~ΑΦΟΣΙΩΣΗ~

Κάθε πλάσμα του Θεού πρέπει να αφήνει το εγώ του, να μην αντιστέκεται στο θείο στοιχείο που του παρουσιάζει με τον τρόπο που είναι καλύτερα για τη δική του ψυχοσύνθεση,  τον δρόμο για την εξέλιξή του, για να ολοκληρώσει τον επίγειο δρόμο που ξεκίνησε πολύ παλιά.

Οι δυσκολίες είναι πάντα αρκετές, σκαλοπάτια ανόδου όμως στην πραγματικότητα λέγονται οι τρόποι που διδάσκεται η κάθε ψυχή, τα σκιερά σημεία που πρέπει να περάσει για να αφήσει αυτό το πεδίο που βρίσκεται στο οποίο τακτοποιεί τις εκκρεμότητες που "άφησε" ή επέλεξε να έχει μέσα σε ένα κυκλώνα επιλογών που αντιμετωπίζει διαρκώς.

Πάντα όμως έχει πληθώρα αγγελικών πλασμάτων γύρω του, δεν είναι μόνο του κανένα πλάσμα ποτέ! Όσο δύσκολη και αν φαίνεται η ζωή, ή τόσο χρήσιμη- που μπορεί να είναι για αυτό -ζωή  που αδιάκοπα "στροβιλίζεται" σε έναν αέρα γνώσης και ενέργειας που θεραπεύει με τον δικό της τρόπο κάθε τραύμα, κάθε ουλή που άφησε η σκιά του παρελθόντος στη ψυχή.

Όσο αφήνεται από το εγώ του τόσο "εξαγνίζεται" μέσα σε όλο αυτό που γίνεται γύρω του, ένας κόσμος ολόκληρος περιστρέφεται θα έλεγε κανείς, γύρω από κάθε ψυχή, κάθε περιστροφή της αφήνει τόσα νοήματα, τόσες μικρές λαμπαδίτσες γνώσης-έτσι μοιάζουν- καθώς ανάβουν μέσα στο σκοτάδι ή στις σκιές μιας διαδρομής που άλλοτε κουράζει και άλλοτε εκπλήσσει με τις τόσες αλλαγές της.

Η ζωή δεν σταματά ποτέ να εκπλήσσει, έχει κρυμμένα χαρτιά να αποκαλύψει την ώρα που πρέπει, την ώρα που θα τα χρειαστεί η ψυχή,  είναι και δίκαιη μέσα στο άδικο που μοιράζει στα μάτια των ανθρώπων κάποιες στιγμές, αλλά πραγματικά μπορεί και να κάνει τα μάτια τους να ανοιγοκλείνουν από έκπληξη.

Η ζωή είναι αιώνια και ακούραστη στη μοιρασιά της! Η συμμετοχή των αγγέλων ελαφρώνει το βάρος των ευθυνών και της ψυχής που δυσκολεύεται μέσα στα χρονικά διαστήματα που περνούν στην επίγεια διαδρομή της.