~ΙΕΡΕΙΑ ΨΥΧΗ 

Ώ Ψυχή, κλείνεις τα μάτια απαλά,

κάθε σκιά να σβήνει, εκεί που η καρδιά σου βλέπει καθαρά, 

στη χώρα την δική της μόνο Φως υπάρχει!

Ιέρεια Ψυχή, που αναζητάς, 

μακρινές Πατρίδες από την Αρχέγονή σου Μνήμη να ανασύρεις

Ποια είσαι Ψυχή; Πάντα προσπαθείς,

Να ενθυμηθείς, να ξαναγράψεις,

Μια ιστορία του κόσμου από την Αρχή, Βιβλία παλαιά, να δουν το Φως

που έκρυψε ο χρόνος, έσβησε η θάλασσα, στα κύματα των εποχών,

των δυνατών ανέμων καταιγίδες..

Λάμπεις Ψυχή μου, αστράφτεις από χαρά, 

όταν τα ίχνη σου αναζητάς, μες τα γαλάζια της Γης νερά, 

με τις μυριάδες αποχρώσεις...

Σαν τα Κρυστάλλινα και θεϊκά της δώρα 

που έρχονται στα μάτια σου μπροστά

Αν έγραφες ψυχή! 

Θα έγραφες για το Φως που κυνηγήθηκε τόσο πολύ, 

από μνησίκακες και σκοτεινές υπάρξεις

Το Φως το αξιοζήλευτο, την λάμψη μιας δύναμης Αληθινής

μακριά από του κόσμου που κυριάρχησε, τα σκοτεινά τερτίπια...

Για την Αλήθεια, εξ άλλου ζεις! 

Αυτήν αποκαλύπτεις.

Και τότε Εκείνη έρχεται με βήματα απαλά, για να κυριαρχήσει,

στου κόσμου την αυταπάτη να σταθεί μπροστά, 

κάθε σκοτάδι να διαλύσει

Ιέρεια, Ψυχή