ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΚΥΡΙΑΚΗ

Κυριακή μου αγαπημένη, 

πνοή ξεκούρασης γλυκιά,

σαν αεράκι που κατεβαίνει, 

 να μοιράσει ομορφιά...

Κυριακή έρχεσαι τόσο τρυφερά,

τα δάκρυα της ψυχής να αφαιρέσεις,

της καρδιάς το αίμα να κυλήσει ομαλά,

σαν ρυάκι γάργαρο την ζωή να θρέψει.

Τα τρίσβαθα "μου λες" μιας άλλης ξεχασμένης ομορφιάς 

τρέξε να θυμηθείς, να απολαύσεις.

Είσαι Πανέμορφη εικόνα μιας Πηγής που αναβλύζει, 

το Φως και την Αγάπη να σκορπίζει.

Μην ξεχνάς, μη λησμονείς να εκτιμάς, να αγαπάς, 

γίνεσαι τότε Φως, γίνεσαι χαρά.

Πανέμορφοι άνθρωποι είμαστε Κυριακή!

Μόνο που το ξεχάσαμε λιγάκι, 

αλλά μας το θυμίζει κάθε στιγμή όπως αυτή!

Ναι! είμαστε Ωραίοι Άνθρωποι,

 όσο κι αν έχουμε ξεχαστεί.