνθρωποι δεν είναι ευχαριστημένοι ποτέ, ψιθύριζε την στιγμή που διέσχιζε την ατμόσφαιρα στην τελευταία διαδρομή. Ένας κύκλος έκλεισε σκέφτηκε θλιμμένος, τίποτα δεν αλλάζει, είναι πάντα το ίδιο, κάθε χρόνο κάνουν τόση...
Ευτυχώς που γράφω ποιήματα, η προσπαθώ τουλάχιστον! Σε αυτό τον κόσμο μερικές στιγμές δεν αντέχω, θέλω να το βάλω στα πόδια, να φωνάξω, να πω πολλά από αυτά που μου έρχονται στο νου μου. Να τα ψάλω χύμα σε μερικούς που το παρακάνουν με τα θέματα που, αλήθεια τι σύμπτωση! Ασχολείται όλος ο κόσμος με τα ίδια και τα ίδια. ...