~ΖΗΣΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΟΝΑΣ~

Συνήθισες να κρύβεσαι πίσω από τις «πλάτες» της ζωής σου, εκεί σε μια ακρούλα που μαζεύτηκες όταν ξέσπασε η μπόρα που σε μούσκεψε μέχρι το κόκκαλο και έτρεξες να γλυτώσεις, να προστατευτείς, ταυτόχρονα ψιθύρισες και ένα «γιατί» αλλά αυτό, το πήρε ο άνεμος μακριά.

Όμως, δεν ήθελες απαντήσεις «τότε», βολεύτηκες έτσι κρυμμένη, στρυμωγμένη σε αυτήν την γωνίτσα, αν ήταν δυνατόν να μην σε έβλεπε, να μην σε βλέπει κανείς, ακόμα και σήμερα που παρά τις σκέψεις που κάνεις για λίγη ελευθερία από αυτή τη γωνίτσα που έκλεισες τον εαυτό σου και τον φυλάκισες, παραμένεις εκεί, φοβισμένη για τις αντιδράσεις του κόσμου, της ζωής, όμως τελικά κρύβεσαι και από την χαρά της ζωής.

Κουράστηκες λες να ζητάς λίγη αγάπη, να γίνεσαι «ζητιάνα» όπως χαρακτήρισες τον εαυτό σου αυτής της αγάπης, να ζητάς το αυτονόητο: Λίγη ανθρώπινη ζεστασιά, λίγη αποδοχή μέσα σε έναν κόσμο που αρνείται πεισματικά να σου δώσει λίγη ευτυχία.

Λοιπόν; Περπάτησε στο δικό σου μονοπάτι της ζωής, συγχώρησε, άλλαξε, πέταξε τα "ρούχα" που δεν είναι τα δικά σου

αλλά αυτά που δανείστηκες όταν ήρθες σε έναν κόσμο που σε γέμισε ενοχές και θλίψη.

Έναν κόσμο που σε οδήγησε στο μοναχικό, στο ψεύτικο και σκοτεινό κομμάτι του "εγώ"

Αυτό τώρα που βιώνεις είναι η σκιά αυτής της ζωής, διεκδίκησε την χαρά της! 

Δώρισε αυτό που χρειάζεσαι πρώτα εσύ γύρω σου, μοιράζοντας χαμόγελα αισιοδοξίας ενώ η καρδιά σου έχει ματώσει όπως λες, όμως θα βρεις πολλούς με όμοια συναισθήματα, με ματωμένες καρδιές γύρω σου και θα σου απλώσουν το χέρι, τότε θα καταλάβεις πως πρέπει να κερδίσεις την ζωή, όχι να περιμένεις στη γωνίτσα σου να έρθει εκείνη να σε βγάλει στο Φως!

Είσαι το Φως και δεν χρειάζεσαι τίποτα περισσότερο από να το πιστέψεις!

Είσαι το Φως, ενώ νόμιζες πως ήσουν σκοτάδι

Είσαι το Φως, ενώ περίμενες στην σκιά.

Ελευθέρωσε την καρδιά σου από τις σκέψεις αυτές 

και τότε θα αλλάξει για σένα ο ίδιος ο Ουρανός μπροστά στα μάτια σου! 

Ζήσε χωρίς να πονάς, ζήσε στο Φως.

Σελίδες της ζωής