Ίσως δεν κατάλαβες ποτέ την λέξη προδοσία,

Στα όνειρά μου παντοτινά η καρδιά εσένα αναμένει

Να πάρω είπα την πένα μου κι απόψε, να γράψω στίχους με θέμα την αγάπη,

Νύχτα γλυκιά, αγαπημένη νύχτα

Που πας κυρά Άνοιξη, καμαρωτή καμαρωτή;

Η ποίηση που ταξιδεύει την ψυχή σε χώρους Ιερούς

Απόψε θα σου μιλήσω απ της καρδιάς μου τα βάθη,

Γλυκά με συνεπαίρνεις με τα αρώματά σου,

Ανοίγεις διαδρομές μεσ στις "σκιές"

Ώ Ψυχή, κλείνεις τα μάτια απαλά,

Μέσα στα σύνορα αυτού του κόσμου δεν υπάρχει,

Ας κλείσουμε τα βλέφαρα τώρα που στράγγισε το δάκρυ

Πότε θα φύγεις θάνατε; Πότε τελειώνει το μαύρο έργο σου;

στην πληγωμένη ώρα της ψυχής σου,

Έρχεσαι δειλά απόψε νύχτα μου, σαν να με καλοπιάνεις...

Ένα χαμόγελο πως μου χει λείψει!

Η αγάπη ενώνει τα Σύμπαντα, τις καρδιές χαροποιεί,

Απόψε νύχτα μου θέλω να σωπάσω

Παντού σιγή εκείνη την άδεια ώρα

που θα αγκαλιάζει όλο τον κόσμο!