~Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΨΗΛΑ~

"Όλα μπαίνουν στη θέση τους την ώρα που πρέπει", πόσο σοφό είναι αυτό που λέμε πολλές φορές, ακόμα κι να το λέμε από συνήθεια. Κρύβει όμως μεγάλη αλήθεια αυτή η γνωστή μας έκφραση σαν επιβεβαίωση που έρχεται να "υπογράψει" κάποιο θέμα που υπήρχε στον ορίζοντα, ίσως να αιωρείτο κάπου στην ατμόσφαιρα και εμείς απλά περιμέναμε σιωπηλά να φανερωθεί. Νομίζω πως ταιριάζει σε πολλά θέματα, ίσως και στους χαρακτήρες μας, κάποιες φορές είμαστε κλειστά βιβλία με όμορφο περιτύλιγμα λαμπερό που εντυπωσιάζει με τις επιλογές των χρωμάτων και την ποιότητά του! Ακόμα και η εικόνα του εξωφύλλου είναι υπέροχη στα μάτια μας και πόσο ταιριαστή με το θέμα που γράφει! Ένας τίτλος που εμπνέει αυτή την εμφάνισή του-δεν περίμενα και τίποτα λιγότερο όμορφο-λες την ώρα που το κρατάς στα χέρια σου, όμως όταν το γνωρίσεις καλύτερα, όταν διαβάσεις το περιεχόμενό του, καταλήγεις πως τελικά έγινε πολύ προσπάθεια, ίσως και διαφήμιση για κάτι που δεν ήταν για αυτό που περίμενες, τελικά περίμενες κάτι καλύτερο, κάτι περισσότερο κοντά σε αυτό που "φώναζε" πως είναι. 

Η αλήθεια όμως πολλές φορές όταν αποκαλύπτεται μας απογοητεύει, ίσως να μετανιώσαμε που την ζητήσαμε, ξέρετε η μεγαλύτερη απογοήτευση βρίσκεται σε αυτό που "ξεφτίζει" στα μάτια μας, αυτό που χαλά μέσα μας αυτό που είχαμε σαν ιδέα για κάτι. Δεν είναι αυτό που έχασε σε υλική αξία το πρόβλημά μας, αλλά στο "ιδανικό" που χτίσαμε στην ψυχή μας και αποδείχτηκε λίγο τελικά, ίσως και πολύ λίγο , ανάλογα με αυτό που "φώναζε" πως αξίζει. Αυτό που αποκαλύπτεται τελικά, μας απογοητεύει περισσότερο γιατί καταστρέφει μέσα μας αυτό που είχαμε χτίσει, ίσως είχαμε εξιδανικεύσει, το γιατί, είναι μεγάλο θέμα για να το αναλύσουμε. Όλα λοιπόν την σωστή ώρα ξεδιπλώνουν την αλήθεια τους. Μόνο που δεν ξέρουμε την σωστή ώρα, οπότε καλύτερα να εμπιστευόμαστε το χρόνο χωρίς να χτίζουμε "πύργους" και "παλάτια" για τους ανθρώπους που κάποια στιγμή εμείς οι ίδιοι τους γκρεμίζουμε από εκεί που τους ανεβάσαμε. Ίσως δεν μας το ζήτησαν αυτό απαραίτητα, ίσως πάλι να προσπαθούσαν για κάτι που παρασύρθηκε, η ζωή παρασύρει αρκετά με τη ροή της, με τις ανάγκες της, ίσως και μέσα στον ενθουσιασμό μας για αυτό που μας "χάιδευε¨ απαλά την καρδιά μας σαν ιδέα για κάτι που Εκείνη είχε ανάγκη! Η δική μας η καρδιά είχε ανάγκη να πιστέψει, να ανεβάσει κάτι τόσο ψηλά που μετά να το γκρεμίσει για να τη "διδάξει" πως τίποτα δεν είναι πιο Ψηλά από την Αλήθεια.