~ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ~

Αυτό το πρωϊνό της Κυριακής,

Ανασηκώθηκε στις μύτες των ποδιών της η Ψυχή της Γης, 

Έδωσε ένα φιλί στον Ήλιο που ανέβαινε βιαστικός στον Ουρανό, 

μετά με κοίταξε και στάθηκε μπροστά μου χαμογελαστή. 

Άκουσε, μου είπε: 

Χαμογέλασε στις σκέψεις σου, χαμογέλασε στη ζωή, αγκάλιασε αυτούς που έχουν ανάγκη μιας αγκαλιάς, που έχουν ανάγκη να τους αγαπούν, να γίνουν ευτυχισμένοι, αυτούς που θέλουν να γνωρίσουν την Αλήθεια τους, αν δεν μπορείς να τους αγκαλιάσεις, γράψε αυτά που σου υπαγορεύω μέσα στη δική σου ψυχή, "καλόπιασε" με το χαμόγελό σου τον ήλιο, τον άνεμο, τη θάλασσα, τη φύση που τον ανθρώπινο πόνο μαλακώνει. 

Γράψε τώρα στο γραπτό σου, 

Η Ψυχή της Γης, όταν οι άνθρωποι πονούν στέλνει όμορφα άνθη και ανθίζουν στα μονοπάτια τους και τους παρηγορεί γλυκά, όταν χαμογελούν οι άνθρωποι, τότε ευωδιάζει γιατί βαδίζουν στον αληθινό σκοπό τους...

Η ελπίδα των ανθρώπων είναι η μικρή αυτή σπίθα που ανάβει τη φωτιά της πίστης, τη φωτιά της Ευγνωμοσύνης για ότι μπορεί και καταλαβαίνει, η σκέψη, η λογική τους, αλλά και ότι δεν καταλαβαίνει.

Γράψε ακόμα, 

Να θυμάσαι πως οι άνθρωποι που θα τα διαβάζουν, θα τα καταλαβαίνουν με τις ψυχές, όχι πάντα με τη λογική τους, εκεί είναι κι ο στόχος

 Να έχεις ευγνωμοσύνη...