~Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΝΕΡΑΙΔΑΣ~

Στις πικρές επαναλήψεις της ζωής μου δεν απάντησα.

Στα μαθήματα που ήρθαν στο κατώφλι μου, χαμογέλασα καρτερικά

Γνώριζα πως δεν μοιράζει πάντα χαμόγελα ο χρόνος, 

αντίθετα εγώ αισθάνθηκα πως πρέπει να χαμογελώ, 

Να αναπνέω και να χαίρομαι που ζώ,

Κάποια μέρα είπα: 

Θα φύγω νικήτρια από τον κόσμο που δεν αναγνωρίζει ούτε αγαπά 

και τότε στην δική μου χώρα θα βρεθώ!

Θα πετάξω ανάλαφρα με τα καινούργια μου φτερά 

Αυτά που μυστικά και αόρατα οι Άγγελοι μου ετοιμάζουν!

Πόσο χαίρομαι που έμαθα τόσα πολλά, 

Συγχώρησα και δέχτηκα τα μαθήματα της αγάπης,

Κι αν οι άνθρωποι με πόνεσαν βαθιά

Έγινε η καρδιά μου Φως φωτίζοντας και το δικό τους μονοπάτι, 

Τώρα χτυπά δυνατά από χαρά και η ψυχή μου φτερουγίζει 

Έζησα σαν άνθρωπος "ξανά" χιλιάδες χρόνια πέρασαν σαν να ήταν μια ματιά 

Αγκάλιασα τον άνεμο και τα φτερά μου θα πετάξουν πιο ψηλά

Εκεί που ο ορίζοντας θα αλλάξει αποχρώσεις 

Στην Πατρίδα μου θα με ρωτήσουν

Τι σου άρεσε στη Γη;

Τότε θα τους απαντήσω,

Μού άρεσαν οι στιγμές που ετοίμαζαν την μεγάλη της αλλαγή   🌸🌸