~ΚΑΘΑΡΙΑ ΠΗΓΗ~

Ζωή,

Γλυκά με συνεπαίρνεις με τα αρώματά σου,

Στο λαμπερό σου πρόσωπο δεν αντιστέκομαι αλήθεια!

Έχεις τον τρόπο σου να ευλογείς όλες τις στιγμές μου

Έχεις τον τρόπο σου όμως να στέκεσαι και να με δοκιμάζεις!

Είσαι χαρά όμως Ζωή, Είσαι ανακούφιση μεγάλη, 

όταν από τα σκοτεινά και θολωμένα μέρη που περνώ, 

τους δύσβατους σταθμούς που αντιμετωπίζω, 

βγαίνω ολόλευκη στο Φως!

"Το μάθημά σου πρόσεχε, να ακούς και να μαθαίνεις, 

μη σε φοβίζει τίποτα μου λες και από κάθε σκιά να φεύγεις" 

 Και τι με νοιάζουν Ζωή;

Και τι με νοιάζουν όλοι αυτοί που "προσπαθούν" τη ζωή μου να αλλοιώσουν;

Εγώ βλέπω το Φως, βλέπω το απαλό γαλάζιο του Ουρανού 

και με την σκέψη μου δημιουργώ, Άλλες Πολιτείες, 

Όχι αυτές που ζώ, αλλά Αληθινές!

Σε αυτές που δεν υπάρχει ψέμα, δεν υπάρχει του κόσμου η απάτη, 

Μόνο Αλήθεια, Αγάπη, Ευγνωμοσύνη

Φάρμακο για τις πληγές των άδικων σταθμών

των θλιβερών του κόσμου τούτου περασμάτων!

Σε αυτές που μέσα μου κάθε λεπτό, ζωγραφίζω με Αγάπη

και τότε γίνομαι Άγγελος και πετώ!

Γίνομαι ήλιος μικρός και τον Μεγάλο Ήλιο πλησιάζω, 

παίρνω από τη λάμψη του λίγο Φως

Φτιάχνω και πάλι όνειρα και γίνομαι σταθμός 

τους κουρασμένους συνοδοιπόρους μου να ξεκουράζω 

με καινούργιο υλικό πιο Φωτεινό, διάφανο και καθαρό, 

σαν το νερό της καθάριας πηγής που πίνουν οι Άγγελοι και δοξάζουν τους θεούς,

Χαρίζουν τότε στους ανθρώπους στιγμές, ανθοστόλιστες και μυρωδάτες

Σε έναν άλλο κόσμο ζωή, όχι αυτόν που σκοτεινοί υποκριτές χάλασαν τον ορίζοντά του.

Όλα τα βλέπω από Ψηλά, Ζωή, μου δείχνεις την Αλήθεια!

Έχω τόση χαρά, τρέχω προς το Φως

Ζωή σε ευγνωμονώ, τα χείλη μου σε Ευλογούν και κάθε δοκιμασία, 

γίνεται πικρός σταθμός για όσους προσπαθούν δήθεν, να γράψουν τη δική τους "ιστορία"