~ΠΥΡΙΝΗ ΑΝΑΜΟΝΗ~

Ψυχή, βγες από τον λήθαργο της Γης.. 

Προσπαθείς, προσπαθείς, θέλεις να μάθεις, θέλεις να καταλάβεις

Ένα αίνιγμα είναι η Ζωή, ένα πελώριο "γιατί" σκιάζει το χαμόγελό σου πολλές στιγμές

Αναρωτιέσαι για τις καταστάσεις που καθηλώνουν την σκέψη, την ψυχή σου 

στις ίδιες διαδρομές, στα ίδια σημεία και ξανά πάλι, μοιάζει να βλέπεις μια ταινία 

που έχει ξαναπαιχτεί πολλές φορές, μοιάζει να προσπαθείς να θυμηθείς το τέλος της 

το ήξερες λες, αλλά το έχεις ξεχάσει

Αυτό που προσπαθείς περισσότερο, είναι να θυμηθείς τον δικό σου ρόλο.

Αλήθεια, ποιος είναι, Θυμάσαι άραγε; 

Γύρω σου ο κόσμος των ψευδαισθήσεων μοιάζει να σε περιγελά φορώντας μάσκες 

σαν να κάνει ότι μπορεί για να ξεχάσεις

Αυτή τη λησμονιά προσπαθεί να σου διατηρήσει

προσπαθεί να σε κρατήσει, μακριά από την Αλήθεια

από ότι θα σε ξυπνούσε στη δική σου πραγματικότητα

αυτή που αναζητάς τόσο πολύ. Φτάνεις στο τέρμα ψυχή μου! 

Κράτησε αυτό που σου γράφω μέσα στη καρδιά σου 

σφιχτά, τόσο πολύ όσο ότι καλύτερο έχεις ακούσει. έχεις διαβάσει

Η ψυχή σου ενώνεται με την ψυχή του κόσμου που συντρίβει το κακό τόσων ετών

παλιά αρχεία καίγονται στο πέρασμα του Χρόνου

που έρχεται σαν δικαστής να αποδώσει δικαιοσύνη

Εσύ, ψυχή αέρινη, πάνλευκη που δοκιμάστηκες τόσο σκληρά

ανάμενε την ώρα την ευλογημένη.

Πύρινο το άρμα που έρχεται με ορμή, από τον Ουρανό Σου κατεβαίνει

Μια συμφωνία άλλης επαφής σε αναμένει, μιας άλλης Χώρας τρανής και λαμπερής 

συντροφιά ευλογημένη, δώρο Θείας επέμβασης που σε ολοκληρώνει.

Ψυχή,  βγες από τον λήθαργο της γης, βγες από τους νόμους της ψευδαίσθησης 

που σε αιχμαλώτισε σκληρά και κοίταξε ψηλά

Μια χαραμάδα Φως τώρα ανοίγει, στη πόρτα σου μπροστά.