~ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙΣ~

Είναι κάποιες στιγμές που αναρωτιέσαι γιατί υπάρχεις. Εκείνες που αισθάνεσαι ότι είσαι σε ένα σταυροδρόμι που σε φέρνει αντιμέτωπη με την αλήθεια μιας επιφάνειας που πάνω σε αυτή έμαθες να την ονομάζεις ζωή, όπως σου είπαν, όπως λέγεται. Όμως αναρωτιέσαι πολλές φορές γιατί, για πoιo σκοπό βρίσκεσαι σε ένα κόσμο που δεν τον καταλαβαίνεις, που είναι άδικος για σένα, που σε πληγώνει ή σε κάνει να αναρωτιέσαι για πολλά . Ζωή, αυτό το όνομα σου είπαν ότι έχει, όταν άρχισες να τη γνωρίζεις, όταν άρχισες να τη μαθαίνεις.

Ίσως μέσα σου έφτιαξες όνειρα για αυτήν που δεν ανταποκρίθηκαν σε αυτό που πίστευες ότι υπάρχει, αυτό που σου έδειξε κάποιες στιγμές ως πρόσωπο "αληθινό" Στη συνέχεια της ζωής σου κατάλαβες ότι έχει δύσκολες πλευρές που δεν τις ¨αντέχεις¨ σημεία που είναι σκληρά για τον δικό σου κόσμο, αυτόν που έχτισες, αυτόν  που οικοδόμησες μέσα σου, ως σωστό, ίσως τέλεια αρμονικό, όπως είναι για τη δική σου ευαίσθητη ψυχή, ο κόσμος που θέλεις.

Μήπως εσύ δεν κατάλαβες  το νόημα που έχει, πέρα από μια υλική διάσταση των πραγμάτων, ποιo σκοπό εξυπηρετεί;  Που σε οδηγεί μια πραγματικότητα γεμάτη απαιτήσεις,  μια ροή που ασταμάτητα ρέει σε ένα ποταμό καταστάσεων που ζεις. Αναρωτιέσαι συνέχεια για πράγματα που μοιάζουν οι απαντήσεις τους να βρίσκονται κάπου "μακριά"

Κάποιες στιγμές αισθάνεσαι ότι ξεγλιστράς απαλά μέσα στον ποταμό αυτό της ζωής,  όπως μοιάζει και κάποιες άλλες ότι θα πνιγείς στις αναταράξεις, στα κύματα που δημιουργούνται όταν πέφτει με ορμή το νερό στις άνισες πλευρές του εδάφους που κυλά πάνω του, θέλοντας και αυτό να προφτάσει, να ποτίσει, να μοιράσει τις ροές του...

Παντού και σε κάθε στιγμιότυπο γύρω σου,  αποσπάς τη προσοχή σου αφήνοντας τη σκέψη σου να περιπλανηθεί, σε μια περιπλάνηση που θα σε ταξιδέψει από τις εικόνες που η φύση μοιράζει θέλοντας να σε οδηγήσει σε μια ξενάγηση για κάθε σου απορία στη διάθεσή σου να την καταλάβεις..

Θέλεις αλήθεια να την καταλάβεις ή μόνο να την παρακολουθείς; Θέλεις να συμπλεύσεις μαζί της; Η, μήπως φοβάσαι να αντιμετωπίσεις το κάθε κύμα,  την ανατάραξη που δημιουργείται σε κάθε αλλαγή του εδάφους,  σε κάθε αλλαγή της ροής του νερού; Δεν προτιμάς μια συμφιλίωση με τη ροή της;

Ακόμα και ταραγμένη θα υπακούσει στη δική σου υπομονή, θα ρίξει τους τόνους των αντιθέσεων που έχει με τη δική σου φύση, αυτής της ευαισθησίας και θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τη δική της "πλευρά" τη δική της ευαισθησία.

Όλο αυτό, που ξέρεις; μπορεί να σε βοηθήσει σε μια γνώση που σοφά σε οδηγεί, μόνο που δεν το καταλαβαίνεις αν δεν αναμιχθείς μαζί της, αν δεν ενωθείς κατά κάποιο τρόπο με το ρεύμα της,  για να μπορέσεις να το νοιώσεις, να αισθανθείς αυτή την ουσία της Ζωής.

Αξίζει