ΣΤΙΓΜΕΣ ΟΝΕΙΡΟΥ

Μερικές στιγμές, η ζωή σταματά μπροστά σου. Ανοίγει τις κουρτίνες της απαλά και σε αφήνει στις εντυπώσεις σου. Μη διστάζεις τότε να κοιτάξεις. Μπορεί να δεις τον εαυτό σου τότε που ήσουν ένα χαρούμενο παιδάκι που βλέπει το χιόνι να πέφτει στη γη και να λευκαίνει τα πάντα.

Μπορεί να δεις την οικογένειά σου που ίσως πια δεν είσαστε μαζί για κάποιους λόγους στη ζωή. Μπορεί να συναντήσεις τους αγαπημένους σου, αυτούς που "έχασες" γιατί έτσι ήρθαν τα πράγματα. Μπορεί να δεις τις πληγές σου, αυτές που έχεις ξεχάσει τον περισσότερο χρόνο και σπάνια τις θυμάσαι πια. Αλήθεια! Πως πληγώθηκες; Μπορεί να μην θυμάσαι, αλλά τις αισθάνεσαι. Μπορεί να αισθανθείς πόσο σπάνιες είναι οι στιγμές που συναντάς πίσω από κάθε καθρέπτη της ζωής, μια αλήθεια που έχεις ξεχάσει.

Μια ανάμνηση που έρχεται σαν το λευκό χιόνι που πέφτοντας απαλά, να θέλει να δείξει πως αυτός είναι ένας τρόπος να καλύψεις την Αλήθεια. Να την κρύψεις βαθιά στη ψυχή σου, μέχρι να λιώσει το χιόνι και να φανερωθεί στις πραγματικές της διαστάσεις. Ναι, μερικές στιγμές, ζεις στο όνειρο που εσύ με τη θέλησή σου έχεις φτιάξει και γνωρίζεις πως δεν υπάρχει στην εδώ πραγματικότητα. Όμως, προτιμάς να βλέπεις αυτό, το «φτιαχτό», γιατί το όνειρο αν ήταν αληθινό, ίσως δεν θα άντεχες να το αντιμετωπίσεις.