Ποτέ δεν μου άρεσε να μπαίνω σε "καλούπια", πολλά από αυτά που έβλεπα να κάνουν οι άλλοι, εμένα με άφηναν παγερά αδιάφορη. Είμαστε όλοι άνθρωποι θα μου πεις, αλλά, διαφορετικοί. Ας πούμε πως αυτή η καταναλωτική μανία των ανθρώπων και η λάμψη των εορταστικών ημερών, το τρέξιμο στα καταστήματα, η κίνηση του δρόμου-πολλές φορές μετανιώνω που βγήκα από...
Μερικές φορές σκέπτομαι πως με πλησιάζουν αρκετοί άνθρωποι, όμορφοι πραγματικά. Οι άνθρωποι αυτοί, δεν κάνουν καμία προσπάθεια για να αρέσουν γενικά. Είναι απλοί και καταδεκτικοί, χαμογελούν με την καρδιά τους, μου μιλούν με έναν τρόπο που νομίζω πως με γνωρίζουν πολύ καλά! Έχουν άνεση μαζί μου και αυτό μου δίνει χαρά, με κάνει να τους αισθάνομαι...
Πίσω από κάθε δυσαρμονία της ζωής,
Αν αγαπάς τον εαυτό σου πρόσεχε αυτό τον χαρακτήρα..
Νυχτώνει, αυτό το Σαββατιάτικο βραδάκι άνοιξε μια πορτούλα στο παρελθόν, σε μνήμες που έκλεισε ο χρόνος στο πέρασμά του, άλλοτε βιαστικός και φουριόζος, ίσως θέλοντας να περάσει στο επόμενο κεφάλαιο του βιβλίου της ζωής. Ο χρόνος δεν ρωτάει, αποφασίζει μόνος του και μετά με βαθυστόχαστο ύφος σου θυμίζει τα παλιά.
Ίσως δεν μπόρεσα όταν νόμιζα πως έπρεπε.
Πολλές φορές μας φωνάζει η Αλήθεια
Μητέρα, ένας δεσμός, ίσως είναι μια λέξη που ανοίγει πολλά παράθυρα στη σκέψη, ανοίγει όμως και πόρτες στην καρδιά.
Στις τελευταίες στιγμές της ημέρας αναρωτιέμαι:
Όταν Αγαπάς, θέλεις να προσφέρεις