Με το χέρι στην καρδιά

Ίσως δεν μπόρεσα όταν νόμιζα πως έπρεπε.

Πολλές φορές μας φωνάζει η Αλήθεια

Μητέρα, ένας δεσμός, ίσως είναι μια λέξη που ανοίγει πολλά παράθυρα στη σκέψη, ανοίγει όμως και πόρτες στην καρδιά.

Στις τελευταίες στιγμές της ημέρας αναρωτιέμαι:

Όταν Αγαπάς, θέλεις να προσφέρεις

Πότε χαμογελούν και πότε κλαίνε

Μην φεύγεις από ότι σε βοήθησε να σταθείς στα πόδια σου, να καταλάβεις τον εαυτό σου, ότι σου έδειξε τα λάθη σου, ότι σε δικαίωσε, ακόμα ίσως και με τρόπο που δεν σου άρεσε γιατί διαφορετικά περίμενες αυτή την δικαίωση. Δεν ήταν λάθος η στιγμή, όπως νόμιζες, αλλά οι τοποθετήσεις σου, η εσφαλμένη σου σιγουριά πως όλα είναι "εντάξει"

Κάποια γεγονότα της ζωής μας είναι δύσκολα, ίσως και να καθορίζουν την συνέχειά μας. Κάποιες καταστάσεις που μοιάζουν να γκρεμίζουν τον κόσμο μας, ίσως τον κόσμο που "φτιάξαμε εμείς" για να βάλλουμε μέσα τον εαυτό μας.

Δεν με ενδιαφέρει καθόλου τι λένε οι πολλοί

Τα χρώματα της ζωής είναι απέραντα και οι αποχρώσεις της επίσης,