~Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ~

Ο Ήλιος δύει, απαλά γέρνει στο βάθος του ορίζοντα με ένα χαμόγελο πλατύ, οι τελευταίες λάμψεις του ξεχύνονται στο χρυσαφένιο του Φως, τρέχουν ατίθασες στο σημείο της καρδιάς μου. Ένα καρδιοχτύπι ξαφνικά με έκανε να αισθανθώ μια περίεργη συγκίνηση. Τα μάτια μου όπως κοιτούσα προς το μέρος του δάκρυσαν, ο Ευεργέτης μου σκέφτηκα θέλει να ξεκουραστεί στα ιδιαίτερα μέρη του, δύει και πηγαίνει στο βασίλειό του, τέλειωσε λοιπόν και η σημερινή μέρα.

-Κέρδισα, μου λέει, "κέρδισα την ψυχή σου και σήμερα "Η φωνή του είχε κάτι που με παρακίνησε να πάρω το γραπτό μου...

-Γράφε λοιπόν για να καταλάβεις: Ευγνώμων για όλα...Για ότι κατάλαβα, για ότι δεν έχω καταλάβει, για ότι έχω, αλλά και για ότι δεν έχω, σημασία έχει να μένω αληθινή στην ψυχή μου Να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου...

Ευγνώμων για ότι κατέκτησα αλλά και για ότι δεν ήρθε όπως θα ήθελα Για του στόχους που εκπληρώθηκαν, αλλά και τους ανεκπλήρωτους στόχους.. 

Για όποια καρδιά ήρθε κοντά μου και μου πρόσφερε ότι μπορούσε, αλλά και για όποια με πίκρανε, γιατί αυτή με ωφέλησε πραγματικά...

Ευγνώμων στην μητέρα Γη που με φιλοξενεί, Ευγνώμων που Ζω αυτή την εποχή, που μπορώ να μοιράζω Φως στους ανθρώπους με όποιο τρόπο μπορώ και όλοι μαζί στέλνουμε αυτό το Φως στον Πλανήτη και στη Χώρα που μας φιλοξενεί Ευγνώμων που μπορώ να αγαπώ, που μπορώ να στέλνω την Αγάπη μου παντού, γιατί η Αγάπη ταξιδεύει πολύ μακριά ξέρετε, δεν έχει Σύνορα η Αγάπη. Ευγνώμων σε εσάς φίλοι μου καλοί, Ευγνώμων που γράφω για την δική σας Αγάπη 

Οι εμπνεύσεις μου προέρχονται από την Αγάπη σας,

Για όλα αυτά, Ευγνωμονώ.

Έχεις δίκιο Ήλιε μου ψιθύρισα, κέρδισες...