ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ

2020-09-10

Φίλοι αναγνώστες και επισκέπτες της σελίδας μου, σας καλωσορίζω σε αυτή τη συλλογή από μικρές ιστορίες, που είναι αποσπάσματα δημοσιεύσεων από τις αναρτήσεις μου. Όπως έχω γράψει, ο παραμυθένιος κόσμος πάντα με συναρπάζει και μου ανοίγει χώρους στη σκέψη μου, μέσα από τη φαντασία και την πηγαία θέληση να προσφέρω κάτι όμορφο, που θα μας παρασύρει λίγο εκτός αυτής της καθημερινότητας χαρίζοντάς μας τρυφερές στιγμές μέσα από μια άλλη οπτική. Οι μικρές ιστορίες αυτές, έχουν νοήματα που μας μεταφέρουν σε κόσμους αθώους και ξεχασμένους, γιατί μέσα μας υπάρχει όλη η ομορφιά και η ενέργεια που μεταφέρει στην παιδική μας μνήμη τις στιγμές που ζήσαμε σαν μικρά παιδιά και έχουμε ανάγκη να της θυμηθούμε. Πιστεύω ότι μας βοηθούν να συναντήσουμε την παιδικότητά μας και να την "θεραπεύσουν" από την επίγεια πραγματικότητα που μας γειώνει αδιάφορα κάποιες στιγμές, για τις ανάγκες μας. Αν σας αρέσουν, στην κατηγορία: Πεζογραφήματα αυτής της σελίδας, θα βρείτε κι άλλες δημοσιεύσεις ανάμεσα στα κείμενά μου. Σας παραθέτω κάποιους συνδέσμους από αυτές. 

 https://www.marianthiangel.gr/l/choreyontas-stin-panselino/  https://www.marianthiangel.gr/l/to-filtro/  https://www.marianthiangel.gr/l/synantisi-me-tis-neraides/   https://www.marianthiangel.gr/l/i-melodia-tis-asimoylas/ 


Τα θαύματα της ζωής

Κάθε στιγμή συμβαίνουν θαύματα,
Η μικρή δροσοσταλίδα ξέφυγε από την προσοχή του κουρασμένου δέντρου και έπεφτε στη Γη. Στο διάστημα όμως αυτής της πτώσης της σκεφτόταν: «Δεν εκτιμά κανείς τον κόπο μου να δροσίζω τα λουλούδια», νομίζουν όλοι πως είναι απλό και τυχαίο να δίνεις δροσιά στη Φύση, πως τυχαία βρίσκομαι κοντά της. Πόσο απλό είναι να αφεθεί στην παρατήρηση κάθε άνθρωπος, μια ολόκληρη διαδικασία γίνεται στην ατμόσφαιρα της Γης. Όλα τα στοιχεία της επικοινωνούν και συνεργάζονται μεταξύ τους. Ο άνθρωπος όμως, κάνει το αντίθετο απομακρυσμένος και αφοσιωμένος στην διαβίωσή του και ότι αντιμετωπίζει καθημερινά. Ένας περίπατος στο δάσος, ειδικά τις πρωινές ώρες που ακόμα δεν έχει ξυπνήσει καλά η Φύση, θα του αλλάξει την διάθεση. Θα δει τότε μια άλλη εικόνα της ζωής, απομακρυσμένη από τη βουή των πόλεων, αλλά και ότι τραβά την προσοχή του και τον επηρεάζει. Πίστεψέ το και εσύ που διαβάζεις τώρα αυτό το στιγμιότυπο που ζει, όποιος αφήνεται περισσότερο στις στιγμές αυτές. Το δάσος αναπνέει, όπως όλη η ενέργεια που υπάρχει γύρω μας και συνδέει μαζί της, όποιους θέλουν να την αφουγκράζονται, όπως είσαι και εσύ που συνδέεσαι μαζί της. Πως το ξέρω; Μα δεν θα διάβαζες τώρα αυτά που σου εξιστορεί μια δροσοσταλίδα! 

Από το μυστικό βιβλίο : 📖🪄

Αυτό το βραδάκι στο μυστικό ραντεβού τους, οι Νεράιδες είχαν ένα σοβαρό ζήτημα να συζητήσουν,🧚‍♀️ Οι άνθρωποι είναι κουρασμένοι, Πολλά περνούν αυτό το διάστημα, Ας βοηθήσουμε να αλλάξει λίγο η διάθεσή τους, είπε η μεγαλύτερη σε ηλικία και έμπειρη στα ανθρώπινα προβλήματα βασίλισσα Διώνη🧚‍♀️Με τι τρόπο; Ρώτησε από το ακροατήριο η Νεφέλη, μικρή στην ηλικία και με μια ζεστή καρδιά όλο αγάπη. 

-Μα με αυτόν που γνωρίζουμε: Να βοηθήσουμε στέλνοντάς δονήσεις αγάπης και ενέργειες φωτός στην καρδιά τους, είπε πάλι η Νεράιδα που μίλησε πριν. Ναι, η βασίλισσα ξέρει! Τι καλά! Αυτό θα βοηθήσει και την Μητέρα Γη που τόσο πολύ ταλαιπωρήθηκε αυτό το καλοκαίρι, Όταν οι άνθρωποι είναι χαρούμενοι και Εκείνη αισθάνεται την ίδια χαρά! Ας βοηθήσουμε χαρίζοντας λίγους στίχους από τα μυστικά μας βιβλία: Αυτοί πιάνουν πάντα! 🪄

Δώσε αγάπη και χαρά,

Σύντομα ανθίζουν τα δέντρα στα βουνά_

Δώσε τραγούδι και χορό,

Θα τρέξει γάργαρο το καθαρό νερό!

Με λίγο τραγουδάκι

θα κυλήσει όμορφα το καθαρό νεράκι,

"Να έχεις πίστη στην ψυχή

και θα φύγουν οι καημοί"

Λίγο-λίγο η Αγάπη μας θα φέρει

την ευλογία που η Φύση μας προσφέρει,

Χέρι -χέρι όλες μαζί, θα αλλάξουμε την ίδια τη Ζωή!


Ξέσπασαν σε χειροκροτήματα τότε οι Νεράιδες, Οι στίχοι είχαν πιάσει!

Το Φεγγάρι έγνεψε χαμογελώντας προς το μέρος τους λέγοντας:

"Όλα θα πάνε καλά, Επαναλάβετέ το αυτό για να σφραγίσουμε την Ιερή στιγμή: 

Όλα θα πάνε καλά.🪄

Νυχτερινή περιπλάνηση :

 Οι δύο Νύμφες του δάσους απόψε θέλουν να χαρούν το πρώτο βραδάκι του Σεπτέμβρη, κάνοντας μια νυχτερινή περιπλάνηση, μοιράζονται τα μυστικά που γνωρίζουν για όλα τα προβλήματα της φύσης. Ήταν ανάγκη να συναντηθούν αυτό το διάστημα που πολλά έχουν ταράξει τον κόσμο, σε όλα τα σημεία του πλανήτη και εκείνες αποφάσισαν να βρουν λύσεις ή να συνεννοηθούνε για το πως θα συμβάλουν στην αποκατάσταση κάθε δυσάρεστου γεγονότος που απείλησε την ισορροπία της Μητέρας Γης. Βέβαια, για αυτή την περιπλάνηση δανείστηκαν την άμαξα του μεγαλύτερου επόπτη της περιοχής, του Σκίουρου! Ήθελαν να δουν από κοντά ότι έχει συμβεί, αυτή την ώρα που όλα είναι γαλήνια και να συνομιλήσουν για αυτά.

-Να ξέρεις, πως όλα φαίνονται διαφορετικά αυτή την ώρα που οι ενέργειες της ημέρας έχουν ηρεμήσει, στο σκοτάδι όλα τα είδη των φυτών και των δένδρων, είναι γαλήνια και ξεκουράζονται. λεπτές ασημένιες αχτίδες του Φεγγαριού γαληνεύουν όλα τα είδη ζωής στέλνοντας απαλές ενέργειες καταπραύνοντας έτσι το περιβάλλον. 

Η μια νύμφη η Ιρίνα, είναι πολύ διορατική και καταλαβαίνει πως αισθάνονται τα φυτά, τα δένδρα, επίσης ακούει τους ήχους του νερού από το ποτάμι και καταλαβαίνει τα παράπονά του, τα παράπονα όλων αυτών των μορφών ζωής. Η άλλη νύμφη, η Νιόβη, γνωστή μας από τις μικρές περιπέτειές της στο δάσος, είναι πολύ προσεχτική και αφουγκράζεται τις δυσκολίες που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα. Αισθάνεται τον αέρα την βροχή, καταλαβαίνει τον καιρό και τις διαθέσεις του απέναντι στη ζωή της Φύσης. Όμως θα πρέπει να σέβονται οι άνθρωποι αυτή την ομορφιά, σκέφτεται τώρα θλιμμένη και να καταλαβαίνουν πως κλαίει η "Μητέρα" φύση για ότι την φθείρει, την καταστρέφει και οπωσδήποτε ότι δεν τη σέβεται...Μερικές φορές θυμώνει και τότε όλοι κρύβονται για να μην ξεσπάσει ο θυμός της επάνω τους, όπως λένε!

-Ας κάνουμε προσευχή, ενώνοντας τα χέρια μας Ιρίνα, έτσι συγκεντρωνόμαστε στη δύναμη που μας βοηθά να επικοινωνήσουμε καλύτερα, τότε η προσευχή μας θα ανακουφίσει τους πόνους και τις πληγές της Μητέρας, ας την Ευχαριστήσουμε ακόμα και για αυτή την μικρή μας βόλτα που καταλήγει στη σιωπηλή επικοινωνία μας, που ξέρεις; ίσως και οι άνθρωποι, αν την ακούσουν, να θέλουν να συμμετέχουν και να συνεργαστούμε όλοι μαζί για το κοινό Καλό!

-Σωστά, είναι πολύ όμορφη σκέψη, είπε η Ιρίνα...

Σε ευχαριστούμε Μητέρα για ότι μας προσφέρεις , για ότι μας έδωσες στο παρελθόν, αλλά και στο μέλλον θα μας δώσεις, Ακούμε τα βάσανα και τους αναστεναγμούς σου, αλλά εσύ καλύτερα από όλους γνωρίζεις πως η Δύναμή σου θα αποκαταστήσει ότι σε πλήγωσε, ότι προσπάθησε να σε καταστρέψει,

Εσύ θα αναγεννηθείς! Για λίγο θα είναι ο πόνος της Ζωής, Θα ανθίσουν πάλι οι ομορφιές σου και ο καινούργιος κόσμος θα καταλάβει τα λάθη που έκανε ο παλιός, γιατί οι άνθρωποι θα αλλάξουν και τότε ο κόσμος αυτός θα σε βοηθήσει να στολίσεις πάλι τον πλανήτη με όμορφα δώρα. Σε ευχαριστούμε, Σε αγαπάμε, Συγχώρησέ μας αν σε έχουμε πληγώσει,  Είσαι πάντα το καταφύγιο της χαράς και της υγείας όλων μας.

Μικρό διήγημα: Αυτή την βραδιά, στην καρδιά του δάσους επικρατούσε μια αναταραχή. Οι γνωστές μας Νεράιδες είχαν μυστική συνάντηση και απόψε, τα θέματα ήταν αρκετά και έπρεπε να επιλυθούν...

 -Σου έχω πει να μιλάς σιγά,  Είπε η Νιόβη απευθυνόμενη στην γνωστή μας Πετούλα, αλλά και στις άλλες μικρές νεράιδες που ως συνήθως συγκεντρώνονται τη νύχτα και συνομιλούν για τα θέματα του δάσους αλλά και των ανθρώπων. 

-Μα τι θέλεις επιτέλους; την ρώτησε και εκείνη, η περισσότερο ομιλητική και γρήγορη στις δουλειές και γενικά στον σχεδιασμό των προγραμμάτων, πρέπει να καταστρώσουμε ένα σχέδιο για να διορθώσουμε τα λάθη των ανθρώπων, δεν το βλέπεις; μήπως έχεις κάτι να προτείνεις αντί να επεμβαίνεις και να διακόπτεις; Και γιατί γκρινιάζεις; Οι άνθρωποι είναι πληγωμένοι και μας χρειάζονται, πρέπει να δράσουμε γρήγορα γιατί διαφορετικά θα πρέπει να αλλάξουμε τόπο, καταλαβαίνεις, μετά από όλο αυτό που έγινε που θα καταλήξουμε κι εμείς;-Μην ανησυχείς! Άκουσε το σχέδιο που έχουμε συμφωνήσει όλες μας, το ραντεβού μας στο ποτάμι κάθε βράδυ μας βοηθά να βρούμε τρόπο να τους βοηθήσουμε!

-Θα τους μιλήσουμε στα όνειρά τους και θα τους δείξουμε τρόπο να προστατεύουν τα δέντρα τα καημένα που αναστενάζουν από τον καημό τους"-Θα τους στείλουμε τις αχτίνες του Φεγγαριού! Θα τους φωτίσει τότε το φεγγάρι, θα πάρουν καινούργιες δυνάμεις και θα αρχίσουν να ασχολούνται με τη Φύση...Εκείνη, η Μητέρα φύση θα τους οδηγήσει, μέσα από τα δέντρα στα κλαδιά και στις φυλλωσιές τους, ο αέρας που περνά το απαλό του θρόισμα, θα σταλάξει μέσα στη ψυχή τους την ελπίδα και την πίστη πως θα τα καταφέρουν όλα! Με σύμμαχο το Φεγγάρι θα τα καταφέρουν, θα δεις! Μόνο να θυμάσαι είπε πάλι η Νιόβη, πως πρέπει στη γέμιση του Φεγγαριού να γίνει αυτό, μαζί με εκείνο το ξόρκι της γιαγιάς, Εκείνο που μας έμαθε για να δίνουν προσοχή οι άνθρωποι στα λόγια μας και να μην τα ξεχνούν. Ναι, φυσικά! Αυτό πριν από κάθε τι, θα πετύχει τότε!!

-Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την κατάλληλη στιγμή, θα συνεννοηθώ και με τα ξωτικά, βέβαια, όλοι μαζί θα βοηθήσουμε να αλλάξει πρώτα η διάθεση των ανθρώπων και να συνεργαστούν για το καλό της Φύσης, θα μάθουν πολλά από ότι πέρασαν πρόσφατα... Σςςς, μην μιλάς δυνατά, θα μας ακούσουν, δεν πρέπει να καταλάβουν τίποτα ακόμα, θα γίνει μόλις δώσει το σύνθημα η βασίλισσα Νεράιδα, η Σελίνα, γνωστή για την αγάπη της στο Φεγγάρι , αλλά και την μαλακή καρδιά της που συμπονά τους ανθρώπους. Όλα καλά λοιπόν! Εμείς θα λύσουμε το πρόβλημα και θα τους αλλάξουμε και την διάθεση. Η μικρή συντροφιά έκλεισε την συνεννόηση στέλνοντας αγάπη γύρω από ότι τις περιέβαλε, αν και ταλαιπωρημένο το δάσος, άκουγε προσεχτικά. Τελικά, πάλι εμείς θα αναλάβουμε δράση, είπε πάλι η Νιόβη.

Σιγά τη λύση που βρήκες! Αν δεν ήμουν εγώ....

-Καλά, πάμε τώρα και βλέπουμε!

Μικρό διήγημα: Η Πετούλα, η μικρή Νεράιδα απόψε με χορευτικά βήματα δείχνει την διάθεσή της.

Η Άνοιξη είναι κοντά και εκείνη είναι χαρούμενη πολύ! Όμως μερικές στιγμές σταματά τον χορό και συνομιλεί με τα άνθη της εξοχής : "Αυτός ο κόσμος είναι λίγο "βαρύς" για ανάλαφρα και ευαίσθητα πνεύματα, δεν νομίζετε;  Αν οι άνθρωποι είχαν πραγματική πίστη στην αόρατη δημιουργία θα μας έβλεπαν. Αν οι άνθρωποι αγαπούσαν τη φύση αληθινά, χωρίς να θέλουν να κυριαρχούν σε όλα, Επίσης, αν οι άνθρωποι μπορούσαν να δουν με τα μάτια της ψυχής τους, θα μας έβλεπαν γύρω τους. Είμαστε πλάσματα συγγενικά με τους ανθρώπους και αγαπάμε να τους βοηθούμε, να τους δείχνουμε την αληθινή ζωή, να αντιλαμβάνονται τη δική τους πραγματικότητα και όχι των ψευδαισθήσεων αυτού του κόσμου, εμείς τρέχουμε να προλάβουμε τα όνειρά τους, να μην αισθάνονται φόβο, θλίψη, αλλά χαρά. Είναι πολλοί άνθρωποι σαν κι εμάς, μόνο που δεν το γνωρίζουν Παρασύρονται μέσα στον τρισδιάστατο κόσμο της ύλης...

Νομίζουν πως ότι αγγίζουν, βλέπουν, γεύονται, ακούν, αυτό μόνο υπάρχει. Αν και οι άνθρωποι είναι πνευματικά πλάσματα σαν κι εμάς, δεν το "θυμούνται" Πετούν πολλές φορές την ώρα του ύπνου τους και πηγαίνουν στις όμορφες χώρες που ζούμε εμείς, αλλά και εκείνοι στα όνειρα που κάνουν. Μας αρέσει να γιορτάζουμε τις όμορφες στιγμές της ζωής μας τραγουδώντας όμορφα τραγούδια και να χορεύουμε στο Φως του φεγγαριού! Αχ, Άνθρωποι! Γύρω από τις λίμνες, τα ποτάμια, κοντά στη θάλασσα θα μας συναντήσετε, μόνο να πιστεύετε σε μας. Σας αγαπάμε. Να θυμάστε μόνο να μας φωνάζετε όταν έχετε μοναξιά, άνθρωποι να πιστεύετε. Να πιστεύετε στον αόρατο κόσμο, είσαστε και εσείς μέσα σε αυτόν...


Θέλω να κλείσω τα ματάκια μου γλυκά. Είμαι τόσο κουρασμένη, η μανούλα μου είναι περήφανη για μένα που είμαι τόσο όμορφο γοργονάκι!  Από το πρωί, μόλις ξημέρωσε και βγήκε ο Ήλιος με πήγαινε βόλτα σε όλες τις παραλίες, να με δουν όλοι και να πουν πόσο όμορφο είμαι! Αλήθεια. Της έκανα τη χάρη και δεν μιλούσα, γιατί γιόρταζε σήμερα και εγώ της έκανα δώρο που γεννήθηκα. Μερικές φορές πρέπει να μην κάνουμε στις μαμάδες παράπονα, καλύτερα να τις αφήνουμε να καμαρώνουν, φυσικά είμαι ένα κουκλάκι. Είμαι τόσο κουρασμένη, όμως ήθελα να σας πω: Καληνύχτα, σας αγαπώ.  

~Ιερά μυστικά~

Στα μυστικά μονοπάτια των ονείρων σου, εύχεσαι να συναντήσεις τα πνεύματα του δάσους.

Εκεί στις διαβάσεις των επιθυμιών και των σκέψεων, θα ζητήσεις να πραγματοποιηθούν τα όνειρα όσων θέλουν να αλλάξουν τον εαυτό τους.

Στα ιερά τους φίλτρα θα υποσχεθείς, πως θα εύχεσαι πάντα το Ανώτερο καλό για όλα τα όνειρα των ανθρώπων και για κάθε ψυχή θα απλώνεις το χέρι με μια σου ευχή.

Ας επικρατεί η Αλήθεια στη Ζωή.

Η ελπίδα

Στις πρώτες αχτίνες της ημέρας, οι μικρές νεράιδες συζητούν: 

-Όμορφα ξημερώνει κι αυτή η μέρα, έρχεται το πρωινό της όμορφα, απαλά και συμπονετικά να μας γλυκάνει. Πολλά γίνονται μέσα μας, στις σκέψεις μας και στις καρδιές μας, είναι ένας μήνας ο Δεκέμβριος που αφυπνίζει πολλές φορές ότι έχει κοιμίσει όλος ο χρόνος. Σίγουρα θα μας βάλει σε διαδικασίες να σκεφτούμε και να αναλογιστούμε τις στιγμές που πέρασαν, όπως πέρασαν για τον καθένα στο τέλος του...

Άλλες πάλι στιγμές θα μας υποσχεθεί πολλά και ίσως να μας ανοίξει καινούργιους ορίζοντες, χαρούμενους, λαμπερούς, από αυτούς που έχουμε μέσα μας και ξεχάστηκαν στη βουή των ημερών. Την ώρα όμως που αρχίζει η καινούργια μέρα, μια φωτεινή πτυχή ανοίγεται μέσα στη ψυχή μας, αυτή η μικρούλα πτυχή που λέγεται Ελπίδα, αυτή που παραμένει εκεί, σε μια γωνίτσα κρυμμένη και μας παρακολουθεί, μάλιστα λέει: " Που θα πάει; θα θυμηθεί πως υπάρχω, τότε κι εγώ θα γλιστρήσω απαλά και θα βρω τρόπο να τρυπώσω στη σκέψη τους"

 -Όσο κι αν με ξεχνούν, είμαι παρούσα και δεν φεύγω ποτέ! 

-Όσο κι αν όλες οι καταστάσεις προσπαθήσουν, εκεί που με ξέχασαν,

 Τσουπ!!! Νάσου εγώ, λαμπερή και γλυκιά, όπως με αισθάνονται μέσα στη ψυχή τους, μάλιστα αυτή την ώρα που τα πέπλα της καινούργιας μέρας απλώνονται στον Ουρανό, εγώ χαρούμενη και γεμάτη ενέργεια θα τρέξω να τρυπώσω στις σκέψεις τους, θα τους αγκαλιάσω και θα τους σηκώσω ψηλά!

-Τι λες; "ρώτησε η μια νεράιδα, θα πετάξουν ψηλά; Θα τα καταφέρουν; 

Θα τα καταφέρουν, απάντησε η άλλη! Θα πετάξουν, όσο ψηλά θέλουν κι όσο επιθυμούν να πετάξουν.



Η βασίλισσα του Φωτός και αγαπημένη του Φεγγαριού Σελίνα, κατακτά με την καλοσύνη της όλα τα πλάσματα της νύχτας. Είναι αξιαγάπητη πραγματικά και αφιερωμένη στο σκοπό που είχε ταχθεί, εκείνη την όμορφη βραδιά που υποσχέθηκε να βοηθά στα όνειρα των ανθρώπων να τους χαρίζει ελπίδα, εμπιστοσύνη στο Θεό και στον εαυτό τους και φυσικά μάρτυρας αυτής υπόσχεσης ήταν το φεγγάρι.

Η Βασίλισσα με χαρά υπηρετεί θέλοντας να είναι χρήσιμη και να προσφέρει με πολύ αγάπη τις λάμψεις που μαζεύει από τις αχτίνες του φεγγαριού, την ώρα που σκορπά χαρούμενο την ασημένια του ομορφιά στους ανθρώπους

Μαζεύει κάθε νύχτα με πανσέληνο αυτές τις αστραφτερές λάμψεις του και επισκέπτεται τους ανθρώπους στα όνειρά τους, αλλά και τις στιγμές που ονειρεύονται πως μπορούν έχουν μια καλύτερη ζωή, με περισσότερη αγάπη, εργασία και φυσικά να αποκτήσουν οικογένειες με πολλά παιδιά. Η Σελίνα τους μιλά ψιθυριστά την ώρα του ύπνου τους, λέγοντάς τους πως πρέπει δέχονται τους ανθρώπου όλους και να τους αγαπούν, όπως είναι .

Να μην είναι δύστροποι, να μην γκρινιάζουν, αλλά πρόθυμα να προσφέρουν βοήθεια όπου χρειάζεται και τότε κάθε καλό που κάνουν σε εκείνους θα επιστραφεί με ευλογία από τον Δημιουργό της ζωής σε αυτούς και τις οικογένειές τους. Πολλά τους λέει η Σελίνα, πάντα χαρούμενη που βοηθά, γίνεται ολοένα και πιο λαμπερή από την καλή της καρδιά, αλλά και τις ασημένιες λάμψεις που της χαρίζει το φεγγάρι...Ολα πάνε καλά για τους ανθρώπους και το έργο προσφοράς της Σελίνας που απλώνεται παντού, σε όλα τα μέρη που οι άνθρωποι ζητούν μια καλύτερη ζωή...

Τα όμορφα αστέρια θαυμάζουν και εκείνα το έργο της και συμμετέχουν με ένα χαμόγελο την ώρα που επισκέπτεται η Σελίνα τα όνειρά τους...Οι άνθρωποι αισθάνονται χαρούμενοι στο πρωινό ξημέρωμα  και γίνονται περισσότερο πρόθυμοι να ασχοληθούν με τις εργασίες τους.

Μέσα στην καρδιά τους αισθάνονται μια μικρή φωνούλα να τους λέει: Όλα θα πάνε καλά και φυσικά θα ζήσουν πολύ-πολύ καλύτερα από πριν. Η Σελίνα τους βοήθησε πραγματικά, σκέπτεται το φεγγάρι με ένα πλατύ χαμόγελο, είναι η ώρα που πρέπει να ξεκουραστεί. Βγαίνει σε λίγο ο ήλιος εξ άλλου.

Η εικόνα είναι της εικαστικού και συγγραφέως : Δάφνης Τζαμάλη Υακίνθου


Τα όνειρα της Νεράιδας 

 Νύχτα γλυκιά. Παρηγοριά να γίνεις, φάρμακο να περάσουν οι πόνοι και τα βάσανα των ανθρώπων. Άλλοι πονούν στο σώμα και άλλοι έχουν πόνο στη ψυχή...Αχ,  Ας μπορούσα να κλέψω το χρυσάφι την ώρα που αποκοιμιέται ο Ήλιος, σαν γέρνει κουρασμένος να ξεκουραστεί. Με αυτό θα τύλιγα τις καρδιές τους να μην πονούν, να μην αναστενάζουν από τα προβλήματα τους. Ας μπορούσα να γιατρέψω τους πόνους και τις αγωνίες τους να καταπραύνω με στοργή. Αχ, νύχτα που σκεπάζεις και καλύπτεις ότι αποκαλύπτει η μέρα, σκέπασε και τους ανθρώπους, προστάτεψέ τους από κάθε τι που τους είναι βάρος ψυχικό. Ας έχουν όνειρα απαλά, να τα ελαφρύνουν οι νεράιδες που θα σπεύσουν στις καρδιές τους, να μην υποφέρουν περισσότερο από ότι αντέχουν και μπορούν.

Καληνύχτα άνθρωποι! Ο Νεραϊδόκοσμος σας προσέχει!


Η νύχτα απλώθηκε παντού, τυλιγμένη με τα σκούρα πέπλα της. Σηκώνεται στις μύτες των ποδιών της χαιρετώντας όλη τη φύση, αργά, νωχελικά. Τα ξωτικά σκορπίζονται στο φως του φεγγαριού, ενθαρρυμένα από την παρουσία της και φυσικά ζωηρά και χαρούμενα που αυτή την νύχτα θα επισκεφθούν τους ανθρώπους! Είναι οι κατάλληλες στιγμές, μετά από τις γιορτές οι άνθρωποι είναι πιο ήρεμοι, πιο ξεκούραστοι από τις διάφορες εργασίες τους, είναι πιο καλοδεκτικοί στα ξωτικά, γιατί ξέρουν πόσο ευγενικά είναι και έχουν περισσότερη διάθεση να τα ακούσουν να γελάνε, να παίζουν μουσική, να τραγουδάνε στο Φως του φεγγαριού και στων αστεριών τη λάμψη...βέβαια, θα ακούσουν και καινούργιες ιστορίες αφού θα έχουν να διηγηθούν καινούργια πράγματα και φυσικά θα μάθουν πολλά! Καληνύχτα άνθρωποι! τρέχουν γελώντας εδώ και εκεί, τα γέλια τους ακούγονται παντού μέσα στο σκοτάδι, κρύβονται και μετά ξαφνικά παρουσιάζονται στο Φως! 

Πόσο αγαπούν τους ανθρώπους! Το φεγγάρι χαμογελά, από ψηλά έχει όλη τη θέα μπροστά του και μέσα στη χαρά του ρίχνει όλο το Φως παντού, η νύχτα χαιρετά ευγενικά με μια υπόκλιση θεατρική, να ξέρετε πως είναι ο κυρίαρχος οργανωτής των μικρών επεισοδίων και παιχνιδιών των ξωτικών! Ας βιαστούν, σκέφτεται η νύχτα, να προλάβουν πριν το ξημέρωμα. Οι ιστορίες και τα όνειρα των ανθρώπων περιμένουν.


Μυστικές συναντήσεις γίνονται στο φως του φεγγαριού, με μικρά συνέδρια που τα πλάσματα του δάσους αγαπούν! Μέσα σε πυκνές φυλλωσιές και μυρωδάτα άνθη με το πρώτο πρωινό φως, θα αποκαλύψουν στους ανθρώπους την ευλογία της νύχτας! Τα όνειρά τους θα επαληθεύσουν την ομορφιά της Ζωής και τότε οι άνθρωποι θα έχουν χαρά και ανακούφιση από τα βάρη της και τότε θα αισθανθούν ανακουφισμένοι.

Τελικά τα μικρά πλάσματα έκαναν σωστά τη δουλειά τους🌾🌸🌾


🌾🌸🌾 Τα πλάσματα του δάσους απόψε  ξεχύθηκαν στο φως του φεγγαριού!
Τα προσκάλεσε η νύμφη που θέλει να γιορτάσει τον ερχομό του φθινοπώρου πριν έρθει ο χειμώνας και στολίσει με τις λευκές νιφάδες του χιονιού του τις γύρω περιοχές!  Ο χειμώνας είναι πολύ κουραστική εποχή για όλους.
Οι νύμφες του φθινοπώρου, ζηλεύοντας την ομορφιά της άνοιξης θέλουν να την προλάβουν !
Αν εντυπωσιαστούν οι άνθρωποι από τις αλλαγές αυτές, θα επικρατήσει η αγάπη του φθινοπώρου, είναι γλυκό το φθινόπωρο και δεν κρυώνουν οι άνθρωποι όπως τον χειμώνα, αποφάσισε η νύμφη τρέχοντας να μαζέψει τις αχτίνες του φεγγαριού με τις ασημένιες λάμψεις."


Γιορτή σαν παραμύθι

Από την ώρα που οι πρώτες πρωινές αχτίνες του ήλιου αρχίζουν να προβάλουν τις αποχρώσεις τους στον ουρανό, οι νεράιδες συγκεντρώνονται μετά την ιδιαίτερη νύχτα που πέρασε, στην ετήσια γιορτή της μητέρας φύσης.

Είναι η στιγμή που τα ανθοστόλιστα στεφάνια με τα άνθη της εποχής, πλεγμένα με τις κορδέλες που οι μικρές αράχνες κεντούσαν όλη τη νύχτα στο φως του φεγγαριού, είναι έτοιμες να στολίσουν τα μαλλιά τους οι κοπέλες που θα γιορτάζουν στις εκκλησιές και στους ναούς, στη γύρω περιοχή. Όμως, όλο αυτό πρέπει να γίνει γρήγορα! Δεν πρέπει να τις δουν οι άνθρωποι την ώρα που θα αφήνουν στο κατώφλι τους τα όμορφα στολισμένα στεφάνια!

Οι άνθρωποι γενικά τρομάζουν εύκολα και φυσικά οι νεράϊδες προσέχουν! Δεν θέλουν να τρομάζουν τους ανθρώπους, αλλά είναι τόσο μεγάλη η χαρά τους για τη γιορτή της Μεταμόρφωσης του Χριστού! Εκείνες ξέρετε μυστικά γνωρίζουν πως αυτή η γιορτή σημαίνει και την μεταμόρφωση όλης της Φύσης! 

Δεν πειράζει αν οι άνθρωποι δεν το καταλαβαίνουν! Εκείνες το γνωρίζουν γιατί βλέπουν πολύ περισσότερο από τα μάτια των ανθρώπων, βλέπουν και διακρίνουν το Φως που αναγεννά ότι υπάρχει γύρω τους αυτή τη στιγμή που οι άνθρωποι γιορτάζουν. Η φύση ενωμένη πάντα με όλα, συμμετέχει κι αυτή δεχόμενη τις ευεργετικές επιδράσεις του Φωτός. Μα εκείνο που δεν καταλαβαίνουν οι άνθρωποι, είναι πως σε κάθε γιορτή είναι πολύ χαρούμενοι και όμορφοι καθώς ανταλλάσσουν ευχές με χαμόγελα και Αγάπη που τόσο την χρειάζονται.

Τα στεφάνια είναι έτοιμα από πολύ νωρίς, Τρέχουν τώρα οι νεράιδες να κρυφτούν από τα βλέμματα των ανθρώπων, τα αφήνουν στις πόρτες των σπιτιών τους στολισμένα, με όλη την καλλιτεχνία και την προσπάθεια που έκαναν να τους αρέσουν πολύ! Ο Ήλιος άρχισε να ανεβαίνει τώρα με χαμόγελα στον Ουρανό. Τρέχουν να φύγουν γρήγορα και να κρυφτούν στο δάσος με φωνές και γέλια χαρούμενα, ευχαριστημένες που συνέβαλαν στις ετοιμασίες ακόμα μια φορά.

Χαίρονται τόσο πολύ να συμμετέχουν στη γιορτή αυτή που από μέρες την ετοιμάζουν μαζί με όλα τα πλάσματα της Φύσης. Όλα βέβαια, όλα συμμετέχουν στη γιορτή. Λάμπουν όλα όπως και η Ζωή, από αυτή την ημέρα λάμπει περισσότερο, σαν Μεταμόρφωση.

Ας είναι η νύχτα γλυκιά για όλα τα πλάσματα, οι καρδιές να αναπαυτούν στον ήρεμο ύπνο των συνειδήσεων όλων των ανθρώπων. Δύσκολο είναι οι άνθρωποι να διαχειριστούν τις αναταράξεις που δέχονται, μας χρειάζονται, χρειάζονται τις ευεργεσίες φωτεινών πλασμάτων που η όψη τους κρύβεται στις πτυχές των ενεργειών που έρχονται στη γη.
Όλα αλλάζουν και όλα προσπαθούν να συμπορευτούν με τις αλλαγές αυτές. Υπομονή, άνθρωποι αγαπημένες ψυχές που τόσο σκληρά αγωνίζεστε, τόσο πολύ πληγωθήκατε μέσα στις αλλαγές των συνειδήσεών σας. Όμως, όλα γίνονται για καλό σκοπό γιατί οδηγούν σοφά τις ψυχές σας, πόσα μαθαίνεται.

Αγαπημένοι! Το Φως του Δημιουργού δεν σας εγκαταλείπει ποτέ. Μόνο να πιστεύετε και τότε όλοι οι δίαυλοι ανοίγουν για να οδηγηθείτε στην Αλήθεια που ζητάτε και να ηρεμήσουν οι καρδιές σας.
Τα μάτια σας να βλέπουν το Φως και να χαίρεστε γιατί η Ζωή σας ομορφαίνει την ψυχή, με όποιο τρόπο και να σας προβληματίζει ταυτόχρονα, σας αφαιρεί το "βάρος" από ότι ήταν για σας βασανιστικό. Κυριολεκτικά  θα αισθανθείτε  πως έχετε καινούργιες δυνάμεις και πολύ πιο ελαφριά την καρδιά σας από πολλά περιττά βάρη.


Ο Στοχασμός της Νεράιδας:

 Νύχτα που απλώνεις τα απαλά σου πέπλα και σκεπάζεις με σεβασμό στη ζωή τα μικρά η μεγάλα μας λάθη...

Αγαπημένη ώρα που η εβένινη ομορφιά αναδεικνύει μια απόκοσμη έκφραση του μεγαλείου!!

 Τόνωνε τους ανθρώπους στη καρδιά από τους πόνους και τις δοκιμασίες των αναμετρήσεων της καθημερινότητας της ζωής.

 Έχεις φάρμακο νύχτα, τον ύπνο και τα όνειρα που τους οδηγούν μακριά, πέρα από τα σύνορα του κόσμου..

 Αγαπημένη ώρα, τρυφερά σκεπάζεις με τον βελούδινο χιτώνα σου τις ανθρώπινες καρδιές, αν πόνεσαν στη διάρκεια της μέρας, οι χρυσοκέντητες εβένινες πτυχές του, ανακουφίζουν ξεκουράζουν, ευλογούν.

Αχ όμορφη νύχτα.



🌸Ας είναι το ξημέρωμα γλυκό και η Ανατολή να χαρίσει την ομορφιά της καινούργιας ελπίδας σε κάθε ψυχή
Όσο δύσκολη και αν ήταν η μέρα η νύχτα θα ξεκουράσει όλο τον κόσμο, όλη τη φύση.
Ακόμα και εμείς τα πλάσματα του δάσους θα αναπαυτούμε, οι απαιτήσεις της ζωής μας εγκαταλείπουν τη νύχτα, οι κοπιαστικές εργασίες σταματούν, οι άνθρωποι δεν μας χρειάζονται και πολύ, πρέπει να ησυχάσουν και αυτοί.
Σίγουρα και σήμερα καταφέραμε να τους βοηθήσουμε με την απαλή παρουσία μας! Δεν θέλουμε ποτέ να τους τρομάξουμε, είναι τόσο ευαίσθητοι στις παρουσίες της φύσης που ταράζονται εύκολα. 🌸

Όλη η ομορφιά που υπάρχει αποτυπώνεται και καταγράφεται σε κάθε στιγμιότυπο που ζούμε μέσα στη ψυχή μας. Οι στιγμές που μας προσφέρουν, είναι μικρές αναλαμπές που χρειαζόμαστε για να αντλήσουμε δύναμη, χαρά και να συνεχίσουμε τη ζωή μας, μικρές σταγονίτσες από κουράγιο που μας θυμίζει πως όλη η ομορφιά που υπάρχει μπορεί να κατοικίσει στο εσωτερικό μας. Όσα χρόνια και αν περάσουν οι μνήμες είναι "ζωντανές" και κάποιες στιγμές που έχουμε ανάγκη, για να συνεχίσουμε το ταξίδι μας στη ζωή αυτή που βρεθήκαμε, ανασύρουμε με νοσταλγία αυτά τα στιγμιότυπα που κρατήσαμε τόσο ζωντανά μέσα μας, σαν να υπάρχουν στην αιωνιότητα, σαν να επαναλαμβάνονται διαρκώς σε μια αέναη κίνηση που είναι τόσο ζωντανή, τόσο αληθινή, που μας συγκινεί βαθιά και τη ζούμε πάλι.

Απόψε τα πλάσματα του δάσους θέλουν να συνεννοηθούν και να ευχαριστήσουν τους ανθρώπους που καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια μέσα σε όλα τα προβλήματά τους να ενδιαφέρονται και να προσπαθούν να βελτιώσουν τις συνθήκες της ζωής και αυτών των πλασμάτων. Έγιναν περισσότερο συμπονετικοί οι άνθρωποι, καταλαβαίνουν τις ανάγκες της φύσης, "ακούνε" τη φωνή της, προσπαθούν να συμβάλλουν στην προστασία της, κατάλαβαν πολλά. Πολλά μαθήματα δίνει η ζωή! Τα ξωτικά τα καταλαβαίνουν όλα και φυσικά είναι ευχαριστημένα με την εξέλιξη των ανθρώπων. Ας έχουν γαλήνια νύχτα όλοι οι άνθρωποι, ας είναι ήρεμοι στη σκέψη τους, όσο φροντίζουν τη φύση εκείνη τους το ανταποδίδει, όλα θα πάνε καλά, σίγουρα.

Από νωρίς το πρωί, πριν ακόμα ξημερώσει αρχίζουν οι εργασίες στο δάσος.

Όλη η ομάδα των ξωτικών είναι έτοιμη να ξεκινήσει τις δουλειές που πρέπει να γίνουν

καινούργια εβδομάδα άρχισε, όπως καταλαβαίνετε υπάρχουν εκκρεμότητες αρκετές!

Οι άνθρωποι χρειάζονται λίγη οργάνωση, αυτό είναι το θέμα που θα κυριαρχήσει σήμερα

αλλά πως θα οργανωθούν χωρίς να έχουν καλές σκέψεις και χωρίς να χαμογελούν;

Ίσως θα πρέπει να πιστεύουν στο καλύτερο στοιχείο του εαυτού τους. 

Είναι κάποιοι που το χρειάζονται περισσότερο 

κάποιοι που πρέπει να γνωρίσουν και να εμπιστευτούν αυτή την πλευρά του.

Εμείς πάντως είμαστε σε δράση! 

Όλα είναι έτοιμα για να ξεκινήσει η γιορτή που περιμένουν οι άνθρωποι

όμως θα καταλάβουν πως πρέπει να γιορτάζουν με τη ψυχή τους;

Μέσα στον υλικό κόσμο παρασύρονται από τα αγαθά που προσφέρει, 

Ξεχνούν οι άνθρωποι πως η πραγματική χαρά είναι στο Μήνυμα 

που αφήνει μέσα τους η Ιερή αυτή εποχή.

Η Μητέρα Γη, προσπαθεί να τους θυμίσει κάτι πολύ σημαντικό: 

Να αφουγκράζονται την εσωτερική τους φωνή.

Όταν αυτή η φωνή γίνει οδηγός τους, όλα είναι τόσο απλά!

Η αλήθεια είναι απλή.

Η διαδρομή μέχρι να την ανακαλύψουν οι άνθρωποι τους μπερδεύει λίγο! 

Εδώ όμως είμαστε όλοι εμείς.

Έχουν βοήθεια.

Ας πλησιάσουν τη φύση πιο πολύ

όχι για να βρουν μόνο ησυχία, αλλά και γνώση.

Πάμε με καλή διάθεση λοιπόν άνθρωποι.🦄



Η Βασίλισσα του Νεραϊδόκοσμου Διώνη συμβουλεύει:

Καλύτερα οι άνθρωποι να αφήνουν τις ψυχές τους να μιλήσουν στη σιωπή, έχει τόσα πολλά να τους πει.

Δεν την ακούνε γιατί μιλάνε συνέχεια και ζητούν διαρκώς να πραγματοποιήσουν τις επιθυμίες τους..

Παρασύρονται μακριά από αυτά που χρειάζονται αληθινά

δεν το καταλαβαίνουν ότι η υλική διάσταση τους ξεγελά 

και χάνουν πολύτιμα στοιχεία, αυτά που προσπαθούν οι ψίθυροι της φύσης να τους διδάξουν.

Η φύση όλη διαμαρτύρεται και δείχνει με τον τρόπο της τι πρέπει να κάνουν

ευχόμαστε υπέρ των σωστών επιλογών τους, πάντοτε. 

Πόσος χρόνος πολύτιμος χάνεται από τις πραγματικές τους ανάγκες.

Δεν το καταλαβαίνουν δυστυχώς και δεν ακούνε και τις συμβουλές μας, 

όταν εμείς τα πλάσματα του δάσους πλησιάζουμε τα όνειρά τους απαλά 

για να τους δείξουμε μια πραγματικότητα που έχουν ξεχάσει.



..

Η ευχή της Νεράιδας 

Απαλά πέφτει η νύχτα, ένα πέπλο με αποχρώσεις που ταιριάζουν στην ώρα, ταιριάζουν στις όμορφες γλυκιές στιγμές της λήξης μιας ακόμα ημέρας. Έτσι απλά, όμορφα, λαμπερά, ας είναι και τα όνειρα όλων των ανθρώπων, κυρίως εκείνων που έζησαν δύσκολες στιγμές, εκείνων των ανθρώπων που έχασαν από κοντά τους αυτούς που αγαπούσαν, αυτούς που έφυγαν για μακριά. Νύχτα γλυκιά, συνόδευε απαλά, τρυφερά αυτές τις καρδιές που αισθάνονται μόνες. Αυτές που τις ξέχασαν, τις λησμόνησαν κι αυτοί που έλεγαν πως τις αγαπούσαν. Απομακρυσμένες και θλιμμένες κρατούν σφιχτά στην καρδιά τους τις όμορφες αναμνήσεις που έζησαν. Στείλε νύχτα μου λίγο από το Φως των αστεριών να τις φωτίσουν στη διαδρομή της ζωής τους, να μην αισθάνονται μοναξιά, αλλά ακόμα κι αν αισθάνονται, να σμίγουν όλες αυτές μαζί και να αγκαλιάζονται στο Φως που δεν σβήνει ποτέ.


Στα όνειρα των παιδιών, υπάρχει ένας υπέροχος τόπος, πανέμορφα στολισμένος με τα στολίδια της φύσης, ξέρετε, αυτά που δεν αλλοιώνονται, ειδικά όταν δεν τα αγγίζουν οι άνθρωποι με τρόπο που δεν τους αρέσει. Αυτά τα στολίδια, μοιάζουν να είναι από κρύσταλλο πολύ ακριβό! Λαμποκοπούν και αστράφτουν ειδικά τη νύχτα. Λένε, πως έρχονται οι νεράιδες μυστικά, την ώρα που λάμπει το φεγγάρι και τοποθετούν με τραγούδια αυτά τα στολίδια στη γύρω περιοχή! Οι νεράιδες έχουν υπέροχη φωνή! Όποιος τις ακούσει μαγεύεται από την ομορφιά της. Τραγουδούν πολύ όμορφα και γλυκά, με τόση αγάπη που η αγάπη αυτή γίνεται ομορφιά κρυστάλλινη και απλώνεται παντού! Τότε αυτός όλος ο χώρος, όλη η περιοχή αστράφτει και τα μάτια των παιδιών τη βλέπουν! Τα παιδιά έχουν πολύ καλή όραση ξέρετε, βλέπουν κι αυτά που δεν βλέπουν οι μεγάλοι πολλές φορές! Μυστικά κρατάνε αυτά τα υπέροχα τοπία όμως στη καρδιά τους, δεν μιλάνε για αυτά. Ξέρουν τα παιδιά, πως αν το "μαρτυρήσουν" στους μεγάλους θα τους πουν πως δεν υπάρχει. Πως είναι στο μυαλό τους μόνο, πως ονειρεύονται εκείνη την ώρα. Αλήθεια, μοιάζει με όνειρο βέβαια, αλλά είναι αληθινό. Ξέρουν καλά τα παιδιά, οι νεράιδες τα συμβούλευσαν να πιστεύουν αυτά που βλέπουν. Έτσι, αυτός ο υπέροχος τόπος είναι το μυστικό "βασίλειο" των παιδιών. Ο παράδεισος που συζητούν πως υπάρχει στ΄  αλήθεια. Που να ξέρουν οι μεγάλοι! Αν μπορούσαν να θυμηθούν, τότε που κι εκείνοι ήταν παιδιά.



~Το όνειρο της Νεράιδας~

Να μπορούσα να κλείσω στη καρδιά μου τον κόσμο όλο.

Να αγκαλιάσω όλη τη δημιουργία του θεού.

Σε όσους ανθρώπους υποφέρουν να μαλακώσω τη καρδιά τους, 

εύχομαι να αγγίξει ο Ουρανός με την ομορφιά του κάθε ψυχή, 

τα αστέρια να τους στείλουν τις παρηγορητικές τους λάμψεις και να φωτίσουν τα σκοτάδια τους...

Να μπορούσα να φιλήσω τα μάτια που κλαίνε, να ψιθυρίσω απαλά στο αυτί κάθε ανθρώπινης ύπαρξης 

να έχει θάρρος, η ζωή όσο και αν είναι δύσκολη θα τη δικαιώσει.

Θέλω να ταξιδεύω όλη τη νύχτα στα όνειρα των ανθρώπων 

και να τους συναντώ στα μυστικά μέρη που όλα τα πλάσματα του ονείρου συναντιούνται....

Αχ Άνθρωποι! 

Πόσο εύκολα πονάτε και πόσο δύσκολα αντιλαμβάνεστε την άλλη πλευρά της ζωής.

Συμφωνία αστεριών

Η Νύχτα κοίταξε το Φεγγάρι και εκείνο χαμογέλασε με νόημα.

Η ώρα πλησίαζε γοργά στην πολυπόθητη στιγμή που περίμεναν να ανταμώσουν

 "σίγουρα έχουν να πουν πολλά" ψιθύρισαν τα αστέρια.

-Μη μιλάς! είπε η Πούλια, θα σε ακούσουν και θα χαθεί η "μαγεία της στιγμής",

 -Τελικά είναι πανέμορφο ζευγάρι αυτοί οι δύο! 

Είπαν πάλι τα αστέρια, Εραστές Αιώνιοι και αξεπέραστοι, αφού πολλοί προσπάθησαν να τους μιμηθούν

αλλά κανείς δεν μπόρεσε.

Σωστά, είπε πάλι η Πούλια! 

Ας μην χαλάσουμε την όμορφη στιγμή, μέχρι το ξημέρωμα έχουν ώρες να χαρούνε την Αγάπη τους, οι άνθρωποι θα γράψουν όμορφους στίχους και απόψε από το γλυκό και απαλό φως του φεγγαριού, που θα γίνουν τραγούδια! Εμείς θα τους ψιθυρίζουμε απαλά συμπληρώνοντας τις νότες, μέχρι το πρώτο Φως, της μέρας, έχουμε προθεσμία, τότε.

Ας πούμε Καληνύχτα.

~Προσδοκίες~

Θα κλείσω τα ματάκια μου, θα γλυκοκοιμηθώ, 

στα σύννεφα θα φτάσω, ακόμα πιο ψηλά θα ανεβώ 

και στο όνειρό μου θα ξεκουραστώ.

Εκεί στη πρωινή δροσούλα το χρυσαφένιο Φως του ήλιου 

θα ζωγραφίζει όμορφα τοπία δέντρα και φυτά

Καινούργια μέρα έρχεται να μου χαρίσει, δώρα νόστιμα και διαλεχτά!