Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΟΣΜΟΣ

Σε τι κόσμο μερικές στιγμές νομίζουμε πως ζούμε, σε κόσμο που πλανά και διαλύει τις ψυχές, το άδικο θέλει να ευλογεί και να λιγοστεύει το Φως, απομακρύνοντάς το όσο μπορεί. Σε τι κόσμο θαρρείς κι εσύ πως βρέθηκες; Αναζητάς, αναζητάς λίγο από τον εαυτό σου που ξεχάστηκε, θέλεις να τον βρεις και λαχταράς, Με μια αίσθηση διαρκώς του φόβου ζεις, είναι μια αρρώστια επικίνδυνη πολύ; Είναι ένας πόλεμος που ξεσπά και παραλύει την ζωή; Κάτι πρέπει να φοβάσαι! Να κρατάς το νου σου χαμηλά, μην κοιτάζεις ψηλά! 

Δεν είναι ο κόσμος μας αυτός, στο έχω ξαναπεί και θα στο λέω, είναι πικρός και αιματηρός ξεριζωμός, ένας άδικος σταθμός. Να ξέρεις, την Αλήθεια μόνο σου λέω, σου γράφω αυτά που έχεις μέσα σου κλειστά, κρυμμένα ή φανερά, όμως θέλεις κι από εμένα να διαβάσεις, να αισθανθείς πως όσο κι αν η πίκρα σε ξεπερνά, η ζωή είναι γλυκιά, μα δεν σε αφήνει μάτια μου η σκιά να το κοιτάξεις. Σου λέω λοιπόν ξανά, είσαι Φως! Εγώ θα στο γράφω διαρκώς, θα σου φωνάζω, δεν είσαι από εδώ, Είσαι από άλλον Ουρανό. Σε τι κόσμο λοιπόν θέλεις Ψυχή μου να γεννηθείς, να ανακτήσεις, αξίες που ξέχασες και τώρα τις αναζητάς, την ζωή σου θέλεις να αξιοποιήσεις. Στα παιδιά που γέννησες, ζωή να εξασφαλίσεις, Μετράς πληγές, όταν γύρω σου οι εικόνες θλιβερές πέφτουν βροχή διαρκώς, από τα μέσα που σε πυρπολούν με τις άσχημες πλευρές που σου μιλούν ψιθυριστά: Δεν υπάρχει σου λένε Φως...Μόνο σκοτάδι. Ακούς "δήθεν αλήθειες" από στόματα ασεβών, στόματα "αρχόντων" να μιλούν για το σωστό, μιλούν ευγενικά, υποστηρικτικά, για πρόοδο και πολιτισμό, αλλάζοντας αυτά που οι ίδιοι αναθεωρούν. Έναν κόσμο σου φτιάχνουν, αλλά είναι ο κόσμος των σκιών, αφού ζουν οι ίδιοι στο σκοτάδι! Πεσμένα πρότυπα σε πυρπολούν, να μειώσουν την δική σου αξία. Από έναν άδικο θάνατο προσπαθείς να βγεις, ζωντανή, αναστημένη.

Μια καινούργια Αρχή, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό που η ανάσα σου "προσμένει" Γύρισε τον "διακόπτη" της καθημερινότητας αυτής, αυτός να ξέρεις, εσένα περιμένει. Κλείσε όλα τα άδικα της ζωής σε αυτό ψέμα που έχεις αντιληφθεί, μέσα σε μια στιγμή, θα αισθανθείς απαλλαγμένη. Και ενώ θα νομίζουν πως "είσαι εδώ" εσύ θα είσαι στο Αληθινό και τότε από το ίδιο το "χώμα" που χτίζεται εδώ, το σκοτεινό υλικό τους αργοπεθαίνει.*