ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΚΙΕΣ

Τίποτα δεν με τρόμαξε περισσότερο στη ζωή, από το υλικό της σκιάς που κρύβει στο εσωτερικό του ο άνθρωπος. 

Ο άνθρωπος που ξέφυγε από τον φωτεινό εαυτό του, παρασύρθηκε και έπεσε στα σκιερά σημεία της ζωής. Πόνεσε στη πτώση του, ίσως πολύ, αλλά αφέθηκε στα χαμηλά συναισθήματα, που ενώ έκρυψε μέσα του βαθιά τις πληγές του, κάποιες στιγμές τις φανέρωνε στα μάτια και τα πρόσωπα των άλλων.

Αυτός ο άνθρωπος, ο ταλαιπωρημένος και "αδικημένος" όπως έμαθε να λέει τον εαυτό του, αυτός φάνηκε τρομαχτικός στα μάτια μου εκείνες τις στιγμές. Άλλες πάλι, αισθάνθηκα πόσο πληγωμένος είναι, πόσο βαθιά τυλιγμένος στις δολοπλοκίες του σκοταδιού που του στέρησε το φως. Αυτόν τον άνθρωπο μερικές στιγμές τον αγκαλιάζω με τη σκέψη μου και τον τυλίγω σε αυτό το φως της καρδιάς μου με συμπόνια.

Σκέφτομαι επίσης, πόσο πικρά κάποτε θα μετανοήσει για ό,τι έκανε εις βάρος της ψυχής του. Τότε ο Άγγελός του θα τον πλησιάσει και η Αγάπη του, θα επουλώσει κάθε πληγή.