~ΣΠΛΑΧΝΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ~

Απόψε νύχτα μου θέλω να σωπάσω

Σου γράφω για να μην μιλώ, να σταματήσω θέλω 

ακόμα και να υπάρχω, αλλά η ώρα της ψυχής αργεί...

Αργεί να ξεκουράσει το μυαλό, να σταματήσει η σκέψη

Αδύνατο να μην πονά και η καρδιά 

όταν μέσα σε ρεύματα επικίνδυνα πλανιέται...

Σωπαίνει η καρδιά μου και αυτή μπροστά στη συμφορά, 

σπλαχνίζεται τους πόνους των ανθρώπων και τις θλίψεις,

Ας έρθει τέλος στον πικρό αυτό σταθμό...

Ας έρθει λησμονιά, κάθε κακό να σβήσει

Ας τρέξει η γαλήνη ποταμός, στην όχθη που θα ανθίσει 

Ας έρθει η ώρα που η ευχή μου θα ακουστεί 

τα δάκρυα τα καυτά να σταματήσει ...

"Μην κλαις άλλο πια ψυχή, την νύχτα αυτή σεβάσου"

Κι αν στέρεψαν τα δάκρυα να θυμάσαι, 

Πως κάθε ανθρώπινη καρδιά, όσο κι αν πόνεσε βαθιά 

ακόμα και μέσα στο σκοτάδι θα ανθίσει...

Ξημερώνει η Κυριακή, Ξημερώνει η Ελπίδα

 Ας είναι όμορφη η Ανατολή 

Ας είναι μια Ανάσταση καινούργια,

Ας καταλάβει κάθε ψυχή πως αν η ζωή την δοκιμάζει, 

η κάθε συμφορά στη Γη, έναν Παράδεισο της ετοιμάζει .