ΒΡΑΔΙΝΗ ΕΥΩΔΙΑ

Διήγημα της νύχτας:

Ήρθε πάλι η νύχτα με όλο το βελούδο της κι απόψε.

Σαν μια κυρία περιποιημένη, μυρωδάτη με τα καινούργια Ανοιξιάτικα αρώματα. Σκύβει πλησιάζοντάς με στο πρόσωπο με το δικό της λαμπερό πρόσωπο, ακτινοβολώντας όλο το ασήμι του Φεγγαριού.

Η Ζωή έχει πάντα εκπλήξεις, είπε με ένα μυστηριώδη τρόπο και απομακρύνθηκε. Την ίδια ώρα μια υπέροχη παρουσία στάθηκε στο κατώφλι της μικρής μου κάμαρας και μια γλυκιά αλλά ανεξήγητη ενέργεια χαράς γέμισε την ψυχή μου.

Στάθηκε χαμογελώντας μπροστά μου, με μια απαλή φωνή αρχίζει να μιλά και ταυτόχρονα ξεχύνεται στο χώρο μια μυρωδιά τόσο λεπτή, που σκέπασε τις μυρωδιές της νύχτας, ξέρετε, αυτές που μόνο η Άνοιξη φέρνει μαζί της κάθε χρόνο σε κάθε πέρασμα της, σε κάθε φιλί που δίνει στη Γη για να ανθίσει.

Η λαμπερή παρουσία με την απαλή φωνή της άρχισε να μιλά και η φωνή αυτή έμοιαζε να έρχεται από μακριά, πολύ μακριά, όμως ακουγόταν δίπλα μου. Τι περίεργο, έλεγε:

Οι σκέψεις των ανθρώπων πρέπει να είναι καθαρές, να έχουν αγάπη για όλους, για όλα.. Όσο κι αν αυτό φαίνεται αδύνατο να συμβεί γιατί διαφέρετε σε πολλά, όμως να θυμάσαι πως μοιάζετε επίσης σε πολλά. Η καθαρή σκέψη είναι λύτρωση από πολλά από αυτά που αντιμετωπίζετε καθημερινά και στη ζωή σας. Είναι χαρά, είναι δύναμη, είναι Φως, από αυτό το Φως «πλαστήκατε» και κατοικεί μέσα σας, αλλά το έχετε λησμονήσει, έτσι χάνεται την Αληθινή χαρά και αναζητάτε πρόσκαιρες μικρές χαρές, νομίζοντας πως θα γεμίσετε τα κενά της ύπαρξή σας.

« Η φωνή σοβάρεψε» λίγο τότε σε αυτή την έκφραση της παρουσίας.

Η καθαρή σκέψη αλλάζει τις ψυχές σας, σας μεταδίδει την μυστική αυτή ένωση που υπάρχει ανάμεσά σας και σας ενώνει θαυμαστά, αν την αφήσετε να κυλήσει μέσα στην ψυχή σας…

Είναι αυτή που σας ανεβάζει ψηλά, πολύ ψηλά και από εκεί καταλαβαίνεται μεγάλες αλήθειες, από αυτές που έχουμε φυλάξει εμείς με σεβασμό, γιατί είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός μας, αυτή την γνώση οι άνθρωποι την έχουν βαθιά μέσα τους, αλλά την ξεχνούν, γράψε λοιπόν για αυτά, γράψε να σέβονται την πίστη του κάθε ανθρώπου, να μην χωρίζονται στα πιστεύω τους, αλλά να προσπαθούν να ανακαλύψουν τα κοινά που έχουν…

Έτσι θα ανατρέψουν ότι τους χωρίζει, θα ενωθούν στην Αγάπη που είναι η ομορφιά της ψυχής και το νόημα της Ζωής τους στη Γη. Εκεί πρέπει να φτάσουν, στην τέλεια Αγάπη.

Τότε ο κόσμος όλος θα αλλάξει, γιατί οι συνειδήσεις των ανθρώπων θα συμβάλλουν στις αλλαγές όλου του κόσμου, ορατού και αοράτου.. Μην παραδειγματίζονται ο ένας από τον άλλον, ο κάθε άνθρωπος είναι ένας διαφορετικός κόσμος στην ψυχή, αλλά όλοι οι κόσμοι αυτοί ενώνονται θαυματουργικά

Τι νόημα έχει η Ζωή χωρίς Αγάπη;

Τι νόημα έχει αλήθεια η Ζωή χωρίς Αγάπη;

Επανέλαβα για να μην το ξεχάσω. Η «λύτρωση» αρχίζει από την σκέψη λοιπόν, πήρα το μολύβι μου πάλι, να το γράψω, μην το λησμονήσω κι εγώ.