~ΟΜΟΡΦΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ~

Όμορφα που ξημερώνει...✍️

Απαλά ξεκινά η καινούργια μέρα όταν οι πρώτες αχτίνες του ήλιου ξεπροβάλουν, με χαρούμενη διάθεση, πάντα έχουν χαρούμενη διάθεση για κάτι καινούργιο που έρχεται. Κάτι που θα ξετυλίξει η μέρα σιγά-σιγά και θα το παρουσιάσει σαν τον παρουσιαστή ενός προγράμματος που περιμένει την ώρα του! Σήμερα πήρα το γραπτό μου και σκεπτόμουν τι να σας γράψω, τι θα ήθελαν να διαβάσουν κάποιοι ίσως, κάποιοι που δεν είναι ιδιαίτερα χαρούμενοι, ή τουλάχιστον νομίζουν πως δεν είναι. Έτσι αποφάσισα να γράψω για εκείνους τους πικραμένους ανθρώπους, τους ανθρώπους που αισθάνονται αδικημένοι ίσως, για κάποιους που κλαίνε σιωπηλά.

Για κάποιους που δαγκώνουν τα χείλη τους για να μην τους βλέπουν να κλαίνε και παλεύουν καθημερινά για να γεμίσουν δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουν.

Για εκείνους που χαμογελούν χωρίς να λένε ότι φοβούνται, που είναι πληγωμένοι και ο ψυχικός τους κόσμος κλυδωνίζεται Σε αυτούς που άφησαν τα πάντα για να κυνηγήσουν έναν μεγάλο έρωτα, που στο τέλος τελείωσε για ένα τίποτα. Σε εκείνους που εγκατέλειψαν τα όνειρα τους γιατί κανείς δεν τους στήριξε και έπρεπε να προχωρήσουν όπως επέτρεπε η ζωή.

Γράφω για αυτές τις ψυχές που κανείς δεν τις βλέπει να κλαίνε, αλλά που κρύβουν ποτάμι από δάκρυα μέσα τους. Για όσους θέλουν να σταματήσουν να κλαίνε αλλά δεν μπορούν.

Οι πρωινές αχτίνες του ήλιου, ξεθάρρεψαν τώρα. Ατίθασα ξεχύνονται στο χώρο της συγγραφής μου, μου ψιθυρίζουν απαλά να τους δώσω κουράγιο, πως κάτι καινούργιο θα φανερωθεί, δεν τους ξεχνά η ζωή, δεν τους ξεχνά η χαρά, το χαμόγελο. Πρέπει να εμπιστευτούν τη ζωή! 

Να εμπιστευτούν τη δύναμή της! Τη δικαιοσύνη που μοιράζεται με τον χρόνο, δίκαια, αληθινά, όπως και η Αγάπη που αν δεν την προσέξεις φεύγει από κοντά σου και πολλές φορές κάνει θόρυβο, έναν θόρυβο που θα τον ακούσεις μόνο εσύ γιατί θα είναι για να καταλάβεις, θα είναι όμως και για τους άλλους αισθητός ο θόρυβος, που θα έχουν σκύψει στην καρδιά σου, που θα σε νοιάζονται πραγματικά.

Γράφω για να τους πω να αφήσουν τον εαυτό τους ελεύθερο, παρατηρώντας τη φύση πόσο όμορφα ετοιμάζει την καινούργια μέρα! Τα καινούργια στιγμιότυπα που θα έρθουν, εμείς ας τα "ντύσουμε με Φως". Να είναι Φωτεινά και Ευλογημένα, να πάρουν λίγη Ανάσταση από τις μέρες αυτές που απλώνουν τις ενέργειες της Θεϊκής ουσίας παντού. Να ριζώσουν με βαθιές ρίζες της χαράς και της επαφής με το γνήσιο, το ιερό στοιχείο της Δημιουργίας που ασταμάτητα εργάζεται σε μια αδιάκοπη εργασία με τον άνθρωπο, μια ίσως κρυφή για τους πολλούς αλλά θαυμαστά φανερή στους λίγους που την εμπιστεύονται και προσεύχονται να απλωθεί και να αγκαλιάσει όλους, χωρίς διάκριση, χωρίς χρόνο, άχρονα και απεριόριστα όπως είμαστε και εμείς εσωτερικά, χωρίς το κάλυμμα της ανθρώπινης σκέψης, του περιορισμένου χρόνου που μας όρισε η ψευδαίσθηση της καθημερινής ζωής.