~ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΤΗΣ ΑΝΕΜΩΝΗΣ~

 Άνθρωποι:

Πότε χαμογελούν και πότε κλαίνε

Πότε μας αγαπούν και πότε αδιαφορούν

Περπατούν ανέμελοι στις εξοχές 

και ποδοπατούν τους ίδιους τους εαυτούς τους μέσα στις πόλεις.

Αγκαλιάζουν κάποιες στιγμές αυτούς που αγαπούν και μετά τους κρίνουν, 

δέχονται να σιωπούν κάποιες άλλες στιγμές, αλλά μετά φωνάζουν 

να ακουστούν οι ίδιες οι φωνές τους,

Αγαπούν, αλλά ζητούν στο μέτρο το δικό τους να ανταποκριθούν και οι άλλοι

Αγαπούν, αλλά μπροστά στο συμφέρον τους, πληγώνουν.

Γυρίζουν την πλάτη και απομακρύνονται, 

αυτοί που κάποτε έλεγαν πως αγαπούσαν, στους φίλους που χρειάστηκαν στην ανάγκη τους οι ίδιοι, 

έτρεχαν με ανοικτή την αγκαλιά, όταν όμως δεν τους είχαν ανάγκη αποχωρούσαν.

Δίνουν υποσχέσεις, αλλά τις αθετούν και απλά σωπαίνουν όταν πρέπει να δώσουν εξηγήσεις

Άνθρωποι

Έρχονται στη ζωή τους στιγμές, που καταλαβαίνουν πως όλα όσα έζησαν 

έγιναν "παλιές φωτογραφίες" αυτών, που κάποτε έλεγαν πως αγαπούσαν.

Όμως εμείς, οι ανεμώνες, ανθίζουμε.