~Η ΑΥΓΗ~

Καλωσορίζω το θαύμα της Ζωής 

και ας έρχομαι ξανά και ξανά, 

μέσα σε χίλιους χρόνους

Ψιθυρίζω στην ευαίσθητη ακοή, 

τα γλυκά τραγούδια της ψυχής

όταν την ακουμπά η απαλή χροιά 

ενός καινούργιου χώρου.

Η χαρά που αισθάνομαι γίνεται σταθμός

ακόμα και μιας ώρας φυλακή της ζωής

μετατρέπεται σε ευγνωμοσύνη!

Και αν οι άνεμοι και οι θαλασσοταραχές 

με βγάζουν στην ακτή

Η ψυχή μου χαίρεται την απεραντοσύνη.

Χαίρεται και τραγουδά 

για ότι αφήνει πίσω στο παρελθόν 

σε μια άλλη εποχή που όμως επιστρέφει

με καινούργιες κρυστάλλινες στιγμές 

τον παλαιό και φθαρμένο χρόνο ανατρέπει.

Tώρα "ξυπνά" από τη λήθη των αιώνων 

και ακούει τις φωνές των συνειδήσεων όλων

που όμως γίνονται Μια Φωνή! 

Η Φωνή μιας καινούργιας Αυγής που ανασηκώνει 

τα πέπλα της λήθης απαλά 

και ότι είναι σκοτεινό, πίσω πια το αφήνει.

*

Από την ποιητική συλλογή¨: Κρυστάλλινη Γη

Εκδόσεις Όστρια