ΒΡΟΧΗ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ

Μη μας ξεχνάς βροχούλα μας

Περιμένουμε τη δροσιά σου

Διψά η Μητέρα Γη,

θέλει να δροσιστεί να ξεδιψάσει,

από τον καύσωνα του Καλοκαιριού.

Να επουλώσει τις πληγές της στα νερά σου.

Για αυτό Επικαλούμαι τη Δύναμή σου.

Έρχεται από τον Ουρανό η ευεργετική βροχή,

στάζει δειλά στην αρχή, μέχρι να την συνηθίσει η Γη.

Μέχρι να καταλάβει το έδαφος πως άλλαξε η εποχή.

Έρχεσαι πιο δυνατή τώρα βροχή,

χτυπάς με δύναμη στις στέγες των σπιτιών,

τρέχουν ποτάμια και ρυάκια στους δρόμους τα νερά σου.

Απλώνεται τώρα η μπόρα που ξεπλένει ό,τι έχει λερωθεί.

Καθαρίζει δρόμους, πλατείες, πάρκα.

Πέφτει πάνω στα σημεία που έχουν διψάσει πιο πολύ,

όχι μόνο από το νερό σου βροχή, μα από νοιάξιμο,

από αγάπη, από φροντίδα.

Μη μας ξεχνάς λοιπόν βροχή,

είσαι της Μητέρας μας η Ελπίδα.

Είσαι το φάρμακο που έρχεται από ψηλά,

γιατί η Γαία μας έχει πονέσει.

Είσαι η κάθαρση που αναζητά και όποια ψυχή παρακαλά, 

Ξεπλένεις τα δάκρυα της Ζωής,

γιατί η Καρδιά του Κόσμου σε περιμένει.

Ας ξεδιψάσουν τα φυτά, 

ας πιούνε νεράκι δροσερό τα ταλαιπωρημένα Δάση.

Ας εύρουν χώρο εκεί,

τα πλάσματά της που αναζητούν, γλυκιά στιγμή να τα ξεκουράσει.

Ας ξεπλυθεί ο κόσμος αυτός, ας απαλλάξει τον εαυτό του,

από τα βάρη των εποχών,

να εύρει ο άνθρωπος τον Ουρανό του.