Στη σιγή

Μπορείς λίγο να σωπάσεις;
Μπορείς για λίγο να αφουγκραστείς;
Πέφτει το χιόνι σιωπηλά, αθόρυβα θαρρώ.
Εκείνο καταλαβαίνει...
Βλέπεις, θέλω να ακούσω τη φωνή μου και δεν μπορώ,
σκέπασε ο θόρυβος αυτός την ακοή μου.
Κλείσανε τα μάτια μου ακόμα κι από αυτό το "φως"
πάρε το μακριά μου, δεν το αντέχω!
Αυτό το ψεύτικο, το δήθεν λαμπερό, εμένα δεν μου αρέσει,
Κάνει πως "λάμπει" αλλά είναι υποκριτικό, είναι ένα ψέμα που θολώνει την Αλήθεια.
Τι θαρρείς κι εσύ που με ακούς; Λες, ασυναρτησίες "γράφεις"
Κι όμως αν "ακούσεις" με την καρδιά, τότε θα καταλάβεις...
Από τα βαθύτερα σκοτάδια μπορεί να βγει το Φως, 

όχι αυτό που τώρα βλέπεις και χαίρεσαι όπως λες. 

Η χαρά σου είναι μικρής διάρκειας δυστυχώς και δεν το καταλαβαίνεις...
Ζήτησε το Φως το Αληθινό, μην ψάχνεις μακριά σου. 

Κοίταξε εκεί που το πιάτο του διπλανού σου είναι αδειανό, εκεί που κλαίνε οι άνθρωποι "μονάχοι". 

Εκεί που ο πόνος της καρδιάς σε άγονα μέρη πάει να φωλιάσει.

Εκεί στάσου λίγο, κοίταξε τα μάτια του που βλέπουν στο κενό, λείπει ο άνθρωπος ο δικός του, 

σβήνουν τα φώτα του δωματίου του και κάθεται μοναχός, πενθεί τον άνθρωπό του.
Μπορείς να σωπάσεις;
Μπορείς να αφουγκραστείς;
Που είναι η χαρά και οι ετοιμασίες τώρα που κάνεις;
Αν καταλάβεις, χωρίς να μιλάς, αν χαμογελάσεις την ώρα που η Ήλιος ξεπροβάλλει. 

Εκεί είναι η γιορτή, μεσ την καρδιά...
Αν σταθείς λίγο μακριά από το θόρυβο του κόσμου, θα απολαύσεις μια γνήσια ομορφιά. 

Την τραγουδούν οι άνεμοι, ακόμα και το χιόνι...
Αν σταθείς λίγο μακριά από του περίγυρου τα φώτα, θα απολαύσεις το δικό σου Φως.
Αν κοιτάξεις μέσα στα μάτια τα παιδιά, θα δεις πως είσαι μακριά από την Αλήθεια.
Αν επισκεφτείς έναν ηλικιωμένο στο ίδρυμα που έχει "αφεθεί",
θα δεις τη δίψα για ζωή στα μάτια και στο χαμόγελό του.
Θα σου πει "ευχαριστώ" βαθιά με την καρδιά, θα λάμψει το πρόσωπό του.
Αγκάλιασέ τον απαλά και δες πόση χαρά: Συνάντησε λέει τον "θεό" του...
Το χιόνι πέφτει σιωπηλά, εκείνο καταλαβαίνει