~ΣΤΑΥΡΟΣ~

Όταν λες σηκώνω ένα σταυρό, να προσέχεις

Όταν λες σε κάποιον άλλο, σήκωσε τον σταυρό σου, να προσέχεις

Ο σταυρός, το πρόβλημά σου, αυτό που σε πονά και προσπαθείς να απαλλάξεις τον εαυτό σου, αλλά δεν μπορείς! 

Σαν να προσπαθεί, σαν να θέλει να σου δείξει κάτι, σαν να θέλει να σου διδάξει κάτι με την επιμονή του.

Ο σταυρός, είναι ο εαυτός σου, ο τόσο πληγωμένος εαυτός από πολλά που πέρασες και περνάς.

Ο σταυρός σου είναι το εγώ σου, προσπαθεί να σου μιλήσει με έναν άλλο τρόπο από αυτόν που καταλαβαίνεις εσύ...

Είναι η φωνή του "διπλανού" σου, αυτή η φωνή που σου λέει : 

Έχω ανάγκη από έναν καλό σου λόγο...από μια ματιά δική σου, να με νοιαστείς, την ώρα που χρειάζομαι έναν άνθρωπο να στηριχτώ, έναν άνθρωπο να με ακούσει, ένα χέρι να με συγκρατήσει από μια καταστροφή, αλλά εσύ δεν με ακούς, μόνο όταν θέλεις εσύ να μιλήσεις με αναζητάς...

Πονάς τώρα κι υποφέρεις, όμως όταν εγώ υπέφερα αδιαφορούσες, γύρισες αλλού το βλέμμα, δεν άντεχες να με κοιτάξεις ούτε λεπτό

Σταυρό σηκώνεις από την αδιαφορία σου για τους άλλους, από απονιά, σταυρό σηκώνεις από συναισθήματα αρνητικά.

Σταυρό σηκώνεις όταν γυρίζεις την πλάτη στον άνθρωπό σου, όταν του στερείς την προσοχή σου, την αγάπη σου, το χάδι σου, μια αγκαλιά την ώρα που το χρειάζεται Ξέρεις, δεν θέλουν οι άνθρωποι πάντα πολλά, λίγη προσοχή, λίγη Αγάπη θα τους ζεστάνει την ψυχή, την ώρα που τους παγώνει το κρύο της ζωής, θα τους προσφέρεις μια ζεστή γωνίτσα, ίσα - ίσα να βολευτούν λιγάκι, να γλυκαθεί η ψυχή τους από λίγη ανθρωπιά.

Το έκανες αυτό; Πρόσφερες λίγη βοήθεια σε αυτόν που απεγνωσμένα στη ζητούσε; 

Χάρισες μια γλυκιά ματιά στον πικραμένο άνθρωπο που μάτωνε η καρδιά του από πόνο ;

Σε εκείνον που έχασε ότι αγαπούσε, άνοιξες την αγκαλιά;

Μοίρασες αυτά τα πράγματα τα περιττά; ξέρεις, εκείνα που λες, τι να τα κάνω πια; 

Τόσοι άνθρωποι παρακαλούν για αυτά που εσύ πετάς...

Σταυρό σηκώνω, λες κι προχωράς τη ζωή σου όπως και πριν

Όμως, προτού αντιληφθείς ότι ο σταυρός που σε βαραίνει περισσότερο, είναι ο εαυτός σου.