Με το χέρι στην καρδιά

Στην αγάπη δεν υπάρχει συμφέρον. Αν υπάρξει, τότε δεν αγαπάς αληθινά. Τι είναι Αληθινό τότε; θα μου πεις;

Υπάρχουν παγωμένες ψυχές, ξέρεις το κρύο του Χειμώνα δεν είναι τίποτα μπροστά τους, μπροστά στην εσωτερική παγωνιά που έχουν. Θα τις συναντήσεις σε πολλά σημεία, σπάνια χαμογελούν. Είναι τόσο κρύο στο βλέμμα τους, που αισθάνεσαι να σε διαπερνά, να σε παγώνει μέχρι την καρδιά σου.

Καλημέρα στους φίλους της σελίδας, αλλά και στους περαστικούς.

Μερικές στιγμές, η ζωή σταματά μπροστά σου. Ανοίγει τις κουρτίνες της απαλά και σε αφήνει στις εντυπώσεις σου. Μη διστάζεις τότε να κοιτάξεις. Μπορεί να δεις τον εαυτό σου τότε που ήσουν ένα χαρούμενο παιδάκι που βλέπει το χιόνι να πέφτει στη γη και να λευκαίνει τα πάντα.

Η ομορφιά της Αλήθειας ξεπερνά ό,τι γνώριζες έως τώρα, ό,τι νόμιζες όμορφο.

Μοιάζει να ξυπνά εσωτερικά, στο βάθος της ξεχασμένης μνήμης, ένας υπέροχος κόσμος. Σαν να ανοίγεται μια τεράστια οθόνη, που μόνο εσύ τη βλέπεις με τα μάτια της ψυχής. Τότε οι εικόνες ξεπηδούν και φανερώνονται μπροστά σου, καθώς μοιάζουν να βγαίνουν από ένα κάδρο φανερώνοντας κάθε πτυχή της ομορφιάς τους.

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, που κυκλοφορούν, σαν φαντάσματα στην ομίχλη. Περπατούν σαν τις σκιές, αόρατοι από τους πολλούς γίνονται ορατοί όμως σε όσους βλέπουν, με την ψυχή...

Σας αρέσουμε δεν σας αρέσουμε, τι να κάνουμε;

Σου κάνει τη ζωή άνω-κάτω, χάνεις την ηρεμία σου. Εισβάλει έτσι απρόσμενα στη ζωή σου και σε τυλίγει με μια παράξενη γοητεία. Περπατάς και αναρωτιέσαι που πηγαίνεις. Τι συναίσθημα, τι έλξη! Αρχίζουν τότε όλες οι μυστικές επαφές με τους κώδικες των «βαθύτερων γνώσεων» να έρχονται στην επιφάνεια, αρχίζοντας από την κλασσική ίσως ερώτηση

Κάποιες πληγές αιμορραγούν μυστικά. Κάποια σημάδια είναι στη ψυχή, Ίσως αυτά να είναι πιο βαθιά από άλλα είναι σωματικά, μάλιστα έχουν αφήσει και πληγές που δεν επουλώθηκαν ποτέ. Έκλεισαν στο πέρασμα του χρόνου, αφήνοντας ένα αχνό σημάδι και αυτό με την πρώτη αφορμή ανοίγει και αιμορραγεί. Μήπως έτσι δεν γίνεται με τις πληγές; Κάποιες δεν έχουν...