~ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ~

Μερικές φορές αισθάνομαι, βλέποντας κάποια πρόσωπα πως έχουν ένα εσωτερικό Φως! 

Μάλιστα όταν εκφράσω αυτό που βλέπω σε άλλους που ίσως είναι κοντά μου, η εμπιστεύομαι περισσότερο, δεν βρίσκω συνήθως ανταπόκριση. με κοιτάζουν περίεργα σαν να τους είπα πως σήμερα συζήτησα με κάποιον εξωγήινο, η κάτι τέτοιο! Όταν επίσης τους λέω κάνοντας μια προσπάθεια να τους περιγράψω - βλέποντας το βλέμμα τους - πως υπάρχει μια λάμψη πάνω στο πρόσωπο αυτό που μου αρέσει, σαν να μου λέει πως είναι ένας αγνός άνθρωπος, ένας άνθρωπος που αγαπά να χαμογελά στους άλλους, που αγαπά τη ζωή, ίσως ένας άνθρωπος που έχει "κάτι", κάποια αποστολή και θέλει να προσφέρει στους άλλους! 

Εγώ, ξέρετε, εμπιστεύομαι αυτό το Φως και επειδή το εμπιστεύομαι, αυτό με οδηγεί κοντά τους, αν πρέπει. Όμως με κοιτάζουν όχι απλά με δυσπιστία, αλλά με τρόπο που αισθάνομαι πως δεν καταλαβαίνουν τι λέω. Τι περίεργο με μερικούς ανθρώπους, τους δείχνεις το Φως και αυτοί βλέπουν το σκοτάδι...δεν επιμένω ξέρετε, δεν χρειάζεται να επιμένω, καταλαβαίνω τις διαθέσεις των ψυχών που δεν είναι πάντα θετικές σε αισθήσεις που δεν τις αντιλαμβάνονται όταν τις περιγράφουν οι άλλοι.

Τι κρίμα όμως σκέφτομαι, στερούνται αυτή τη χαρά να αισθάνονται τις "φτερούγες των αγγέλων" όταν προσπαθούν να πλησιάσουν ένα ανθρώπινο πλάσμα! Στερούν τον ίδιο τον εαυτό τους από τη χαρά να συναντήσουν ένα πλάσμα που ίσως να έχει το Φως που και εκείνοι κάπου, κάποιες στιγμές το αναζητούν..

Όμως μοιάζει η ζωή τους σαν να ζητούν κάτι που όταν έρχεται δεν θέλουν να το δεχτούν, το αρνούνται, γυρίζουν τη πλάτη, ακόμα μπορεί να αμφισβητήσουν αυτόν που τους το δείχνει και γίνονται "μικροί' και αδύναμοι μπροστά στο μεγάλο δώρο της ίδιας της Δημιουργίας, που "φωνάζει" μέσα από τα λαμπερά αυτά πρόσωπα πως είναι "πανταχού παρούσα" σε όλα, σε κάθε τι, κάθε στιγμή, ο άνθρωπος όμως δεν το καταλαβαίνει πάντα και δεν το δέχεται.

Μοιάζει σαν να φοβάται ακόμα και να το πιστέψει....Τι περίεργο....Αλήθεια.

Ευχαριστώ θερμά για την φωτογραφία την αγαπημένη φίλη της σελίδας μας: Zina Andrei 

 που δέχτηκε να την μοιραστεί μαζί μας και να στολίσει με το λαμπερό της πρόσωπο το κείμενό μου!