ΝΥΧΤΕΡΙΝΑ 

Βραδιάζει και αισθάνεσαι μοναξιά Πέρασε κι αυτή η Κυριακή, αφήνοντας πίσω της μια πικρή γεύση στα χείλη. Ίσως την περίμενες διαφορετική, ίσως να ξέφυγε λίγο από τη ματιά σου η χαρά και μελαγχόλησες λιγάκι...Βραδιάζει και κοιτάζεις τον Ουρανό που είναι γεμάτος αστέρια.

Απόψε η καρδιά σου χτυπά σε άλλον ρυθμό, απόψε αισθάνεσαι πως νικάς κάθε σκιά που μπαίνει μπροστά στο φως σου. Άντεξες λες, πολλά. Η ζωή αμείβει και το γνωρίζεις αυτό καλά.

Ένα δάκρυ κυλά αργά και σου χαϊδεύει το πρόσωπο. Ένας αναστεναγμός βαθύς βγαίνει από την ψυχή σου αυτή τη ώρα.

Σε κούρασα ψυχή μου, σε κούρασα της λες, αλλά δεν το καταλάβαινα "πριν" Συγνώμη για όλα, συγνώμη για ό,τι δεν κατάλαβα και έχασα πολύτιμο χρόνο. Συγνώμη για ό,τι δεν συγχώρησα στον εαυτό μου και του φόρτωσα τόσα λάθη.

Συγνώμη για ό,τι άφησα να αιωρείται στο κενό και δεν το "τράβηξα από το χέρι" να το λυτρώσω μέσα στη ψυχή μου.

Συγνώμη για ό,τι άφησα και χάθηκε, αλλά Ευγνωμονώ από καρδιάς, για την τεράστια δύναμη που ανακάλυψα μέσα μου.

Ευγνωμονώ για ό,τι υπάρχει στη ζωή μου, αλλά και για ό,τι έφυγε, για ό,τι απομακρύνθηκε, όχι γιατί μου έκανε κακό, αλλά γιατί με λύτρωσε και ας έκλαψα για αυτό πολύ 

Οι όμορφες και αγνές ψυχές, τις νύχτες ανεβαίνουν στον Ουρανό, 

συνομιλούν με τα πνεύματα του θεού και βοηθούν τα μονοπάτια των ανθρώπων,
Φωτίζοντας το δρόμο τους αν είναι μεγάλος.

Να μην κουραστούν, να μην πονέσουν από τα αγκάθια που θα συναντήσουν.
Οι ψυχές αυτές ζουν μόνο για να αγαπούν.