~ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ~

Με το χέρι στην καρδιά ✍️

Σκέψου λίγο:
Έχει τόση σημασία για σένα τι γίνεται σε μια επιφάνεια ενός κόσμου που κάποτε δεν υπήρχε, εσύ δεν υπήρχες για να σε απασχολήσει, ήσουν κάπου αλλού που ίσως δεν "θυμάσαι" όπως θα το ήθελες.

Έχει τόση σημασία για σένα, τις στιγμές που αισθάνεσαι μια αδικία να συμβαίνει η σε προσωπικό επίπεδο η σε ένα σύνολο των καταστάσεων της ζωής που βιώνεις να υποφέρεις ατελείωτα και να πονάς;

Έχει τόση σημασία πραγματικά να θέλεις να εκδικηθείς γεμίζοντας από αρνητικά συναισθήματα το χώρο της καρδιάς σου, θέλοντας να φωνάξεις σε όλο το κόσμο το τι σου έκαναν;

Να μάθουν θέλεις οι άλλοι και να συμμετέχουν σε αυτό που αισθάνεσαι, βαθιά πληγωμένη ψυχή από τις πληγές που μαζεύονται η μια μετά την άλλη και δεν προλαβαίνουν να επουλωθούν, να "γιάνουν" όπως έμαθες να ακούς ότι θα γίνει σαν μεγαλώσεις!

Έχει τόση σημασία για σένα να σκοτεινιάζει η ψυχή σου με τόση μαυρίλα που συσσωρεύει ο πόνος αυτός μέσα σου γνωρίζοντας πως κάποτε αυτό θα "λήξει" δεν θα υπάρχει
όπως δεν θα υπάρχεις και εσύ, τουλάχιστον σε αυτό το σημείο για να τον αντιμετωπίζεις άλλο.

Όλα κάποτε θα φύγουν μακριά από το πεδίο της όρασης και της ζωής σου, όπως δεν υπήρχε πριν δεν θα υπάρξει και μετά. Σκέψου, πως αν υπάρξει "μετά" θα είσαι διαφορετική, θα είναι όλα διαφορετικά, τόσο πολύ, που δεν θα σε αγγίξει τίποτα από αυτόν τον κόσμο. Για όλα αυτά που βιώνεις όμορφα η άσχημα για σένα, σκέψου λίγο: 

Κάποια στιγμή δεν θα υπάρχουν πια!
Προσπάθησε να ζήσεις το σήμερα με τις όποιες προϋποθέσεις του, ζήσε το πραγματικά χωρίς προσκόλληση στο "τώρα" αλλά με τη θέα της λάμψης του ήλιου που ξεχύνεται κάθε πρωί στον ουρανό της καρδιάς σου, αλλά απομακρύνεται όταν η διάρκειά του παρέλθει.

Σκέψου λίγο