~ΟΤΑΝ ΝΥΧΤΩΝΕΙ~

Όταν νυχτώνει, αισθάνομαι μια συγκίνηση, ένα σεβασμό στον αποχαιρετισμό της μέρας, έδωσε-πήρε, όπως πάντα, η ίδια επανάληψη.  Η ίδια γλυκιά αίσθηση της συμφωνίας που κάνει με τη νύχτα. Μια συγκίνηση που με διαπερνά, μου θυμίζει πως κάτι ακόμα τελειώνει κάτι ακόμα παίρνει τέλος κι αυτό το κάτι περιέχει το Αιώνιο, το άφθαρτο. Αν δεν υπήρχε αυτό το κάτι βλέπετε, δεν θα είχε συνέχεια κάτι καινούργιο. Στη σκέψη μιας ανατολής που θα ξημερώσει ακόμα στη ζωή, αντιλαμβάνομαι αυτή τη συνέχεια, τη διαδοχή.

Έχει έναν μαγικό τρόπο η νύχτα να σου μιλά, αργά, ψιθυριστά, σκορπώντας τις μυρωδιές από την ατμόσφαιρα του αποχαιρετισμού, Η νύχτα πάντα ξετυλίγει τις διαθέσεις της σιωπηλά σε αντίθεση με την ημέρα που ξεπροβάλλει με βιασύνη, να απλώσει το Φως της παντού. Όταν νυχτώνει: Η σκέψη σου πηγαίνει σε ότι απουσιάζει από σένα, ότι σε πίκρανε, ότι σου βαραίνει την καρδιά. Όταν νυχτώνει ξέρεις, αλλάζει η διάθεση όλων μας, άσχετα με τι τι μας δίνει χαρά και τι όχι. Αλλά, πως να στο πω βρε παιδί μου, αλλάζει ο εσωτερικός μας κόσμος! Σαν να αρχίζει ένας διάλογος με τη ψυχή, περίεργος πολύ, μοιάζει σαν ένα βαθύ παράπονο που φωνάζει για να ακουστεί

Πόσο να ακουστεί; μέχρι εκεί που έχει ξεχάσει να σκεπάσει η θλίψη τη ψυχή μας στα μικρά σημεία της που ξέφυγαν μέσα στη ροή των γεγονότων. Λέω μας γιατί γνωρίζω πως θα συμφωνήσεις μαζί μου!  Πως; Η ζωή με έκανε να καταλαβαίνω πολύ καλά τους ανθρώπους που με ένωσε με κάποιο τρόπο! 

Εμάς, μας έχει ενώσει! Το έχεις καταλάβει αυτό πια, διαφορετικά δεν θα διάβαζες τις σκέψεις μου, τους στοχασμούς μου, δεν θα σου άρεσαν οι μικρές καθημερινές μας κουβεντούλες που άλλοτε σου προκαλούν ενδιαφέρον να "μάθεις" από ότι σου γράφω και άλλοτε χαμογελάς! Η καλημέρα που θα ανταλλάξουμε παίρνει άλλη απόχρωση μέσα από αυτή τη κουβεντούλα μας, αισθάνεσαι πως έχεις και λίγη παρέα μέσα στις έννοιες και τις σκέψεις σου όταν διαβάζεις και τις δικές μου. Γίναμε φίλοι, βλέπεις κι εγώ σαν φίλη σου μιλώ μέσα από τη σελίδα μου, μην σε νοιάζει αν έρχονται στιγμές που σε κάνουν να νοιώθεις μοναξιά, σε κάνουν να θυμάσαι περισσότερο αυτούς που σε άφησαν η σε πλήγωσαν...

Σκέψου μόνο, στα δύσκολα που έχεις περάσει, πάντα βρέθηκε κάποιος κοντά σου να σου κρατήσει το χέρι! Κάποιος σε θυμήθηκε, εκεί που νόμιζες πως είσαι μόνη στο κόσμο. Και τώρα πάλι κάποιος σου μιλά, κάποιος η κάποια, έγινε καινούργια φίλη για σένα και σε καταλαβαίνει..

Δεν είσαι μόνη ποτέ

Με Αγάπη 🧡