~ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΚΟΥΤΑΚΙΑ~

Δεν είναι δύσκολο να συναντήσεις την Αγάπη.

Όμως μερικές φορές της κρύβεσαι κι ας χαμογελάς! Όπως τώρα που διάβασες τις πρώτες γραμμές σε αυτό που σου γράφω. Μια επικοινωνία που "αντέχει" στο χρόνο-τόσο καιρό που τα λέμε μαζί-αντέχει στις καταστάσεις, αντέχει στο γέλιο ή στο κλάμα, αντέχει στο χιόνι, στη βροχή. Ακόμα αντέχει, για να διαβάζεις αυτά που σου γράφω και να μου σχολιάζεις πολλές φορές.

Δεν είναι λοιπόν δύσκολη η Αγάπη, εμείς κρυβόμαστε από αυτήν. Μπαίνουμε σε εκείνα τα μικρά "κουτάκια" ξέρεις, αυτά που μας έμαθαν από όταν ήρθαμε στη ζωή. Αυτά τα τόσο σφιχτά δεμένα κάποιες φορές, με ένα περιτύλιγμα όμορφο κάποιες άλλες, φοβηθήκαμε να το ανοίξουμε έτσι που το βλέπαμε! Είπαμε, μην το χαλάσω που είναι τόσο όμορφα δεμένο! Αυτό λοιπόν το περιτύλιγμα πρέπει τώρα σιγά-σιγά να το ανοίξεις, να το ανοίξουμε και τότε θα δούμε το περιεχόμενο αυτών των μικρών κουτιών.

Ίσως αυτό το περιεχόμενο να μας εκπλήξει, ίσως να πρέπει να το αντιμετωπίσουμε λίγο διαφορετικά, να καταλάβουμε τους τρόπους που θα ανοίξουμε αυτό το θέλω μας στη δύναμή της, να αφεθούμε σε αυτή την Αγάπη, ξέρεις, το μάθημα που μας δυσκόλευε τόσο καιρό.

 Τα μικρά αυτά κουτάκια, γεμάτα από πρέπει, οδηγίες, τρόπους για να μας αγαπάνε οι άλλοι, για να είμαστε αρεστοί. Τα μικρά σφιχτοδεμένα και καλά τυλιγμένα "περιοριστικά" κουτάκια που δεν περιέχουν αυτή τη συνταγή: Να είμαστε Αληθινοί. Δεν είναι δύσκολη λοιπόν η Αγάπη, ακόμα κι αν το περιεχόμενο που έχει κρατήσει το κουτάκι δεν μας αρέσει και πολύ. Τόλμη θέλει, ξέρεις, από αυτή τη δύναμη που σε κάνει και αθλείσαι, σε κάνει να θέλεις να μάθεις χορό, σε παρακινεί σε τόσα και τόσα άλλα πράγματα, αυτή η Τόλμη είναι που θα σε κάνει να θέλεις, να αισθανθείς  την ανάγκη να την ανακαλύψεις. Ένα-ένα, αυτά τα κουτάκια, αυτά πρέπει να ανοίξεις

(Δημοσιευμένο στην εφημερίδα: Η Φωνή των Πειραιωτών)