ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Ζωή, είσαι πανέμορφη σε κάθε σου χρώμα.

Στο γαλάζιο του Ουρανού και στης θάλασσας. Στο πιο βαθύ της μπλε ακόμα, όπως και στα όμορφα χρώματα μιας παραλίας. Η αναγνώριση της ομορφιάς και της αξίας της στιγμής, αρχίζει από την Ιερή ώρα της στροφής προς τον εαυτό μας, στην ανάγκη να στραφούμε στην ψυχή μας.

Αρχίζει τότε Εκείνη να "μιλά" και να μας οδηγεί, λεπτά και διακριτικά, ανακαλύπτουμε αυτά που είναι κρυμμένα μέσα μας από πολύ παλιά και τώρα δίνει την ευκαιρία, μια σπίθα μόνο, μια αναλαμπή. Αυτή χρειάζεται για να αρχίσει να λάμπει, να αστραφτοκοπά, γιατί η ζωή, μόλις τώρα αρχίζει.

Αρχίζει να μας οδηγεί, σε τόπους μακρινούς, αδιάβατους, σε οδούς που άγνωστοι για μας υπήρξαν. Βλέπεις τότε με άλλα μάτια τη ζωή, με άλλα την ομορφιά και την αλήθεια. 

Η ψυχή ξεκουράζεται στη σιωπή και την αποζητά, ακόμα κι αν η καρδιά έχει αιχμαλωτιστεί από του κόσμου αυτού την αυταπάτη.

Χάρισε χρόνο στην ψυχή σου, ξεκούρασέ την, όχι όπως θέλουν η πράττουν οι άλλοι, αλλά όπως σου μιλά μέσα η καρδιά σου.