~ΠΟΙΗΜΑΤΑ~ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ~

Τα ποιήματά μου από το συλλογικό έργο των εκδόσεων Όστρια: 

~ΛΙΒΑΝΙ ΣΜΥΡΝΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΟ~

Θέλει η ψυχή στα σύννεφα, να ανέβει να πετάξει!

Θέλει η καρδιά να ονειρευτεί, καινούργιους δρόμους να χαράξει

Θέλει παρέα στον ουρανό, γλυκιά να ανταμώσει

τις αποχρώσεις μιας ομορφιάς να θυμηθεί, να ξανανιώσει

Αυτή που λησμόνησε στο διάβα της ζωής να αναζητήσει

και Θεϊκή αγγέλων συντροφιά, παρέα με το Θεό να ξαναζήσει

Θέλει η ψυχή να ανεβεί, στους Κόσμους των Αγγέλων

Να χαίρεται, να χαμογελά, τη γη από ψηλά να αγκαλιάζει!

Και σαν ανάλαφρο πουλί, πετώντας στην ομορφιά του Ουρανού

με μελωδίες θεϊκές να ευωδιάζει!

Θέλει η ψυχή, στα σύννεφα άλλων κόσμων

κρυστάλλινων, να πάει να κατοικίσει

τις Ομορφιές Εκείνες μέσα της βαθιά, έχει ζωγραφίσει

Με χρώματα αστραφτερά θα μοιάζει με τον Ήλιο

θα χαμογελά από ψηλά, θα αγαπά με ζήλο

Ω, ψυχή! Μα μη σκορπάς τις νέες σου δυνάμεις!

Σε έθρεψαν οι άγγελοι καλά με γάλα ουράνιο και δώρα.

Πέταξε τώρα ψηλά, στην ομορφιά, στο όμορφο γαλάζιο

έφθασες για τα καλά στη Χώρα του Ονείρου!

Αγάπησες βαθιά και Αληθινά, συγχώρησες με πόνο

δεν έχεις βάρος άλλο πια, δεν είσαι πλάσμα μόνο...

Πέταξε ανάλαφρα πια και χαμογέλα, είναι η Ζωή

Πανέμορφο Χρυσό, λιβάνι και Σμύρνα Αγιασμένα. 

~ΔΙΑΜΑΝΤΕΝΙΑ ΑΓΑΠΗ~

Αγάπη που έρχεσαι σαν απαλή και τρυφερή ματιά

Ένα βλέμμα του θεού στην ομορφιά της δημιουργίας

σε αισθάνομαι μέσα στη καρδιά μου.

Ένα σκίρτημα της ίδιας της ψυχής που με φιλοξενεί

σε ένα διαμαντένιο χώρο με χρυσάφι ολόγυρά μου

Κι αν σε ζήτησα πολύ, κι αν σε φώναξα με λαχτάρα στη ζωή μου

ήταν γιατί αυτή τη θεϊκή χροιά, ήθελα να ζήσω ξανά από τη γέννησή μου.

Αγάπη που με γεννάς κάθε λεπτό στο χώρο των ονείρων

κράτησε το χέρι που εκπροσωπεί βαθιά τα όνειρα της ψυχής μου.

Μη ξεγελαστεί και αφήσει τη ζωή μου.

Τότε θα τρέξει τόσο η καρδιά μου μακριά, που νομίζω πως θα χαθεί.

Θα σβήσει η ψυχή μου!

Ένα ομοίωμα της θεϊκής ομορφιάς, είναι η αίσθηση της χαράς

η αίσθηση μιας αιώνιας αγκαλιάς

Αγάπη! Έναν Παράδεισο σκορπάς

και μου μιλάς στη γλώσσα της καρδιάς που ξέρεις τόσο καλά...

Αγάπη! Έρχεσαι από πολύ μακριά κράτησε την αναπνοή μου

~ΛΑΜΠΑΔΙΤΣΕΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ~

Γέμισε απόψε ο ουρανός όμορφα χρώματα υποδοχής

Έρχονται ψυχές που αιώνια θα λάμπουν

Μικρές λαμπαδίτσες που θα φέγγουν σε όσους αγαπούν

σε όσους αναγκάστηκαν να αφήσουν πίσω

Όμορφες λαμπαδίτσες

Όμορφα χρώματα

Αιώνιες ψυχές,

Ντύθηκαν πια Αθάνατη στολή

Μπορεί να απουσιάζουν από εδώ

αλλά σαν τις αχτίνες του φεγγαριού

θα απλώνονται παντού

και θα λάμπουν στο σκοτάδι 

Σαν μικρές φλογίτσες θα τρεμοπαίζουν, απαλά

Εδώ είναι η Ζωή!

Εδώ είναι η χαρά

Μην σας αγγίζει το σκοτάδι

Αλλάζει τώρα ο Ουρανός

Γίνεται θρόνος εκλεκτός!

Φωνάζει τις φλογίτσες από μακριά

και έρχονται όλες στο Φως

Χαμογελά ο Ουρανός

Στο ξημέρωμα που θαρ΄θεί γίνεται ο άνθρωπος θεός.