Με το χέρι στην καρδιά

Αν αναρωτιέσαι, που βρίσκεις την ελπίδα να περιμένεις τη χαρά, την αγάπη, την ευτυχία.

Μην τη πιστεύεις! Τη ζωή, μην τη πιστεύεις. Σε πλανά, έρχεται κοντά σου και σε σαγηνεύει, πότε με το λυγερό της κορμί, πότε με το βλέμμα της που σε γεμίζει υποσχέσεις. Μην τη πιστεύεις σου λέω! Ας φωνάζει αυτό τον καιρό, ας ξεσκεπάζει όπως λέει τους κακούς της ιστορίας! Δεν υπάρχουν οι "κακοί" υπάρχουν αυτοί που αλλάζουν ρόλους και κάποτε...

"Για ένα τίποτα"
Καταλήγουν όλα σε αυτό το τίποτα, που δεν το περίμενες, αλλά το ζεις. Τι σημασία έχει αν ήρθε διαφορετικά στη ζωή σου; Αν σε γέμισε υποσχέσεις με όμορφα λόγια και συναισθήματα;
Αν οι στιγμές ήταν μοναδικές, για να είναι "Αληθινές" όπως πραγματικά αισθάνθηκες και είπες;
Και μέσα σε όλο αυτό το "ροζ σύννεφο" που...

Αυτό το λευκό της ψυχής σου, μην το εγκαταλείπεις.

Ας την υποδεχτούμε μέσα μας. Ας ανοίξουμε την αγκαλιά μας απλά εκεί που θεωρούσαμε δεδομένη τη ζωή, δεδομένους και τους ανθρώπους...Όμως οι άνθρωποι κάποτε φεύγουν, όπως όλοι φεύγουμε από αυτό το "πεδίο ζωής" μόνο που απουσιάζει αυτή η "μνήμη" και νικά η καθημερινότητα και η τριβή με τα "σχέδια" αυτού του κατά πολύ ακόμα, "υλιστικού" κόσμου. Μας...

Το ξύπνημά σου "τρέμει" κάθε τι που σε έριξε στο σκοτάδι...
Γυναίκα, ανοίγεσαι στους ορίζοντες που έμεναν κλειστοί, γιατί η δύναμή σου εγκλωβίστηκε στους χρόνους τους πολλούς.
Τώρα "ξυπνάς" και παίρνεις την Εξουσία από την Ψυχή της Γης και ολόκληρη τη ζωή αλλάζεις. Μπαίνεις στους χώρους που είχες αποκλειστεί από την κυριαρχία των αντίξοων προς εσένα...

Συγγνώμη, για ότι προκάλεσα με την θέλησή μου ή όχι. Συγνώμη για ό,τι άφησα να συμβεί, ενώ γνώριζα πως δεν έπρεπε. Συγνώμη, γιατί ενώ είχα καταλάβει το λάθος μου, επέμεινα στηρίζοντας το «εγώ» μου στην ίδια τοποθέτηση. Συγνώμη για ό,τι έπραξα, για τις στιγμές που ενεργούσα μόνο με τη λογική, καταπατώντας κάθε αντίσταση ανθρώπινη στον ψυχικό πόνο...

Στην αγάπη δεν υπάρχει συμφέρον. Αν υπάρξει, τότε δεν αγαπάς αληθινά. Τι είναι Αληθινό τότε; θα μου πεις;

Υπάρχουν παγωμένες ψυχές, ξέρεις το κρύο του Χειμώνα δεν είναι τίποτα μπροστά τους, μπροστά στην εσωτερική παγωνιά που έχουν. Θα τις συναντήσεις σε πολλά σημεία, σπάνια χαμογελούν. Είναι τόσο κρύο στο βλέμμα τους, που αισθάνεσαι να σε διαπερνά, να σε παγώνει μέχρι την καρδιά σου.

Καλημέρα στους φίλους της σελίδας, αλλά και στους περαστικούς.