ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗΣ

Η ομορφιά της Αλήθειας ξεπερνά ό,τι γνώριζες έως τώρα, ό,τι νόμιζες όμορφο. 

Όταν αρχίζει να διαλύεται η ψευδαίσθηση, την βλέπεις να φανερώνεται μπροστά στα μάτια σου, 

εκεί που έλεγες "αδύνατο" αυτό να συμβεί, βλέπεις πως τελικά έπρεπε απλά να το πιστέψεις. 

Ανεβαίνεις ψηλά και θαυμάζεις τον κόπο που έκανες για να φτάσεις εκεί, 

ακόμα κι αν πάτησες πάνω στα ερείπια άλλων εποχών στις επαναλήψεις της ζωής σου. 

Στα οδυνηρά ίσως περάσματα που σε δίδαξαν πολλά, με προσπάθεια, με πόνο, 

με δυσκολία να δεις το πραγματικό πρόσωπο των πραγμάτων και όσων είχες δίπλα σου. 

Έπρεπε, έπρεπε λες μέσα σου, όμως τώρα πια βλέπεις καθαρά και χαίρεσαι, γιατί τώρα απολαμβάνεις. 

Τότε λες με την Ψυχή σου.

Ευγνώμων που σε γνώρισα, Αλήθεια.