ΣΑΝ ΧΘΕΣ__ΤΕΜΠΗ

Γέρνεις Ήλιε μου απαλά, γαλήνια, 

σαν τον Ουρανό που χαμογελά κρύβοντας κάποιο πόνο.
Αλλάζει ο αέρας όμως ξαφνικά, μια θλίψη απόκοσμη απόψε ψιθυρίζει:
"Σαν χθες, 

 Δύο χρόνια πέρασαν σαν το πέταγμα ενός αετού, μιας στιγμής της ψυχής, 

 της ώρας της ζωής, πικρό σημάδι.
"Σαν χθες, 

Οι ορίζοντες των ψυχών, άλλαξαν Ουρανό, άλλαξαν στόχο και σκοπό.
Άνοιξαν αγκαλιές αγγέλων να υποδεχτούν τις νεανικές καρδιές που ανέβηκαν ψηλά
Άφησαν ζωές και ανθρώπινες στιγμές,
για " να πετάξουν" είπαν στους Αιθέρες.
Στον ήχο της η θάλασσα έλεγε μοιρολόι:
"Στα κύματά μου πότε οι πόνοι γίνονται σαν μαχαιριές και πότε φεύγουν"
Τα κύματα της απόψε γλυκοχαιρετούν, 

 αυτούς που τα βάσανα επέλεξαν και τα σκοτάδια έμελλε να νικήσουν.

Νικήτριες ψυχές, πέταξαν ψηλά στο Φως και δεν γυρίζουν πίσω.
Νικήτριες καρδιές στον ίδιο πόνο όλες αγκαλιά.
Σαν σύννεφο αντάμωσαν ξανά και εγώ αν με ρωτάς αυτό μόνο θα πω:

 "Από την αρχή, νέα ζωή θα αρχίσω"