~ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ~

Με κουράζουν πολύ οι άνθρωποι που παρεξηγούνται με το παραμικρό, που θέλεις κάτι να πεις και φοβάσαι πως θα το πάρουν! Ενώ ανοίγει η καρδιά μου, με αυτούς που μπορείς να μιλάς, να γελάς, να αστειεύεσαι μαζί τους και να χαίρεσαι κάθε στιγμή.

Τους ανθρώπους που είναι άνετοι, χωρίς κενά, πλήρεις από ότι πέτυχαν στη ζωή τους και ότι δεν πέτυχαν απλά το άφησαν και προχώρησαν, χωρίς παράπονα, χωρίς "γιατί", ακολούθησαν το μονοπάτι τους με ένα χαμόγελο για τον εαυτό τους, για τους άλλους, για τη ζωή.

Αυτούς τους ανθρώπους που αγκάλιασαν τα λάθη τους και προχώρησαν και το ίδιο κάνουν και στους γύρω τους, χωρίς κακίες, χωρίς πάθη, χωρίς να κρατάνε μέσα τους κάποιο σκοτεινό απόθεμα εμπειριών, αυτούς που έδιωξαν τις σκιές της ζωής με την προσπάθειά τους, με τον αγώνα τους, αυτούς που χαμογελάνε στις στιγμές της, που μπορεί να πληγώνονται κάποιες στιγμές από τις σκιές του παρελθόντος, αλλά είναι αυτό που λέμε: "έξω καρδιά" γιατί απλά κατάλαβαν πόσο μοναδικές οι στιγμές αυτές είναι... Πόσο σύντομη και πολύτιμη είναι η ζωή μας, αυτούς χαίρομαι πραγματικά!