ΣΥΜΠΟΝΕΤΙΚΉ ΒΡΟΧΗ

Αυτή η βροχούλα που έπεσε στη Γη έμοιαζε να συμπονά τους ανθρώπους.

Οι δρόμοι καθάρισαν, οι στέγες των σπιτιών έλαμψαν στο πέρασμά της.

Τα μικρά ζωάκια και τα πουλάκια που περιφέρονται ελεύθερα στους δρόμους της περιοχής, 

έσκυψαν στα μικρά ποτάμια του νερού της βροχής να ξεδιψάσουν, με Ευγνωμοσύνη.

Στο τέλος της, ένα ακόμα τέλος, μια παύση του καιρού αφήνει στη ψυχή ένα όμορφο συναίσθημα. 

Μια ανακούφιση από το ξέσπασμά του.

Θαρρείς πως κάτι έφυγε ξεγλιστρώντας από την ψυχή σου , αφαιρώντας και κάποιο βάρος ίσως.

Ένας ήλιος ξεπροβάλλει, υπόσχεται με τα τελευταία χαμόγελα της ημέρας πως όλα μπήκαν σε τάξη!

Ένας ηγέτης τρανός και δίκαιος, ένας λαμπερός άρχοντας με γενναιόδωρη καρδιά, 

με θαλπωρή στην αγκαλιά του για τους ανθρώπους...

Ένας θεός από ψηλά, που το βλέμμα του έχει την ίδια αγάπη για όλους.

Κανέναν δεν εξαιρεί από το Βασίλειό του και κανείς δεν στερείται τίποτα από κάθε δικό του δικαίωμα στη ζωή.