Με το χέρι στην καρδιά

Υπάρχουν και εκείνοι οι άνθρωποι που έχουν ανοικτή καρδιά, ένα χαμόγελο για όλους, δεν το σκέφτονται και πολύ.

Όταν την είδες για πρώτη φορά, μπορεί να αισθάνθηκες μια γροθιά στο στομάχι, αφού δεν περίμενες να σου ρίξει αυτό το βλέμμα. Ευγενικό βέβαια το ύφος της, αλλά με κάποια μικρά αγκαθάκια στην άκρη τους, ή μήπως σου φάνηκε; Τέλος πάντων είπες και προχώρησες το βλέμμα σου στο χώρο του σπιτιού. « Όμορφο είναι το σπίτι σας» Τι να πεις;...

Πως να αντικαταστήσεις μια αγάπη;

Και κάποια στιγμή καταλαβαίνεις πως το "ροζ συννεφάκι" έχει αρχίσει να φεύγει.

Στο παλιό εξοχικό σπίτι της οικογένειας που κατοικούσε χρόνια στην περιοχή, υπήρχε ένα ξύλινο σπιτάκι πάνω στο δέντρο που ήταν στην άκρη του κήπου. Όποιος περνούσε από αυτό τον εξοχικό δρόμο, ήταν αδύνατο να μην κοντοσταθεί έστω και λίγο, να χαζέψει αυτό το περίεργο «οικοδόμημα» που στεκόταν περήφανο για το σχήμα του, αλλά και τον ιδιοκτήτη του....

Με ταξιδεύει σε χώρες που δεν έχω πάει, μου ανοίγει παράθυρα στο Φως που δεν τα είχα προσέξει.

Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για να μην χάνεις το χαμόγελό σου.

Από την αρχή το ένοιωσες Μόνο που δεν το παραδεχόσουν με τίποτα.

Δεν έχει ανάγκη από λόγια η Αγάπη.

Ζωή, πόσο περίεργα με εκπλήσσεις κάποιες στιγμές.