~ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ~

Όλα στην εντέλεια λοιπόν.

Μια καθημερινότητα γεμάτη απαιτήσεις
Κυριαρχεί σε όλα και σε κάθε τι που πρέπει να κάνεις, να ολοκληρώσεις το πρόγραμμά σου σε καθημερινή βάση, να προσφέρεις στους δικούς σου ανθρώπους, αυτά που χρειάζονται, μην έχουν παράπονο, μην πούνε πως δεν ενδιαφέρεσαι.
Μια δουλειά, τη δουλειά σου, ξέρεις, τη χρειάζεσαι αλλά την ήθελες, σπούδασες αυτό που ήθελες και φυσικά είναι η καταξίωσή σου, ο αγώνας σου, η εικόνα σου! Πόσο σημαντικά είναι όλα αυτά...

Και αν δεν προσφέρεις, τότε τι θα γίνει, πιο το αποτέλεσμα;
Γέμισες τη ζωή σου με "πρέπει" Γέμισες τον εαυτό σου με υποχρεώσεις που αγωνίζεσαι να διεκπεραιώσεις γιατί απλά πρέπει να είσαι σωστή! Όλοι έχουν απαιτήσεις και εσύ πρέπει να προλάβεις να τους ευχαριστήσεις.
Όλη σου η ζωή έγινε μικρά -μικρά κομμάτια μιας μεγάλης υποχρέωσης, μιας μεγάλης ανάγκης που ζεις με αυτή, μεγάλωσες με αυτή, δεν μπορείς χωρίς αυτή.
Και οι άλλοι τι θα πουν; Πως να δικαιολογήσεις αυτή σου την ανάγκη, αδύνατον- δεν έμαθαν έτσι- τι θα πει:  Δεν αντέχεις άλλο,  κουράστηκες. Μια αλλαγή είναι η ανάγκη σου, αλλά πως να μιλήσεις;

Και αν μιλήσεις ποιος θα σε ακούσει; Υποχρεώσεις! Η λέξη που δικαιολογεί τα πάντα, λέξη βολική, τη χρησιμοποιείς όταν πρέπει να καλύψεις τον εαυτό σου, να μη φανεί πως έχεις και εσύ ανάγκες και τις αμελείς για πολλούς λόγους

ίσως είναι πολύ μεγάλο θέμα για να το αναλύσουμε σε λίγες γραμμές. Πότε θα αποφασίσεις αλήθεια να ασχοληθείς με σένα; πότε θα αφήσεις τη βολική εικόνα που σε κρατά μακριά από την δική σου πραγματικότητα, τη δική σου ψυχή; 

Ξέρεις, η ψυχή σου ζητά να την προσέξεις λιγάκι, να της δώσεις λίγο χρόνο, να την αφουγκραστείς στις αναζητήσεις της, στις λίγες στιγμές που σου μιλά και μέσα στο θόρυβο της καθημερινότητας δεν ακούς τη φωνή της.
Έρχεται από πολύ μακριά και είναι κουρασμένη η ψυχούλα σου, θέλει να συναντηθείτε.
Νομίζεις πως είναι πολύ μακριά σου, αλλά είναι μέσα σου, κοντά σου, μικρές εκφράσεις του πλούτου μιας εικόνας ουράνιας, μιας ψυχής που ζητά να εκφράσει αυτά που την εμπόδισαν μέχρι τώρα. Φωνές που πνίγηκαν μέσα σε ένα υλικό κόσμο που ολοένα σε αποσπά από εκείνη.

Έχεις δίκιο, έχεις τόσα πολλά να κάνεις..