ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Ήρθες πάλι Κυριακή, 

Να με οδηγήσεις σε μυστικές και Ουράνιες διαβάσεις.

Να ρίξεις είπες τη βροχούλα σου στη Γη, έτσι απαλά με ομορφιά, όπως εσύ γνωρίζεις.

Μια βροχούλα που απλώνεται παντού, τρυφερή, γλυκιά σαν την ηχώ του ονόματός σου.

Με κάνεις παιδούλα ξέρεις ξανά Κυριακή, 

να τρέχω στις γειτονιές της ψυχής και της καρδιάς, να φωνάζω το όνομά σου

Να σιγοτραγουδώ με χαρά, αυτές τις γιορτινές στιγμές σου.

Γέφυρα γίνεσαι θαρρώ, σε δυο κόσμους να διαβώ, στη ξεγνοιασιά σου να αράξω.

Κυριακή μου, ψιθύρισέ μου απαλά, τα μυστικά που κάνουν τη καρδιά στο ρίγος της να λιώσει. 

Να αφεθεί σε Σένα που γνωρίζεις τόσο καλά, αυτά που αναζητά ο χτύπος της να περισώσει.