~Η ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ~

"Με το χέρι στην καρδιά ✍️
Μετά από ένα δυνατό χτυποκάρδι που πέρασες, μια καταιγίδα που σε χτύπησε και έχασες την ηρεμία σου όπως λες, την ισορροπία που είχες μέσα στη καθημερινότητά σου. Αλήθεια, την είχες εκτιμήσει σωστά αυτή την ισορροπία; Ίσως διάλεξες κάποτε έναν τρόπο ζωής που έπρεπε να τον αλλάξεις με κάποιο τρόπο και ο τρόπος σου δόθηκε μέσα από ότι συνέβαλε, σε ότι σε ξεβόλεψε και σε έκανε να δεις τι "είχες πραγματικά" όχι τι νόμιζες ότι είχες, αλλά τι πραγματικά είχες! Τώρα στέκεσαι συνεπαρμένη μπροστά σε μια κατάσταση που δεν φανταζόσουν πως θα τη γνώριζες.
Τι έγινε αλήθεια η τέλεια οργανωμένη σου ζωή που βίωνες καθημερινά; Εμπιστεύθηκες και αισθανόσουν πως είχες σίγουρα μια καλή επιλογή αφού ήσουν αλάνθαστη στην αίσθηση που σου έδινε τότε πως ήταν το καλύτερο για σένα
Όμως, ξεσκεπάστηκε η αλήθεια που τώρα αντικρίζεις και ενώ - τι περίεργο - θα έπρεπε να πονάς ακόμα για αυτό που έζησες, που έχτισες και γκρεμίστηκε, εσύ έχεις χαρά εσωτερική και ακόμα πιο περίεργο, μια άλλη δύναμη, άλλη ενέργεια σε γεμίζει και σε κάνει να αισθάνεσαι πως ένα τεράστιο βάρος έφυγε από πάνω σου, από μέσα σου και τώρα αναπνέεις καλύτερα από πριν!
Ξέρεις, κάποιες καταστάσεις που μας φέρνουν μπροστά σε αδιέξοδα σημεία είναι αναγκαία ψυχικά κομμάτια που πρέπει να τα αλλάξουμε, να ανατρέψουμε την πραγματικότητά μας και να αντικρύσουμε την αλήθεια μας, τη δική μας αλήθεια, όχι αυτή που νομίζαμε μέσα στα μάτια ενός ανθρώπου πως βλέπαμε, αλλά αυτή που υπήρχε πίσω από το αναγκαίο αυτό σκαλοπάτι που ζούμε, που ζήσαμε, ένα οδυνηρό ίσως σκαλοπάτι, αλλά πόσο αναγκαίο για να βρούμε τον εαυτό μας τον πραγματικό, την επιλογή που πρέπει να κάνουμε, αλλά και τη συνέχεια που θα οικοδομήσουμε ένα καινούργιο τμήμα ζωής άλλου επιπέδου ανώτερου, καλύτερου, πιο κοντά σε εμάς, σε αυτό που είμαστε και δεν το έχουμε ακόμα καταλάβει ολοκληρωτικά. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα σίγουρα, έχουμε πολύ δουλειά να κάνουμε με τον εαυτό μας και ο δρόμος άνοιξε μετά από μια καταιγίδα, ο πανέμορφος ήλιος θα μας ζεστάνει τόσο γλυκά!
Το Φως του θα γεμίσει τα κενά της ψυχής που θέλουν απαντήσεις και όλα έρχονται τόσο αρμονικά.
Η "καταιγίδα " ήταν υπέρ σου τελικά!