~ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ~

Νυχτώνει και αλλάζει η διάθεση, αλλάζει η σκέψη. 

Όλα αλλάζουν, τίποτε δεν είναι σταθερό και αμετακίνητο, αλλάζει η ώρα, αλλάζει η στιγμή, αλλάζουν οι άνθρωποι, αλλάζουν οι τοποθετήσεις, οι διαθέσεις τους...

Κάπου χανόμαστε οι άνθρωποι και κάπου τα ξαναβρίσκουμε...

Είναι η Ζωή που μας ταρακουνά κάποιες φορές, λίγο, πολύ, ανάλογα τι χρειαζόμαστε. Ξέρει αυτή, είπαμε Εμείς ευγνωμονούμε, η ψυχή μας χρειάζεται αυτή την ευγνωμοσύνη πρώτα εκείνη, ύστερα αυτή η ευγνωμοσύνη απλώνεται και πηγαίνει πολύ μακριά. Μοιράζεται σε μικρά-μικρά κομματάκια και στολίζει όλη τη φύση, όλα τα πλάσματα, όλη τη ζωή...

Ακόμα κι αυτοί οι άνθρωποι που δεν την αισθάνονται οι ίδιοι, τους αγγίζει κάτι μαγικά όμορφο, σαν ένα χάδι απαλό, σαν ένα αόρατο χέρι να τους χαϊδεύει τα μαλλιά! Περίεργη αίσθηση! Όλοι την έχουμε αισθανθεί.

Μεταμορφώνει η ευγνωμοσύνη τα πάντα, αλλάζει το χρώμα της Ζωής. Αν όλοι μαζί αισθανθούμε ευγνωμοσύνη για μια στιγμή, θα άλλαζε όλη η Ζωή μας! Θα αλλάζαμε τα πάντα! Σκεφτείτε το λίγο κι εσείς... 

 Ευγνωμοσύνη!

Μια μικρή στιγμούλα χρειάζεται, αυτή η στιγμούλα θα αλλάξει τα πάντα....