~Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ~

H αναστάτωση είναι αρκετή. Όλα τα πλάσματα του δάσους έχουν συγκέντρωση εκεί που είναι το μικρό ποτάμι, σίγουρο σημείο για να κάνουν τα μικρά τους συμβούλια! Από όσο μακριά και αν έρχονται όλα τα πλάσματα, το μικρό ποτάμι το γνωρίζουν! Έχουν πολλά να συζητήσουν καθώς στη γύρω περιοχή πολλά ακούγονται για τα βάσανα των ανθρώπων που όπως πάντα - τι κρίμα - πελαγώνουν και πανικοβάλλονται τόσο εύκολα!

Αλήθεια: Οι νεράιδες που παρουσιάζονται εκεί που οι άνθρωποι χρειάζονται λίγη συντροφιά μέσα στη στεναχώρια τους έχουν προσπαθήσει με το όμορφο τραγούδι τους να απαλύνουν αυτά τα βάσανα. Έτσι και απόψε, όλα τα πλάσματα περιμένουν αυτή τη συγκέντρωση που έχουν να συζητήσουν τόσα πολλά! Προτεραιότητα όλων η ησυχία του τόπου και η ομαλή διαβίωση με τους ανθρώπους! Για να δούμε λοιπόν, θα συνεννοηθούμε όπως συνήθως; 

Το πρόβλημα που ξέσπασε αυτή τη φορά είναι λίγο διαφορετικό, όλοι συγκεντρωμένοι λοιπόν! 

Φώναξε το γέρικο δέντρο ξεφυσώντας τα κλαδιά του με ανυπομονησία.

-Πάντα καθυστερείτε και με κουράζετε όλοι σας, φώναξε στα μικρά ξωτικά το δέντρο, δεν καταλαβαίνετε πως έχω και κάποια ηλικία; Είναι δύσκολο για μένα να συμμετέχω στις συγκεντρώσεις σας και δεν αλλάζετε τη συνήθεια να καθυστερείτε στο ραντεβού μας. Επιτέλους είμαστε όλοι εδώ! Το μικρό ξωτικό ανεβασμένο στο ψηλότερο σημείο μιας βελανιδιάς παρατηρούσε τη γύρω περιοχή, έπρεπε να δει αν ήρθαν όλα τα πλάσματα του δάσους για να αρχίσει η συγκέντρωση. Τοποθετώντας καλύτερα τα κλαδιά γύρω του ώστε να μην πέσει από το δέντρο, αλλά ταυτόχρονα να το βλέπουν όλοι οι φίλοι του, είπε δυνατά:

-Το θέμα μας είναι πως πρέπει να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να καταλάβουν πως πρέπει στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν να είναι αγαπημένοι, δύσκολο είναι να αφήσουν τις διαφορές τους οι άνθρωποι, ίσως πρέπει να μάθουν να αγαπούν περισσότερο. Δύσκολο, του είπε το μικρό ελαφάκι, πρέπει να αφήνουν πίσω τους ότι τους ενοχλεί και να αναζητήσουν το καλό όλων, όχι μόνο το δικό τους. 

-Αυτό πως θα το καταφέρουν; ρώτησε το σκιουράκι; Το ελαφάκι συνέχισε;  δεν βλέπετε πως χάνουν την ψυχραιμία τους και φωνάζουν; 

-Έχεις δίκιο είπε η μικρή ταραντούλα! Και τους πιάνει και ένας φόβος! Νομίζουν πως ο κόσμος χάνεται όταν δεν έρχονται τα πράγματα όπως θέλουν...

-Αφήστε το θέμα σε μας καλύτερα! Ακούστηκε μια φωνή... 

-Ποιος μιλάει; ρώτησε το γέρικο δέντρο...

-Εγώ! Η νεράιδα της νύχτας, είπε μια απαλή φωνή και τότε στράφηκαν όλοι με προσοχή προς το μέρος της, 

-Εσύ; ρώτησε το ελαφάκι, εσύ χάνεσαι τα βράδια και δεν σε βλέπει κανείς! Μόνο η γριά κουκουβάγια λέει πως πηγαίνεις στην άκρη της λίμνης και χτενίζεις τα μαλλιά σου, εκεί όλα τα νυχτοπούλια σε παρακολουθούν μέχρι που εξαφανίζεσαι!

Η νεράιδα είπε: 

-Χάνομαι γιατί επισκέπτομαι τα όνειρα των ανθρώπων και τους μιλώ την ώρα που κοιμούνται, βλέπεις είναι πιο εύκολο τότε να καταλάβουν το σωστό. 

-Τι εννοείς; είπε πάλι το ελαφάκι...Όταν κοιμούνται καταλαβαίνουν περισσότερο;

-Ναι φυσικά, είπε πάλι η νεράιδα: Οι άνθρωποι τότε είναι μακριά από το εγώ τους, έχουν ξεχάσει ό,τι αντιμετωπίζουν και τότε αισθάνονται και πιο ήρεμοι. Οι στιγμές αυτές είναι οι πιο κατάλληλες για να ακούσουν και να καταλάβουν τι τους λέω.

-Τότε η κατάσταση αλλάζει, είπε το γέρικο δέντρο, ας προσπαθήσει η νεράιδα της νύχτας και τότε θα δούμε.

-Πρόσεχε όμως, μη σε καταλάβουν οι άνθρωποι γιατί το σχέδιο θα χαλάσει...

-Μη σε νοιάζει! Είναι δική μου δουλειά, εσύ να είσαι ήσυχος και όλα θα πάνε καλά!

Η νεράιδα της νύχτας κοίταξε το φεγγάρι και είπε: Βλέπετε το φεγγάρι απόψε; Παρακολούθησε όλη τη συγκέντρωσή μας, εκείνο λοιπόν άκουσε και κατάλαβε τα πάντα! Όταν χρειασθεί να μιλήσουμε και να συγκεντρωθούμε πάλι, το φεγγάρι θα θυμάται τη συμφωνία μας και σίγουρα και αυτό θα συμμετέχει στο σχέδιο των ονείρων των ανθρώπων. Οι ασημένιες λάμψεις του βοηθούν πολύ σε αυτό το σκοπό. Βλέπετε θα το θαυμάζουν πάντα οι άνθρωποι και σίγουρα θα αισθάνονται την ομορφιά του στη καρδιά τους, έτσι τα όνειρά τους θα είναι πιο φωτεινά, είναι σημαντικό αυτό! Μάρτυρας λοιπόν της συμφωνίας μας και το φεγγάρι! Όλα τα πλάσματα χειροκρότησαν χαρούμενα, η θέα του φεγγαριού στη συμφωνία τους τους άρεσε πάρα πολύ, τόσο, που φώναξαν πόσο όμορφη ιδέα είχε η νεράιδα της νύχτας!

-Όλα θα αλλάξουν σύντομα είπε και ξεκίνησε χαρούμενη για το έργο της! Σε λίγο καιρό θα έχετε τα νέα μου φίλοι του δάσους τους είπε, φεύγω γρήγορα να προλάβω τα όνειρά των ανθρώπων πριν ξημερώσει!

-Η συγκέντρωση λοιπόν τελείωσε είπε το γέρικο δέντρο τότε, ας συνεχίσουμε τις δουλειές και τις ασχολίες μας και θα συγκεντρωθούμε όταν θα χρειαστεί ξανά. Έτσι τελείωσε η συμφωνία, τα μικρά πλάσματα έφυγαν και η νεράιδα χάθηκε μέσα στη νύχτα προτού να ξημερώσει για να εκπληρώσει το σκοπό της

Το φεγγάρι χαμογελούσε από τον Ουρανό και έστελνε τις ασημένιες λάμψεις του στο δάσος! " Όλα θα πάνε καλά, θα τους βοηθήσω και εγώ, οι άνθρωποι πάντα μιλούν για μένα, μου γράφουν τραγούδια και θέλουν να με θαυμάζουν σκέφτηκε χαμογελώντας και αυτό! "

Και έτσι η μικρή συγκέντρωση έφερε καλό αποτέλεσμα, ακόμα μια φορά τα πλάσματα του δάσους είχαν βρει λύση στο θέμα!

Με αγάπη