~Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ~

Μερικές στιγμές σκέφτομαι πως κάθε μέρα είναι μια μικρή Ανάσταση. Κάθε μέρα που ο Ήλιος Ανατέλλει γεμάτος λάμψη και δώρα, ένας πλούσιος Βασιλιάς ανεβαίνει στον Ουρανό με χαμόγελο, ανοίγει την αγκαλιά Του και περιμένει να του χαμογελάσουμε και εμείς, με χαμόγελο στην ίδια την Ζωή. Κοιτάζοντας γύρω μας με Ελπίδα και Αγάπη μοιράζοντας το Φως αυτό και στους άλλους γύρω μας. Μερικές στιγμές που οι Χρυσές Του ανταύγειες γεμίζουν τη θάλασσα ελπίδες και Δύναμη, την ίδια στιγμή η ακροθαλασσιά στολίζει με δαντέλες πάνλευκες την ίδια τη Ζωή προετοιμάζοντάς την και πάλι, όπως κάθε ημέρα, κάθε στιγμή για την Αλήθεια.

Μερικές στιγμές όπως αυτή, θέλω να ανοίξω με δύναμη τα παράθυρα της Ψυχής της Γης και να προσκαλέσω όλους τους ανθρώπους στη Λάμψη Του, να τους φωνάξω: Μην ασχοληθείτε με τίποτα άλλο, αλλά με το Φως Του και αυτό θα σας δείξει τα πάντα με τον τρόπο Του. Κάθε μέρα είναι μια Ανάσταση και μια ευκαιρία να την αισθανθούμε στη ψυχή μας, κάθε στιγμή ανανεώνεται με ζήλο για να γίνει πανέμορφη, περισσότερο από την προηγούμενη στιγμή γιατί απλά η προηγούμενη έφυγε και υπάρχει αυτή, η μικρή και Αιώνια στιγμή που περιμένει να την ζήσουμε, όχι όπως μας δείχνουν οι άλλες κατευθύνσεις της ζωής, αλλά η μια και μοναδικά Αληθινή κατεύθυνση που υπάρχει, του Ήλιου.

Εκεί σβήνουν οι ψεύτικες λάμψεις, ματαιώνοντας κάθε άλλη προσπάθεια, κάθε δόλο της "προγραμματισμένης ζωής" που κλείστηκε στα κουτιά μαζί με τις Ελπίδες μας, μαζί με τα όνειρά μας και μας βυθίζει στο σκοτάδι γιατί ζηλεύει το Φως Του...Μερικές στιγμές θέλω να ταρακουνήσω γύρω μου τους ανθρώπους και να τους δείξω τον Ουρανό, να τους δείξω πως ο Ήλιος ακόμα και στην μεγαλύτερη δοκιμασία θα τους ζεστάνει την ψυχή. Πως η ίδια η Ζωή Ανατέλλει εκεί που δύει κάθε σκοτάδι, ναι μερικές στιγμές θέλω να φωνάξω: Είναι κοντά σου άνθρωπε και σε αγαπά, θέλω να φωνάξω γιατί τότε κοιτάζω τον Ήλιο, με Ευγνωμοσύνη.