ΥΜΝΟΣ

Ευλόγησε το σκίρτημα της ψυχής μου Κύριε,

Αυτή την ώρα που ζητώ την δύναμη και το θάρρος 

να ανταπεξέλθω στης ζωής μου το μονοπάτι.

Την ώρα που ο κόσμος αυτός μένει βουβός, 

Αισθάνομαι να λαχταρά η καρδιά μου το Θεϊκό σου Φως.

Την ώρα που ανατέλλει ο Ήλιος της Ζωής,

Εσύ απλώνεις μέσα μου γλυκιές σταγόνες της δροσιάς σου

Όταν σε ζητώ, όταν σε σκέφτομαι ο ορίζοντάς μου ανοίγει.

Φεύγω από τον μικρό και περιορισμένο μου εαυτό,

Ανασηκώνω τότε τα πέπλα της λήθης και αρχίζω να ζω

Στα περασμένα τμήματα των εποχών πηγαίνω,

Εκεί Αγγέλους συναντώ, μαζί τους αρχίζω να συνομιλώ.

Εκείνοι ανοίγουν τα βιβλία τους και μου μιλούν,

Μαθήματα του Ουρανού μου μαθαίνουν και σιωπούν.

Μου ζητούν να συγχωρώ, να δέχομαι και να αγαπώ. 

Τότε διαβαίνω μέσα από έναν δίαυλο φωτεινό.

Πηγαίνω σε άλλη Γη, σε άλλον Ουρανό. 

Κύριέ μου σε προσμένω, 

Φως της Ψυχής μου, Ιατρέ, Διδάσκαλε, 

Γνώστη και θεέ μου. 

Ζω για να σε αγαπώ, 

αναμένω να συναντηθούμε στο Φως όπου δεν υπάρχει τέλος, 

ούτε θάνατος, μόνο Αλήθεια και για αυτήν εγώ θέλω να ζω.