Φίλοι αναγνώστες, σε αυτό τον χώρο, τα περισσότερα κείμενα, όπως τα μικρά διηγήματα κάποια σε μορφή παραμυθιών, προέρχονται από τις δημοσιεύσεις μου στο Facebook στη σελίδα μου Μαριάνθη και στην σελίδα με το όνομα του βιβλίου μου Κρυστάλλινη Γη. Παραθέτω και τον σύνδεσμο αν θέλετε να την επισκεφτείτε και να διαβάζετε και τις δημοσιεύσεις περισσότερο από αποσπάσματα του βιβλίου-ποιητικής συλλογής, αλλά και πνευματικών επικοινωνιών μου με ανώτερα πεδία ύπαρξης όπου αποτελούν την πηγή στις εμπνεύσεις μου:    https://www.facebook.com/profile.php?id=100091655835185 

Δημιούργησα αυτό το μπλοκ κατόπιν παρότρυνσης φίλων και αναγνωστών, ώστε να μπορούν να συμμετέχουν και εκείνοι που δεν έχουν κάποιο προφίλ στον συγκεκριμένο χώρο, αλλά να μπορούν να διαβάζουν διαδικτυακά. Κάποια άρθρα και ποιήματά μου επίσης, υπάρχουν στην ιστοσελίδα των Εκδόσεων Γλαύκα. Σας παραθέτω τον σύνδεσμο σε περίπτωση που θα θέλατε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα.  https://www.ekdoseisglauka.gr/author/marianthi-maria_charitou/   όπως και τον σύνδεσμο της ιστοσελίδας "Μεταξύ μας" όπου συνεργάζομαι με τα άρθρα μου  https://metaximas.org/author/mariacharis/ Θα χαρώ να μου αφήσετε κάποιο σχόλιο με τις απόψεις σας. Σας ευχαριστώ πολύ για την αγάπη και τα όμορφα σχόλια που αφήνετε κυρίως στη σελίδα μου Μαριάνθη καθημερινά.

Ίσως δεν σε άφησα κι εγώ να καταλάβεις

"Αδύνατο να σε καταλάβω" λες και προβληματίζεσαι, για αυτόν που είναι δίπλα σου, αυτόν που συναναστρέφεσαι, αυτόν που σε κάνει να αγανακτείς αρκετές φορές με τον ίδιο τρόπο, ή αυτόν που σε κάνει να βγαίνεις από τα ρούχα σου, όπως λες συνήθως Μπορεί να προσπαθείς, να δίνεις ευκαιρίες, να αφήνεις κάθε προβληματισμό, κάθε δύσκολη πτυχή που ξετυλίγεται...

Μερικές φορές οι άνθρωποι θέλουν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, νοιώθοντας ευγνωμοσύνη για ότι τους προσφέρθηκε μέσα από έναν άνθρωπο, τυχαίο η μη, γνωστό η άγνωστο, φίλο η όχι, δεν έχει σημασία η σχέση, αλλά η έκφραση αυτή που είναι αναγκαία, όπως το αισθάνονται εκείνη τη στιγμή...Να δέχεσαι αυτό το ευχαριστώ

Μια άλλη οπτική. Αυτή που προτιμώ να βλέπω, αλλά και να δείχνω στους άλλους. Προτιμώ, το έχεις προσέξει, δεν με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τα θέματα που δεν αγγίζουν την ψυχή. Τις περισσότερες στιγμές, περνούν αδιάφορα από τα μάτια μου! Ξέρω, δηλαδή γνωρίζω, πως ότι και να γίνει έναν άλλο δρόμο θα ακολουθήσει η ψυχή, δεν έχει σχέση με ότι η επιφάνεια...

Όταν λες σηκώνω ένα σταυρό, να προσέχεις

Να πιστεύεις στους ανθρώπους, όπως και αν φαίνονται εξωτερικά...

Στιγμές που αναζητάς να ανακαλύψεις,

Μην αφήνεσαι να γεμίζεις εσωτερικά από άχρηστα αντικείμενα, όπως κάποια συρτάρια που δεν θέλεις να ασχοληθείς μαζί τους, να καθαρίσεις, να πετάξεις τα άχρηστα η τουλάχιστον αυτά τα πράγματα που πλέον δεν τα χρειάζεσαι. Σκέφτεσαι και ξανασκέφτεσαι λέγοντας, ουφ! Άλλη στιγμή θα ασχοληθώ, τώρα βιάζομαι, έχω άλλα πιο σημαντικά! Πραγματικά έχεις πολλά,...

Για αυτά που πίστεψες, για αυτά που αγάπησες, έδωσες μάχες σκληρές. Ήρθαν μπροστά σου, σαν άλλοι γίγαντες ενός παραμυθιού που ξεχάστηκε με επιμέλεια, στα πιο σκληρά σημεία της σελίδας της ζωής σου. Με πόνο που σε μαστίγωνε πολλές φορές, ακόμα και για τους αγαπημένους σου, τους δικούς σου ανθρώπους έδωσες αγώνα σκληρό. Το αίμα σταμάτησε μέσα σου να...

Μια καλημέρα από μόνη της δεν λέει και πολλά !
Πάντα πιστεύω πως πρέπει να επικοινωνούμε, το έχουμε ανάγκη πολύ, ακόμα και αυτοί που δεν το ζητούν, το χρειάζονται ξέρετε...
Μοιάζει να είναι μια σιωπηλή συνεννόηση ψυχών για μένα αυτή η επικοινωνία που αρχίζει από μια ερώτηση, μια άποψη, ένα χαμόγελο μια καλημέρα και επεκτείνεται γύρω από τα...

Το σκέφτεσαι διαρκώς και σου είναι αδύνατο να το δεχτείς, μέσα στο μυαλό σου μοιάζει να ξεσήκωσε ένας άνεμος την ησυχία που απολάμβανες, η που νόμιζες ότι απολάμβανες. Στροβιλίζεται διαρκώς η ίδια εικόνα, μοιάζει σαν ένα φύλλο από τα δέντρα που ξέφυγε από τα κλαδιά του, σαν να μην έχει αποφασίσει αν θα μείνει στο έδαφος η θα απομακρυνθεί, σε...

Ανθίζεις ψυχή μου. Ανθίζεις ψυχή μου όμορφη

Μερικές φορές δεν πρέπει να το σκέφτεσαι περισσότερο. Καταλαβαίνεις ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που ζουν μόνο για τον εαυτό τους; Καταλαβαίνεις ότι είναι τόσο κλεισμένοι σε ένα αδιαπέραστο εγώ που δεν αφήνει περιθώριο για να χωρέσεις εσύ. Αυτοί οι άνθρωποι ζουν στο δικό τους κόσμο και αυτός ο κόσμος αποτελεί για αυτούς, τα πιστεύω, τα θέλω αυτά...

Κάποιες στιγμές αισθάνεσαι πως θέλεις να φύγεις, να εξαφανιστείς χωρίς να αφήσεις πίσω σου ίχνη. Κανένα σημάδι που να θυμίζει ότι υπήρξες Αισθάνεσαι μια αδικία της ζωής να πέφτει βαριά επάνω στους ώμους σου. Κάποιες στιγμές, από αυτές που μόνη σου προσπαθείς να καταλάβεις να ξυπνήσεις από έναν λήθαργο "αιώνων" μιας δίνης που σε παρασύρει ολοένα και...

Μέσα σε λίγες μόνο στιγμές, όλα μπορούν να ανατραπούν. Σαν να υπάρχει πάνω από μας, ένας τεράστιος μαγνήτης που κινεί τις καταστάσεις όπως θέλει. Τι περίεργο! Έχουμε την αίσθηση πως όλα είναι αιώνια δικά μας! Σαν να μας ανήκουν όλοι, σαν να είναι δικά μας όλα, πως θα μείνουν όλα στην ίδια θέση. Κοντά μας. Οι άνθρωποι θα είναι...

H αναστάτωση είναι αρκετή. Όλα τα πλάσματα του δάσους έχουν συγκέντρωση εκεί που είναι το μικρό ποτάμι, σίγουρο σημείο για να κάνουν τα μικρά τους συμβούλια! Από όσο μακριά και αν έρχονται όλα τα πλάσματα, το μικρό ποτάμι το γνωρίζουν! Έχουν πολλά να συζητήσουν καθώς στη γύρω περιοχή πολλά ακούγονται για τα βάσανα των ανθρώπων που όπως πάντα - τι...

Ευγνώμων για κάθε στιγμή που η πραγματικότητα

Η πανέμορφη και λαμπερή φωτογραφία είναι από τον φίλο της σελίδας: Μιχάλη Καρατεγο