ΠΙΣΩ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΟΥΡΤΙΝΑ

Σάββατο απογευματάκι, 

Είναι Ιούλιος, ίσως να πρόλαβες να κάνεις ένα μπανάκι στη θάλασσα, μπορεί να πήγες και μια εκδρομή η να είσαι διακοπές, ίσως όμως να εργάζεσαι σήμερα, όπως κι αν είναι το πρόγραμμά σου θα έχεις κι άλλες στιγμές να χαρείς το καλοκαίρι σου. Ίσως πάλι να αισθάνεσαι μοναξιά. Είναι περίεργο όμως μερικές φορές, κάποιοι άνθρωποι σαν να τους πιάνει μια μανία να χαλάσουν τις στιγμές τους. Προσπαθούν να ανακαλύψουν το πρόβλημα, να βρουν απαντήσεις σε όποιες ερωτήσεις έχουν, ίσως και απορίες για τη ζωή τους. Όμως η ζωή δεν ακούει πάντα αυτά που λέμε, εκείνη έχει τους δικούς της όρους η κανόνες να ενεργεί όπως θέλει, η όπως της αρέσει!

Τι να κάνουμε; Ζωή είναι αυτή και θα κάνει το πρόγραμμά της. Όμως εμείς, μπορούμε να απολαύσουμε ό,τι έχουμε, ό,τι μπορούμε, χωρίς να γκρινιάζουμε διαρκώς, η να μελαγχολούμε. Η Ζωή λοιπόν μας περιμένει, σε αυτό συμφωνούμε! Εκείνη θα μας προσφέρει κι άλλες στιγμές! Αν δεν μας προσφέρει; Ε, θα τις φτιάξουμε μόνοι μας! Υπάρχει πάντα υλικό για να φτιάξεις κάτι καινούργιο, θυμάμαι παλιά όταν ανακάλυπτα σε κάποιο ντουλάπι του σπιτιού παλιά αντικείμενα, τι όμορφα που ήταν! Μου θύμιζαν στιγμές, όμορφες τρυφερές στιγμές από τα περασμένα, κάτι μου έλεγαν όταν κρατούσα στο χέρι μου κάτι από αυτά, σαν να έλεγαν την ιστορία τους, ένα μικρό διήγημα, κάτι που θα με δίδασκε κάτι και στη συνέχεια σκεφτόμουν να το χρησιμοποιήσω πάλι, ίσως να το βάψω η να το στολίσω με κάποιο τρόπο. Έχει μια θέση σκεφτόμουν ξανά, γιατί να το αφήσω μέσα στο ντουλάπι; Υπάρχει υλικό για να δημιουργήσουμε όλοι μας στιγμές που θα μείνουν μέσα μας, στη ψυχή μας και από εκεί δεν φεύγουν, να είσαστε σίγουροι. Θα είναι αυτές που θα μας γεμίζουν εσωτερικά και θα μας θυμίζουν πως η Ζωή είναι ωραία, άσχετα αν κάποιες φορές μας φαίνεται φορτίο δυσβάστακτο η ακατανόητο. Ας πούμε πως υπάρχει χρόνος, υπάρχουν στιγμές που θα είναι δικές μας, δεν θα τις κλέψουμε από κανέναν για να μας τις ζητήσει "πίσω". Τι στεναχωριόμαστε λοιπόν; Δεν κλέψαμε κάτι, ζητήσαμε μόνο, άρα θα μας δοθεί! Λίγο ας πούμε να τραβήξουμε την κουρτίνα και να θαυμάσουμε έξω από τον κόσμο μας, τον κόσμο που φτιάξαμε, ότι υπάρχει, λίγο έξω από το μυαλό μας που δουλεύει αδιάκοπα και μας κουράζει πολλές φορές, υπάρχει η Αληθινή Ζωή που περιμένει να την διεκδικήσουμε, ας μην αφήνουμε το χρόνο να φεύγει, ας πάρουμε τα μαθήματά της, αυτό περιμένει ξέρετε, να καταλάβουμε καλύτερα και να την εκτιμήσουμε, ναι, να θυμάστε πως αυτή είναι σίγουρα η σωστή στιγμή, τυχαία δεν μιλάμε! 

 Τόσο καιρό εδώ τα λέμε.

Η στιγμή αυτή δεν περιμένει λοιπόν, είναι Τώρα.