~ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΗ ΜΗΤΕΡΑ~

Γλυκυτάτη μου χαρά, της καρδιάς ο όμορφος Παράδεισός μου.

Της Οικουμένης θαυμασμός, είσαι κρυφός μου θησαυρός,

Εσένα λατρευτή μου Δέσποινα, ικετεύω και υμνώ

στης Ομορφιάς του Ουρανού, το Κρυστάλλινο παλάτι.

Σκύβεις πάνω από κάθε ψυχή, κάθε δημιούργημα του Πλάστη

αγκαλιάζεις κάθε πτυχή της ζωής, με απέραντη αγάπη.

Ω, γλυκυτάτη μου χαρά

Ομορφιά του Παντοδύναμου θεού και Πλάστη

Στα σκοτάδια του νου φεγγοβολάς με τον λύχνο της Αγάπης

Διώχνεις μακριά κάθε σκιά, κάθε ασύμβατο κομμάτι

Ύμνους ψάλλει η καρδιά, όταν στα μάτια τρέχει το δάκρυ

Σηκώνεις τον κόσμο αγκαλιά.

'Ω, τι δύναμη έχεις κυρά, πανέμορφη γλυκιά μητέρα

Έρχεσαι σαν αύρα απαλή, χαϊδεύεις την ψυχή, μαλακώνεις τον Αιθέρα.

Μεσίτρια είσαι στη ζωή, στη Χάρη του Πατέρα.

Ανθός πολύτιμος, λευκός, Κρίνος μυρόβλητος και διαλεχτός

κήπος ολάνθιστος που φύτεψε ο ίδιος Ο θεός.

Μοιράστηκε η Χάρη Του Μητέρα μας Μαρία

σε κάθε ανθρώπινη καρδιά που δόξασε τα μεγαλεία

Γλυκιά Ιερή μου Μάνα, 

αγκαλιά να με κρατάς σε όλη της Γης την άκρη.

Διάλεγε εσύ για μένα το ΄Άγιο μονοπάτι.

Κι όταν μαζί εμείς οι δυο, παρέα θα περπατούμε, 

οι Άγγελοι θα έρχονται κοντά

θα σιγανοτραγουδούνε, το γλυκό τραγούδι της χαράς, 

με Ουράνια ορχήστρα.

Με μουσικές συνθέσεις θεϊκές, με κρυστάλλινες νότες ιερές 

και Αδαμάντινες λευκές χορδές

στο όμορφο πεντάγραμμο του Ουρανού,

Θεέ μου, χάνω από τη χαρά μου τον νου

Είμαι στα σύννεφα παρέα με τα αστέρια.

Βλέπω τον κόσμο από ψηλά, 

περνούν οι άγγελοι, με ραίνουν απαλά.

Αρώματα Άγια και μύρα Ιερά.

Να αντέξουν οι άνθρωποι λες, όλα τα δεινά 

Α, Ιερή Μητέρα, απλώνεται μαζί σου η καρδιά

προστατεύεις από μέρη σκιερά.

Αχ, άνθρωποι να έχετε χαρά

Η Μητέρα η Παναγία απομακρύνει στοιχεία βλαβερά.

'Ω, γλυκυτάτη μου χαρά Με ανέβασες τόσο ψηλά.

Σκύβω και βλέπω κάτω τη Γη.

Μέσα σε μια μόνο στιγμή, όλη η Χάρη σου απλώνεται εκεί

χιτώνα ιερό ρίχνεις στη Γη.

Απομακρύνεις κάθε κακό μέσα σε λίγα λεπτά.

Αποδυναμώνεις του κόσμου τη "σκιά"

Ζήτησε Άνθρωπε, μου φωνάζεις, 

Ζήτησε Άνθρωπε να ανέβεις κι εσύ ψηλά

Είπες Μητέρα και χάθηκες μέσα σε σύννεφα λευκά.

Έμεινε μόνο στη Γη, η ευωδιά σου η Ιερή. 

Η Χάρη σου η Λυτρωτική.

Μητέρα είσαι του Κόσμου η ψυχή